Σκηνικό που όπως το περιγράφει η Deutsche Welle ευνοεί ενδεχόμενη υποψηφιότητα της Άγκελα Μέρκελ για την προεδρία της Κομισιόν, διαμορφώνεται στις Βρυξέλλες, καθώς ο Χριστιανοκοινιστής Βαυαρός Μάνφερντ Βέμπερ απορρίπτεται από τους Πρασίνους και τους Φιλελεύθερους, με τους δεύτερους να μην έχουν διακηρυγμένη προσήλωση στο σύστημα spitzenkandidat, ενώ ο Μακρόν, που ελέγχει τις περισσότερες έδρες στο κόμμα, έχει δηλώσει ότι θα στήριζε την Γερμανίδα καγκελάριο.
Η Deutsche Welle αν και δεν κάνει καμία αναφορά στο πρόσωπο της Άγκελα Μέρκελ, εν τούτοις σκιαγραφεί ένα πλαίσιο στο οποίο δεν υπάρχουν άλλες ορατές πιθανότητες, καθώς αναφέρει χαρακτηριστικά ότι
“υπάρχει μια συναίνεση να δοθεί η θέση σε έναν εκπρόσωπο της μεγαλύτερης πολιτικής οικογένειας, η οποία αναδείχθηκε στις τελευταίες εκλογές και είναι το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Ωστόσο ο υποψήφιός της Μάνφρεντ Βέμπερ δεν συγκεντρώνει την απαραίτητη πλειοψηφία, ούτε μεταξύ των ηγετών, αλλά ούτε και στην Ευρωβουλή. Το πρόβλημα βέβαια θα μπορούσε να επιλυθεί εάν το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα προτείνει άλλον υποψήφιο. Μεταξύ των εναλλακτικών ονομάτων που συζητούνται είναι και αυτό του επικεφαλής της ΕΕ στις διαπραγματεύσεις για το Brexit, του Γάλλου Μισέλ Μπαρνιέ, που προέρχεται από τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, ενώ έχει διατελέσει δύο φορές επίτροπος και πολλές φορές υπουργός στη χώρα του.
Ρίχνοντας το όνομα του Μπαρνιέ στο τραπέζι η Deutsche Welle επιχειρεί να προβοκάρει τους Γερμανούς συντηρητικούς, ώστε εφόσον δεν τηρηθεί η διαδικασία spitzenkandidat, να θέσουν άλλο όνομα στις διαπραγματεύσεις, ώστε να κερδίσουν τη θέση “υποχωρώντας” στο όνομα.
Όπως έχει κατ’ επανάληψη επισημάνει το Crisis Monitor, τα πρόσωπα στην κούρσα διαδοχής είναι πολλά και η έκβαση των διαπραγματεύσεων δύσκολα προβλέψιμη, καθώς βαρύνουν και παράγοντες που δεν είναι ορατοί δια γυμνού οφθαλμού, ενώ υπάρχουν και αντικειμενικοί στόχοι, όπως ο περιορισμός της επιρροής της Ιταλίας, η αύξηση του ειδικού βάρους της Ισπανίας και η ισορροπία μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας. Επίσης, πιέσεις ασκούνται από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες θέλουν διακαώς να αποκτήσουν λόγω στη λήψη αποφάσεων, ωστόσο, κάτι τέτοιο, υπό τις τρέχουσες συνθήκες δεν είναι πιθανό, δεδομένων των συγκρούσεων με την Κομισιόν και το διευθυντήριο.
Ακόμα κι’ αυτό δεν είναι βέβαιο όμως, καθώς στο Βερολίνο “σπρώχνουν” τον κεντρικό τραπεζίτη, Γενς Βάιντμαν για την προεδρία της ΕΚΤ. Συνεπώς, η προοπτική να ελέγχει η Γερμανία την ΕΚΤ, τον ESM και την Κομισιόν θα αποδυνάμωνε όλους τους συμμάχους και θα οδηγούσε σε στρατηγική απομόνωση το Βερολίνο, καθιστώντας το σενάριο εκ προοιμίου απρόσφορο.
Σύμφωνα με την DW, για τη θέση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ο νέος πρόεδρος, που θα διαδεχθεί τον σημερινό Ντόναλντ Τουσκ την 1η Δεκεμβρίου, θα προέρχεται μάλλον από την πολιτική οικογένεια των φιλελευθέρων: Ένα όνομα που ακούγεται τον τελευταίο καιρό πολύ είναι του σημερινού υπηρεσιακού πρωθυπουργού, του Βέλγου Σαρλ Μισέλ, κάτι που ο ίδιος δεν επιβεβαιώνει, ούτε διαψεύδει.
Αναφορικά με τη θέση του επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, που θα διαδεχθεί την 1η Νοεμβρίου τη Φεντερίκα Μογκερίνι, τον πρώτο λόγο φαίνεται ότι έχει η πολιτική οικογένεια των σοσιαλιστών.
Για τη θέση του προέδρου της νέας Ευρωβουλής, που θα εκλεγεί από τους ευρωβουλευτές στις 2 Ιουλίου, υπάρχουν σε εξέλιξη συζητήσεις, ώστε να μοιραστούν την προεδρία η προερχόμενη από την ομάδα των Πρασίνων Γερμανίδα Σκα Κέλερ και ο φιλελεύθερος ευρωβουλευτής και πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου Γκι Φέρχοφσταντ.
Μια ακόμη ευρωπαϊκή θέση είναι αυτή του προέδρου της ΕΚΤ, που θα διαδεχθεί το Μάριο Ντράγκι την 1η Δεκεμβρίου, ωστόσο την απόφαση αυτή θα την λάβουν οι ηγέτες της Ευρωζώνης.
