Άρθρο 550 λέξεων για την εξομάλυνση των σχέσεων του Βερολίνου με το καθεστώς Μαδούρο και την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων με την επιστροφή του εκδιωχθέντα Γερμανού πρεσβευτή Ντάνιελ Κρίνερ στο Καράκας φιλοξενεί η ελληνική διαδικτυακή έκδοση της Deutsche Welle, δηλαδή του πολύγλωσσου γερμανικού πρακτορείου ειδήσεων.
Το άρθρο, που το υπογράφει η καταξιωμένη Ειρήνη Αναστασοπούλου, καταλήγει όμως με μια φιλική συμβουλή-παραίνεση προς την ελληνική κυβέρνηση, να δράσει όπως η γερμανική και να εκμεταλλευτεί τον καθ’ όλα επιτυχημένο πρέσβη Κουτροκόη, ώστε να αρθεί το αδιέξοδο που δημιουργήθηκε μετά την άκαιρη και μάλλον άστοχη αναγνώριση του Χουάν Γουαϊδό ως μεταβατικού προέδρου της Βενεζουέλας.
Το κείμενο, είναι χωρισμένο σε τρεις ενότητες, διατυπωμένο με τρόπο και κλιμάκωση που θα ζήλευαν πολλοί διπλωμάτες και διπλωματικά κείμενα. Αφού παρουσιάζει την εξομάλυνση των σχέσεων Μαδούρο-Μέρκελ, χωρίς να κάνει αναφορά στα ονόματά τους, την επιστροφή του πρέσβη της Γερμανίας στο Καράκας που εκδιώχθηκε με πάταγο ως persona non grata, συνεχίζει εξυφαίνοντας το εγκώμιο του Έλληνα πρέσβη στο Καράκας, Νίκου Κοτροκόη, καταλήγει στην αποτυχία του πειράματος Γκουαϊδό και συνιστά στην ελληνική κυβέρνηση ρεαλισμό, αντίστοιχο με αυτό του Βερολίνου.
Με άλλα λόγια η DW, με το ειδικό βάρος που διαθέτει, επικαλούμενη διαρροές, μεταδίδει -μεταξύ άλλων- την είδηση της εμπλοκής στην αποχώρηση του Έλληνα πρέσβη από το Καράκας, καθώς ο διάδοχός του δεν θα έχει που να δώσει διαπιστευτήρια, καθώς η νέα ελληνική κυβέρνηση αναγνώρισε τον Γκουαϊδό, ο οποίος -όπως επισημαίνεται στο άρθρο- μετά από έξι μήνες δεν έχει σχηματίσει κυβερνητικές δομές και ως εκ τούτου δεν θα είναι σε θέση να επιβάλλει την εξουσία του, ούτε να σχηματίσει σχέσεις.
Η Ειρήνη Αναστασοπούλου με μειλίχιο ύφος, χαμηλών τόνων διατυπώσεις και προσεκτικές προσεγγίσεις συνιστά στην Αθήνα, χωρίς να αναφερθεί στο πρόσωπα, αλλά στη νέα ελληνική κυβέρνηση, να ακολουθήσει το παράδειγμα του Βερολίνου, που έκανε ρεαλιστική στροφή και κατάφερε την επιστροφή του πρέσβη, ο οποίος αποχώρησε εν μέσω έντασης.
Μια τέτοια εξέλιξη, βέβαια, θα μπορούσε να έχει για την ελληνική κυβέρνηση επιπλοκές στο εσωτερικό μέτωπο, καθώς η αντιπολίτευση θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει ως μέσο πίεσης, εκτός αν πρώτα η κυβέρνηση το αναγάγει σε διαπραγματευτικό χαρτί. Πάντως η είδηση και μόνο της παράδοσης διαπιστευτηρίων του νέου πρέσβη στον Μαδούρο, θα έκανε αρκετά πρωτοσέλιδα και ντόρο στα κοινωνικά δίκτυα, οπότε δεν αποκλείεται η Ελλάδα να αποφασίσει την υποβάθμιση της εκπροσώπησης στη Βενεζουέλα, μέχρι την εξομάλυνση της πολιτικής κατάστασης στη χώρα, με όποιες συνέπειες θα μπορούσε να έχει κάτι τέτοιο τόσο στις διμερείς σχέσεις όσο και στα ελληνικά συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή και το ρόλο της στο διεθνές διπλωματικό στερέωμα.
Ακολουθεί αυτούσιο το άρθρο
Η επιστροφή πριν λίγες ημέρες του Ντάνιελ Κρίνερ στο Καράκας πέρασε σχεδόν απαρατήρητη. Δεν μπορεί να συγκριθεί σε καμιά περίπτωση με το θόρυβο που ξεσήκωσε η κήρυξή του σε persona non grata από την κυβέρνηση Μαδούρο και η απέλασή του από τη χώρα πριν 4 μήνες, Ο πρέσβης της Γερμανίας στη Βενεζουέλα είχε ταχθεί ανοιχτά στο πλευρό του Χουάν Γκουαϊδό, όταν αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος της Βενεζουέλας στις 24 Ιανουαρίου.
