Το μήνυμα των ευρωπαϊκών κυρώσεων φαίνεται να έλαβε ο Ταγίπ Ερντογάν, καθώς αν και επιμένει με ανακοίνωσή της κάνονοντας λόγο για “κλιμάκωση των δραστηριοτήτων για την προστασία των δικαιωμάτων της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων, εν τούτοις δεν περιλαμβάνει στην απαντητική ανακοίνωση τη λέξη γεωτρήσεις.
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών ξεδιπλώνει, εκ νέου, τη στρατηγική του ως προς ακαταλληλότητα της ΕΕ, θέλοντας να την αποβάλει από τις εν εξελίξει διεργασίες, προβάλλει την πρόταση συγκρότησης επιτροπής συνδιαχείρισης των υδρογονανθράκων υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, ως το μοναδικό διάδρομο για την αναστολή των τουρκικών δραστηριοτήτων.
Αν και από τα ελληνικά media η απάντηση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών προβάλλεται ως εμπρηστική και επιθετική, στην πραγματικότητα δεν κλιμακώνει αλλά επιβεβαιώνει την κατάσταση όπως αυτή διαμορφώνεται και επιχειρεί να καταγράψει ως στατική πραγματικότητα τη δυναμική ανατροπής του υφιστάμενου status quo εξαιτίας της τουρκικής παρέμβασης.
Αυτή η στάση και η ρητορική δεν είναι νέα, αλλά διαπνέει και διατρέχει όλα τα κείμενα της τουρκικής διπλωματίας, ενώ συνήθως οι απαντήσεις υιοθετούν πιο οξείς τόνους, γενικεύουν και αντεπιτίθενται. Συνεπώς, συγκριτικά με τη ρητορική και την ένταση που γενικά έχουν τα διπλωματικά κείμενα, η απάντηση προς την ΕΕ θεωρείται μετριοπαθής, ενώ αποφεύγει να στοχεύσει εκτεταμένα την Ελλάδα, πρακτική που έχει πολλές φορές στο παρελθόν επιλέξει, θέλοντας να προστατέψει τις σχέσεις με την ΕΕ.
Παρά την ένταση, η Άγκυρα, στην απάντησή της δεν αναφέρεται στο προσφυγικό, στο πλαίσιο της καθοριστικής συμβολής της Τουρκίας στη σταθερότητα και την ασφάλεια της ΕΕ, γεγονός που δείχνει ότι το πεδίο αντιπαράθεσης είναι περιορισμένο και άρα ελεγχόμενο.
Η Τουρκία, που παγίως δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, βασίζει σε αυτή τη θέση την παρέμβασή της, θέλοντας στην ουσία να καταγράψει τη δραστηριότητα στην κυπριακή ΑΟΖ, στο πλαίσιο των τετελεσμένων. Επίσης, προσφέρεται να την παγώσει εφόσον τεθεί επί τάπητος το θέμα της ενεργειακής συνδιαχείρισης, με βάση την πρόταση που έχουν καταθέσει οι ΄Τουρκοκύπριοι μέσω του ΟΗΕ.
Δύο είναι οι βασικές προβληματικές, για την Ελλάδα και την Κύπρο, εκφράσεις που χρησιμοποιούνται και οι οποίες έχουν αναδειχθεί συνδυαστικά από τα ελληνικά media, στρεβλώνοντας -ενδεχομένως- το μήνυμα που που προσπαθεί να στείλει η Άγκυρα.
“Τα συμπεράσματα που ενέκρινε χθες (15 Ιουλίου) το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να επηρεάσουν την αποφασιστικότητα της Τουρκίας να συνεχίσει τις δραστηριότητες υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο”.
στα αγγλικά
“The conclusions adopted by the EU Foreign Affairs Council yesterday (15 July) will in no way affect Turkey’s determination to continue its hydrocarbon activities in the Eastern Mediterranean”.
Αυτή είναι η εισαγωγή στο κείμενο και δίνει με πλήρη έμφαση και ένταση την τουρκική αντίδραση, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει την αίσθηση δυναμικής απάντησης και ισχυρής πολιτικής βούλησης για υλοποίηση των αποφασισμένων πολιτικών. Ακόμα και εδώ όμως, δεν γίνεται αναφορά στην έννοια γεωτρήσεις αλλά στις δραστηριότητες δεν περιορίζεται στην κυπριακή ΑΟΖ και την τουρκική υφαλοκρηπίδα αλλά επεκτείνεται στην Ανατολική Μεσόγειο.
Στην κατακλείδα, η ανακοίνωση αναφέρει:
Η χώρα μας θα συνεχίσει να προστατεύει με αποφασιστικότητα τόσο τα δικά της δικαιώματα όσο και τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων και θα ενισχύσει περαιτέρω τις δραστηριότητές της προς αυτή την κατεύθυνση.
