Στον κλίβανο πετάει ο νέος διευθύνων σύμβουλος της Deutsche Bank δραστηριότητες, μετόχους και… προσωπικό, επιχειρώντας να δείξει ισχυρή βούληση και προσήλωση στους στόχους της λειτουργικής αναδιάρθρωσης, αποδεικνύοντας ότι πλέον δεν υπάρχουν περιθώρια και ότι η κατάσταση μπορεί σύντομα να χαρακτηριστεί μη-βιώσιμη.
Ο διευθύνων σύμβουλος της Deuthe Bank, Κρίστιαν Σούνινγκ ανακοίνωσε την Παρασκευή νέο σχέδιο αναδιάρθρωσης και εξυγίανσης, το οποίο περιλαμβάνει
- 74,000 απολύσεις μέχρι το 2022
- 5,1 δισ. κόστη αναδιάρθρωσης για το σύνολο του 2019 (3 δισ. κόστος αναδιάρθρωσης στο Β’ τρίμηνο)
- Μείωση του σταθμισμένου ενεργητικού κατά 40% στους τομείς υψηλού ρίσκου που παράγουν ζημιές
- Δεν θα δοθεί μέρισμα το 2019 και το 2020
- Νέο τμήμα που θα αποκαλείται “επιχειρηματική τράπεζα”
- Προβλέπει το ROTE της provate bank να φτάνει στο 12% το 2022
Η δραστικότητα του νέου σχεδίου αναδιάρθρωσης, πάντως, αποτελεί απόδειξη της αδυναμίας του Σούινγκ και των προκατόχων του να εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις που είχαν εξαγγείλει, ήτοι την εξισορρόπηση της σχέσης κόστους/εσόδων.
Στο πλαίσιο του σχεδίου αναδιάρθρωση της νέα τράπεζα θα αποκτήσει ενεργητικό 74 δισ., spinoff από την Deutsche Bank, η οποία θα αναγκαστεί να μειώσει την την κεφαλαιακή της επάρκεια.
Επίσης, με την τιμή της μετοχής να έχει χάσει πάνω από 50% την τελευταία διετία, η αύξηση κεφαλαίου ή κεφαλαιοποίηση αποθεματικών δεν αποτελούσε επιλογή για τη διοίκηση, η οποία αγωνίζεται να επανακτήσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών. Αντ’ αυτό ο CEO θα κάψει κεφάλαια προκειμένου να ξεφορτωθεί ζημιογόνες δραστηριότητες και να “καθαρίσει” τα τοξικά υπολείμματα από τον ισολογισμό.
Ήδη ανακοινώθηκε η απόλυση τριών κορυφαίων στελεχών, με πρώτο τον επικεφαλής της επενδυτικής τράπεζας, Γκαρθ Ρίτσι και εν συνεχεία δύο μελών του διοικητικού συμβουλίου, του επικεφαλής της λιανικής τραπεζικής, Φρανκ Στράους και του της Chief Regulatory Officer Σίλβι Μάθερατ.
Από την άλλη πλευρά. η διοίκηση έχει εκπονήσει πλάνο επενδύσεων στην τεχνολογία και στους ελέγχους συναλλαγών, έτσι ώστε να περιορίσει το ρίσκο και να αποδεσμεύσει αδρανοποιημένα κεφάλαια, πολιτική που είναι πολλά υποσχόμενη και φιλόδοξη, αλλά η επιτυχία της δεν είναι μόνο θέμα ισχυρής βούλησης αλλά και ανταπόκρισης του μηχανισμού, ο οποίος θα βρίσκεται σε διαδικασία διαρκών ανακατατάξεων, άρα σε συνθήκες σοκ και φόβου.