Διάνοιξη και πάλι διπλωματικών καναλιών
Με δημόσιες δηλώσεις του είχε επανειλημμένα ζητήσει από τον Νικολάς Μαδούρο να παραιτηθεί, γεγονός που θεωρήθηκε ως ανάμειξη στα εσωτερικά της χώρας. Η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων των δύο χωρών ήταν αποτέλεσμα ρεαλιστικής προσέγγισης και από τις δύο πλευρές. Αρχές Ιουλίου ο βενεζουελανός υφυπουργός Εξωτερικών για θέματα Ευρώπης Ιβάν Χιλ συναντήθηκε στο Βερολίνο με την εντεταλμένη του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών για τη Λατινική Αμερική και Καραϊβική Μάριαν Σούεγκραφ με στόχο την εξομάλυνση των διμερών σχέσεων και την επανέναρξη του διαλόγου, που σημειωτέον δεν είχε διακοπεί ποτέ, ακόμη και στο διάστημα που η θέση του Κρίνερ στη πρεσβεία στο Καράκας είχε μείνει κενή.
Από το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών αναφέρθηκε ότι η πρωτοβουλία αυτής της επαναπροσέγγισης ανήκει στη Βενεζουέλα, η οποία αρχές Ιουλίου ανακοίνωσε στο Βερολίνο ότι δεν θεωρεί τον Ντάνιελ Κρίνερ πλέον persona non grata. Μετά από αυτές τις εξελίξεις ο υπουργός Εξωτερικών της Βενεζουέλας Χόρχε Αρεάσα δέχτηκε τον γερμανό πρέσβη στην Casa Amarilla, στην αίθουσα Jose de Sucre των επίσημων τελετών και συναντήσεων, μέσα στο υπουργείο των Εξωτερικών. Σε twitt ο Χόρχε Αρεάσα αναφέρει ότι «θα διατηρήσουμε την άμεση επικοινωνία και θα προσπαθήσουμε να αποκαταστήσουμε μεγάλο μέρος της διμερούς ατζέντας».
Καθυστερεί προσωρινά η αποχώρηση του πρέσβη Κοτροκόη
Αυτό δεν θα χρειαστεί να κάνει ο νέος Έλληνας πρέσβης Σταύρος Βενιζέλος, που θα διαδεχθεί τον απερχόμενο πρέσβη Νίκο Κοτροκόη μετά από πάνω από 4 χρόνια δύσκολης, αλλά επιτυχημένης αποστολής στο Καράκας. Ο κ. Κοτροκόης επρόκειτο να αναχωρήσει από το πόστο του οριστικά τις πρώτες ημέρες του Αυγούστου, αφού αποχαιρέτισε συναδέλφους, φίλους, συνεργάτες στην πρεσβεία και την ελληνική κοινότητα. Μάλιστα η Βενεζουέλα του επιδαψίλευσε υψηλή τιμή. Του απένειμε το παράσημο Francisco de Miranda πρώτης τάξεως με την ευκαιρία της ολοκλήρωσης της θητείας του. Σύμφωνα με το σκεπτικό της παρασημοφόρησης «ο Έλληνας πρέσβης προσέφερε υπηρεσίες στη υπόθεση της ειρήνης και του διαλόγου … ζητούσε πάντα πληροφορίες από πρώτο χέρι και δεν παρασύρθηκε ποτέ από τα ΜΜΕ, από άλλες κυβερνήσεις που έκαναν σκέψεις για τη Βενεζουέλα».
Ωστόσο, από γερμανικές διπλωματικές πηγές έγινε γνωστό ότι η αναχώρηση του έλληνα πρέσβη καθυστερεί προσωρινά. Ίσως να σχετίζεται με το ότι η ελληνική κυβέρνηση αναγνώρισε τον αρχηγό της αντιπολίτευσης και πρόεδρο της εκλεγμένης εθνοσυνέλευσης Χουάν Γκουαϊδό ως νόμιμο μεταβατικό πρόεδρο της Βενεζουέλας, προκειμένου να προχωρήσει στην κήρυξη ελεύθερων και δημοκρατικών προεδρικών εκλογών. Σε αυτήν την περίπτωση η επίδοση διαπιστευτηρίων θα πρέπει να γίνει στον Γκουαιδό, που όμως μετά από 6 μήνες δεν κατάφερε να δημιουργήσει γύρω του κυβερνητικές δομές, και όχι στον Μαδούρο, κι αυτό φαίνεται να προβληματίζει την ελληνική πλευρά. Ίσως σε αυτήν την περίπτωση η Αθήνα να πρέπει να ακολουθήσει τα βήματα ρεαλισμού του Βερολίνου, το οποίο αντελήφθη ότι η κατάρρευση της κυβέρνησης Μαδούρο δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση, όσο την είχε φανταστεί η διεθνής κοινότητα.