στα αγγλικά
“Our country will continue to protect both its own rights and the rights of Turkish Cypriots with determination, and will further boost its activities to this end. The EU, who has not kept its promises to the Turkish Cypriots since 26 April 2004, has no word to say to us in this regard”.
Εδώ η Άγκυρα κατεβάζει ακόμα περισσότερο τους τόνους, υιοθετεί ξεκάθαρα πιο μετριοπαθή στάση και δεν κάνει λόγο για δραστηριότητες στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά για δραστηριότητες προστασίας των δικαιωμάτων της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων.
Ουσιώδης είναι η επίσης αναφορά στον διάδρομο της λύσης που προσπαθεί να επιβάλλει η Τουρκία φέρνοντας μπροστά τα ενεργειακά και θέτοντας το Κυπριακό σε δεύτερη μοίρα.
Σύμφωνα με το τουρκικό ΥΠΕΞ,
«Στη δεύτερη διάσταση, η εξεύρεση λύσης του Κυπριακού είναι δυνατή μόνο με τη εγγύηση των δικαιωμάτων των Τ/κ. Στο πλαίσιο αυτό, αποτελεί σημαντική ευκαιρία για λύση η συνολική πρόταση συνεργασίας που υπέβαλαν στις 13 Ιουλίου οι Τ/κ και που υποστηρίζεται πλήρως από τη χώρα μας».
στα αγγλικά
“As to the second dimension, the solution is only possible if the rights of the Turkish Cypriots are guaranteed. In this context, the comprehensive cooperation proposal of Turkish Cypriots, made on 13 July 2019, which is also fully supported by our country, is an important opportunity for a solution”.
Τέλος, η Άγκυρα επιχειρεί σε πολλά σημεία να θέσει εκτός πλαισίου την ΕΕ, η οποία διαθέτει ειδικό βάρος μεγαλύτερο από της Τουρκίας και ως εκ τούτου δεν επιτρέπει στον Ταγίπ Ερντογάν να επιβάλλει τους όρους του, χρησιμοποιώντας τη στρατιωτική, πολιτική και ενδεχομένως οικονομική ισχύ που διαθέτει έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου.
“Η ροπή της ΕΕ για λήψη αποφάσεων κατά της Τουρκίας, αντί να κάνει χρήση αυτής της ευκαιρίας και ενθαρρύνει τις δύο πλευρές να συναντηθούν στο νησί σε σχέση με τους υδρογονάνθρακες, καταδεικνύει μια αναποτελεσματική, μη ρεαλιστική και μη δημιουργική συμπεριφορά.”
στα αγγλικά
“EU’s preference for taking decisions against Turkey, rather than making use of this opportunity and encouraging the two sides to come together on the Island with regard to the hydrocarbon resources, is an ineffective, unrealistic and unconstructive behavior”.
Η απάντηση του τουρκικού ΥΠΕΞ στα ελληνικά
Τα συμπεράσματα που ενέκρινε χθες (15 Ιουλίου) το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να επηρεάσουν την αποφασιστικότητα της Τουρκίας να συνεχίσει τις δραστηριότητες υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αυτά τα συμπεράσματα δείχνουν πόσο προκατειλημμένες και προκατειλημμένες είναι η ΕΕ όσον αφορά την Κύπρο, καθώς δεν κάνουν αναφορά στους Τουρκοκύπριους, που έχουν ίσα δικαιώματα στους φυσικούς πόρους του νησιού, με πλήρη αδιαφορία για την ύπαρξή τους στην Κύπρο.
Αυτά τα συμπεράσματα είναι τα τελευταία παραδείγματα για το πώς το ελληνοκυπριακό-ελληνικό δίδυμο καταχράται την ένταξή τους στην ΕΕ για χάρη των μαξιμαλιστικών θέσεών τους και πως οι άλλες χώρες της ΕΕ έχουν καθοριστικό ρόλο για το σκοπό αυτό.
Όπως έχουμε υπογραμμίσει επανειλημμένα στο παρελθόν, οι δραστηριότητες υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο έχουν δύο διαστάσεις: την προστασία των δικαιωμάτων μας στην υφαλοκρηπίδα μας και την προστασία των ίσων δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων που είναι συνιδιοκτήτες του νησιού, επί των υδρογονανθράκων του νησιού.
Στο πλαίσιο της πρώτης διάστασης, δεν είναι δυνατόν η Τουρκία να ξεκινήσει συνομιλίες με την Ελληνοκυπριακή Διοίκηση για να οριοθετήσουν περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας πριν από την επίλυση του Κυπριακού. Επειδή η λεγόμενη Δημοκρατία της Κύπρου δεν είναι πραγματικό κράτος στα μάτια της Τουρκίας και της ΤΔΒΚ, καθώς δεν εκπροσωπεί τους Τουρκοκύπριους από το 1963. Η Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία βασίστηκε στην πολιτική ισότητα των Τουρκοκυπρίων οι Ελληνοκύπριοι έπαψε να υφίσταται το 1963. Ο λόγος για τον οποίο το Κυπριακό δεν έχει επιλυθεί μέχρι σήμερα είναι η μη αποδοχή της πολιτικής ισότητας των Τουρκοκυπρίων από το 1963. Ο συνομιλητής της Ελληνοκυπριακής Διοίκησης είναι η ΤΔΒΚ, όχι η Τουρκία. Δεν είναι δυνατόν η ΕΕ να κατανοήσει και να προβεί σε εποικοδομητική συμβολή στο Κυπριακό, εκτός αν αναγνωρίσει αυτά τα γεγονότα, και θεωρεί τους Τουρκοκύπριους όχι ως μειονότητα αλλά ως συνιδιοκτήτη του νησιού.
