Σε εκ βάθρων αναδιάταξη ισορροπιών οδηγούνται οι Βρυξέλλες, βάσει των Ευρωεκλογών, καθώς η αποδυνάμωση των δύο κορυφαίων σχηματισμών Σοσιαλδημοκρατών ((από 185 σε 146)και ΕΛΚ (από 216 σε 180), οδήγησε σε άνοδο του λεγόμενου “ακραίου” κέντρου, τόσο από τα αριστερά, όσο και από τα δεξιά.
Πράσινοι(από 52 σε 69) και Φιλελεύθεροι Δημοκράτες (από 69 σε 109) είναι οι δύο δυνάμεις που αύξησαν αισθητά τον αριθμό των ευρωβουλευτών που ελέγχουν και κατ’ επέκταση την επιρροή τους στο Ευρωκοινοβούλιο, ενώ η συντηρητική Δεξιά ECR (από 77 σε 59)και η ριζοσπαστική αριστερά GNU (από 52 σε 39) αποδυναμώθηκαν, καθώς φαίνεται ότι πληρώνουν το τίμημα της ριζοσπαστικοποίησης του Brexit και χρεώνονται την άνοδο της λαϊκιστικής ακροδεξιάς, λόγω της συγκρουσιακής ρητορικής που είχαν πρώτοι υιοθετήσει, επιχειρώντας, τότε, να ποδηγετήσουν την ΕΕ.
Ενισχυμένη βγαίνει και η ακροδεξιά, όχι όμως όσο αρχικά αναμενόταν, καθώς το ENF αύξησε τις έδρες του από 36 στο προηγούμενο Ευρωκοινοβούλιο σε 58 στο νέο.
Στον αέρα παραμένουν συνολικά 37 μέλη του Ευρωκοινοβουλίου, που είτε είναι δηλωμένοι ανεξάρτητοι, είτε νεοεκλεγμένοι που δεν έχουν ενταχθεί ακόμα
Για τον έλεγχο της πλειοψηφίας απαιτούνται 376 βουλευτές, ενώ τα δύο μεγάλα κόμματα ελέγχουν συνδυαστικά 326 βουλευτές, που σημαίνει ότι υπολείπονται 50, σκιαγραφώντας ένα ιδιαίτερα εύθραυστο πολιτικό σκηνικό, το οποίο προκρίνει τις ad hoc πλειοψηφίες και πολύ περισσότερα παζάρια.
Στον πίνακα που ακολουθεί απεικονίζεται η διαφοροποίηση του Ευρωκοινοβουλίου σε επίπεδο κομμάτων και εδρών, σκιαγραφώντας το νέο τοπίο που δημιουργείται.
