Ανησυχία σε πολιτικό επίπεδο στην Ελλάδα και στην ΕΕ προκαλούν οι νέες εστίες στην κρίση του προσφυγικού που ξεσπούν πλέον μέσα στην ελληνική επικράτεια, καθώς φαίνεται ότι είτε δεν υπήρχαν, είτε ότι δεν είχαν αξιοποιηθεί οι σχετικές ενδείξεις και πληροφορίες, ενώ πλέον η ΄κινητικότητα που έχει αναπτυχθεί μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα είναι δύσκολα διαχειρίσιμη και υπάρχουν ενδείξεις ποδηγέτησης από συγκεκριμένα κέντρα και παράκεντρα.
Οι τελευταίες εξάρσεις στα Διαβατά, στον Σταθμό Λαρίσης και την Ειδομένη, είναι μόνο κάποιες από τις εστίες που αναζωπυρώθηκαν ή ξέσπασαν το τελευταίο χρονικό διάστημα, καταδεικνύουν όμως την αυξανόμενη δυναμική, διευρυνόμενη συμμετοχή και την παρατεταμένη αδυναμία αρχών και αλληλέγγυων να κατευνάσουν τα πνεύματα και να περιορίσουν τις συνέπειες.
Ωστόσο, με δεδομένο την ισχυρή και διαρκή αστυνόμευση, τους ελέγχους και την ανάπτυξη δικτύων συλλογής πληροφοριών μέσα στους χώρους ζωής και κίνησης προσφύγων και μεταναστών, θεωρείται αδύνατο να μην υπήρξαν πληροφορίες και ενδείξεις. Συνεπώς, ενισχύεται το ενδεχόμενο μιας συντονισμένης προσπάθειας πρόκλησης κοινωνιών εκρήξεων ενόψει εκλογών, γεγονός που καθιστά το θέμα μείζον.
Από τις εξελίξεις συνάγεται ότι το θέμα θα συνεχίσει να κλιμακώνεται με έμφαση στους αιφνιδιασμούς και τα απρόβλεπτα. Αν και πολύς λόγος γίνεται για τα καραβάνια προσφύγων και μεταναστών και τον ρόλο συγκεκριμένων ΜΚΟ, οι αναλυτές πεδίου του Crisis Monitor δεν έχουν σχηματίσει ακόμα εικόνα που επιτρέπει τέτοια συμπεράσματα, αναγνωρίζουν όμως τάσεις και συγκυρίες.
Το ενδεχόμενο οι εξάρσεις στο προσφυγικό, να εντάσσονται σε γενικότερο σχεδιασμό αύξησης της πολιτικής πίεσης προς την κυβέρνηση, δεν μπορεί να αποκλειστεί σε αυτή τη φάση, κυρίως λόγω των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων της συγκυρίας.
Οι κινητοποιήσεις συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων στα Βαλκάνια, οι εξάρσεις βίας στην Τουρκία καθιστά καχύποπτους τους αναλυτές σε κινηματικού τύπου εξάρσεις, που δεν αποτελούν εξέλιξη ή ωρίμαση μιας κοινωνικής τάσης και δεν αφήνουν στίγμα διεκδικήσεων.