Όσον αφορά τη δεύτερη διάσταση, η λύση είναι δυνατή μόνο εάν διασφαλιστούν τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων. Στο πλαίσιο αυτό, η ολοκληρωμένη πρόταση συνεργασίας των Τουρκοκυπρίων, η οποία έγινε στις 13 Ιουλίου 2019 και η οποία υποστηρίζεται πλήρως από τη χώρα μας, αποτελεί σημαντική ευκαιρία για λύση.
Η ροπή της ΕΕ για λήψη αποφάσεων κατά της Τουρκίας, αντί να κάνει χρήση αυτής της ευκαιρίας και ενθαρρύνει τις δύο πλευρές να συναντηθούν στο νησί σε σχέση με τους υδρογονάνθρακες, είναι μια αναποτελεσματική, μη ρεαλιστική και μη δημιουργική συμπεριφορά.
Η χώρα μας θα συνεχίσει να προστατεύει με αποφασιστικότητα τόσο τα δικά της δικαιώματα όσο και τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων και θα ενισχύσει περαιτέρω τις δραστηριότητές της προς αυτή την κατεύθυνση. Η ΕΕ, η οποία δεν τήρησε τις υποσχέσεις της στους Τουρκοκύπριους από τις 26 Απριλίου 2004, δεν έχει δικαίωμα λόγου επί του θέματος.
Είναι επίσης αποκαλυπτικό να παρατηρηθεί ότι οι αποφάσεις αυτές ελήφθησαν σε μια πολύ σημαντική ημέρα για τον τουρκικό λαό, την τρίτη επέτειο της αποτρόπαιης απόπειρας πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου.
Αυτούσια η απάντηση στα αγγλικά, από το site του τούρκικου ΥΠΕΞ
The conclusions adopted by the EU Foreign Affairs Council yesterday (15 July) will in no way affect Turkey’s determination to continue its hydrocarbon activities in the Eastern Mediterranean.
These conclusions demonstrate how prejudiced and biased the EU is with regard to Cyprus as they make no reference to the Turkish Cypriots, who have equal rights over the natural resources of the Island, in total disregard of their existence in Cyprus.
These conclusions are the latest examples of how the Greek Cypriot-Greek duo abuse their EU memberships for the sake of their maximalist positions and how other EU countries are instrumental to this end.
As we have repeatedly emphasized in the past, our hydrocarbon activities in the Eastern Mediterranean have two dimensions: the protection of our rights on our continental shelf, and the protection of the equal rights of the Turkish Cypriots, who are co-owners of the Island, over the hydrocarbon resources of the Island.
Within the first dimension, it is not possible for Turkey to start talks with the Greek Cypriot Administration to delimit maritime jurisdiction areas before the settllement of the Cyprus issue. Because the so-called Republic of Cyprus is not a real state in the eyes of Turkey and TRNC, as it has not been representing the Turkish Cypriots since 1963. The Republic of Cyprus, which was founded on the political equality of the Turkish Cypriots and the Greek Cypriots, ceased to exist in 1963. The reason why the Cyprus issue has remained unresolved up until today is the Greek Cypriots’ non-acceptance of the Turkish Cypriots’ political equality since 1963. The interlocutor of the Greek Cypriot Administration is the TRNC, not Turkey. It is not possible for the EU to understand and make a constructive contribution to the Cyprus issue unless it acknowledges these facts, and regards the Turkish Cypriots, not as a minority, but as the co-owner of the Island.
As to the second dimension, the solution is only possible if the rights of the Turkish Cypriots are guaranteed. In this context, the comprehensive cooperation proposal of Turkish Cypriots, made on 13 July 2019, which is also fully supported by our country, is an important opportunity for a solution.
EU’s preference for taking decisions against Turkey, rather than making use of this opportunity and encouraging the two sides to come together on the Island with regard to the hydrocarbon resources, is an ineffective, unrealistic and unconstructive behavior.
Our country will continue to protect both its own rights and the rights of Turkish Cypriots with determination, and will further boost its activities to this end. The EU, who has not kept its promises to the Turkish Cypriots since 26 April 2004, has no word to say to us in this regard.
It is also revealing to observe that these decisions were taken on a very important day for the Turkish people, the third anniversary of the heinous coup attempt of July 15.
