Τη στιγμή που το Χονγκ Κονγκ βράζει, ο εμπορικός πόλεμος με τις ΗΠΑ δεν λέει να κοπάσει και ο Τραμπ επιχειρεί να χρησιμοποιήσει τα γεωπολιτικά και γεωοικονομικά μέτωπα ως μοχλό πίεσης κατά της Κίνας, ο κομμουνιστής πρόεδρος της Κίνας, Ζι Ζινπίνγκ, ο οποίος έχει ήδη ανακηρυχθεί σχεδόν σε ομότιμο του Μάο Τσετούνγκ, κάνει λόγο για “συγκεντρωμένες προκλήσεις” τόσο στα συμφέροντα της χώρας, όσο και στην ηγεσία του κόμματος, ρητορική η οποία επιδέχεται πολλών ερμηνειών, καταδεικνύει όμως πέρα από κάθε αμφιβολία την κρισιμότητα των στιγμών.
Πόσο άσχημα είναι τα πράγματα για την Κίνα και για τον κόσμο; Αυτή είναι μια ερώτηση που δεν θα την απαντήσουν ποτέ οι Κινέζοι και πόσο μάλλον οι κομμουνιστές, οι οποίοι επιβίωσαν πολιτικά δίδοντας όσες πληροφορίες είναι απαραίτητο και κάτι λιγότερο. Έτσι, αν και η ομιλία του Σι φαίνεται να κινείται σε υψηλούς τόνους, αυτοί δεν είναι παρά ένα είδος “ρόλου”, με στόχο να τροφοδοτήσουν τη συσπείρωση, να επιβεβαιώσουν τον κινεζικό εθνικισμό και να διακόψουν δεύτερες σκέψεις.
Στην πραγματικότητα ο Σι δεν βγήκε από το σύνηθες πλαίσιο, έδωσε όμως προοπτική για τη σύγκρουση, δημιουργώντας την αίσθηση ή ακόμα και τη βεβαιότητα ότι ακόμα και να τελειώσει ο εμπορικός πόλεμος τα μέτωπα θα παραμείνουν ανοιχτά και οι παγίδες ενεργές.
Ο Κινέζος πρόεδρος ενόψει των εορτασμών των 70 ετών από την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, προσπαθεί όχι να κλείσει τα μέτωπα, αλλά να τα εργαλειοποιήσει, αναδεικνύοντάς τα ως προκλήσεις που απαιτούν μάχες και λύσεις. Αυτό φαίνεται να είναι το σκεπτικό πίσω από την ομιλία του Κινέζου προέδρου στη Σχολή του Κεντρικού Κόμματος, εκεί δηλαδή που φοιτούν και εκπαιδεύονται οι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι και ενδεχομένως πρόεδροι της χώρας.
Ακόμα μεγαλύτερη σημασία έχει το γεγονός ότι τις δηλώσεις του Σι τις αναδεικνύει το Reuters, επικαλούμενο τα κρατικά κινεζικά μέσα ενημέρωσης. Έτσι, το κλίμα, με όποιες παραφθορές, αλλοιώσεις και διασταλτικές ερμηνείες μεταφέρεται στη Δύση.
Ο κ. Σι δήλωσε ότι πρέπει να υπάρξει «αποφασισμένος αγώνας» ενάντια σε κινδύνους και προκλήσεις για την ηγεσία του κόμματος, την κυριαρχία και την ασφάλεια της χώρας και οτιδήποτε απειλεί τα βασικά συμφέροντα της χώρας.
“Όσο καιρό χρειαστεί, πρέπει να διεξάγουμε έναν αποφασισμένο αγώνα και πρέπει να επιτύχουμε νίκη”,
ανέφεραν τα κρατικά ΜΜΕ.
“Σήμερα και στο μέλλον, η ανάπτυξη της Κίνας έχει εισέλθει σε μια περίοδο όπου οι κίνδυνοι και οι προκλήσεις συνεχίζουν να αυξάνονται ή συγκεντρώνονται. Οι μεγάλοι αγώνες που πρέπει να αντιμετωπιστούν δεν θα γίνουν λιγότεροι “,
πρόσθεσε.
Ο Σι δήλωσε ότι οι μάχες αυτές περιλαμβάνουν την οικονομία, την πολιτική, τον πολιτισμό, την κοινωνία, το περιβάλλον, την άμυνα, το Χονγκ Κονγκ, την Ταϊβάν και τη διπλωματία.
“Θα γίνουν ακόμα πιο περίπλοκες”, πρόσθεσε.
Οι αξιωματούχοι του κόμματος πρέπει να είναι σαφείς σχετικά με τους κινδύνους και τον τρόπο αναγνώρισής τους, δήλωσε ο Xi.
“Στελέχη σε ηγετικές θέσεις πρέπει να είναι πολεμιστές που τολμούν να αγωνιστούν και είναι καλοί στον μάχη”,
πρόσθεσε.
Οι δηλώσεις, ο τρόπος που γίνονται τα μηνύματα που κουβαλούν αλλά δεν λέγονται ανοιχτά ποτέ και το ακροατήριο στο οποίο απευθύνονται, αρχικά αλλά και αυτό που εξ αντανακλάσεως τις δέχεται, είναι προσδιοριστικά της διαφοράς αντίληψης της πολιτικής μεταξύ του Σι και του Τραμπ. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ προτιμά να εκφράζεται με προσωπικές επιθέσεις, αιχμές και απαξιωτικά σχόλια μέσω twitter, ενώ παράλληλα απειλεί και διασύρει χώρες και λαούς με τον ίδιο τρόπο.
Το χάσμα, αυτό, στην υλοποίηση της σκέψης είναι τώρα πιο πρόδηλο από ποτέ, ενώ αποδεδειγμένα ευθύνεται για την κατάρρευση της αρχικής συμφωνίας ΗΠΑ-Κίνας, καθώς ο Ντοναλντ Τραμπ ήθελε να χρησιμοποιήσει απλοϊκές εκφράσεις και να χαρακτηρίσει τη συμφωνία νίκη των ΗΠΑ, προοπτική βέβαια που δεν έκανε χαρούμενους τους Κινέζους, οι οποίοι τελικά προτίμησαν μια νέα σύγκρουση.
Συνεπώς, η μάχη αυτή δεν είναι μόνο μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, Τραμπ και Σι αλλά και μέσω της πολιτικής σχολής των social media και της δομημένης πολιτικής σκέψης.
