Μην τους αγνοείτε! Τα “κίτρινα γιλέκα” δεν χάθηκαν, το πιο δυναμικό και συνάμα αμφιλεγόμενο σύγχρονο κίνημα στην Ευρώπη, με τις ρίζες του στη Γαλλία και δυναμική που αρκετές φορές ξεπέρασε τα σύνορά της, παραμένει ζωντανό, παρά το φιάσκο του Γάλλου προέδρου και των υπηρεσιών πληροφοριών εντοπίσουν την αναζωπύρωση του μετώπου εγκαίρως, που είχε σαν αποτέλεσμα ο Μακρόν να κάνει σκι, ενώ το Ηλύσια Πεδία καίγονταν . Η δημοσιότητα που λαμβάνει πλέον, μετά από πολλούς μήνες κινητοποιήσεων, συμβιβασμών, κομματικοποιήσεων και βίας, είναι σαφώς πιο περιορισμένη, έναντι τις αρχικής που συνόδευε το ξέσπασμα.
Ωστόσο, το κίνημα φαίνεται να αποκτά νέα υφή, στρατηγική και προοπτική, προφίλ στο οποίο προσπαθούν να απαντήσουν με πυγμή οι αντίπαλοί του και ιδιαίτερα ο Εμμάνουελ Μακρόν, ο οποίος μετά τις αρχικές υπαναχωρήσεις και ενόψει των ευρωεκλογών αποφάσισε να μην ενδώσει περαιτέρω και να απαντήσει κατασταλτικά και πολυμέτωπα.
“Ήταν ξαφνική και αναπάντεχη στο μέγεθός της η χθεσινή βία στην περίφημη λεωφόρο των Ηλύσιων”,
αναφέρει η Deutsche Welle, η οποία δεν έχει περιβάλλει με ιδιαίτερη στοργή τα “κίτρινα γιλέκα”. Το ίδιο άρθρο συνεχίζει:
“Την έπνιξε στους καπνούς και τη βύθισε στο χάος από τις λεηλασίες των καταστημάτων, τις φωτιές, τους βανδαλισμούς. Τα Κίτρινα Γιλέκα είχαν προειδοποιήσει με μήνυμα -τελεσίγραφο στον Μακρόν για τη σημασία που έδιναν στη χθεσινή 18η πράξη της διαμαρτυρίας τους. Αλλά ο συνδυασμός των Κίτρινων Γιλέκων με το «μαύρο μπλοκ» οδήγησε τελικά σε σκηνές ακραίας βίας”.
Σε μια παράγραφο μέσα η DW, συνοψίζει τον παλμό και σκιαγραφεί τη μετάλλαξη των “κίτρινων γιλέκων” με γλαφυρότητα, ακρίβεια και με γνώμονα το πολιτικό ρίσκο για τον Μακρόν και την Ευρώπη. Η επόμενη παράγραφος σε πολλούς θα θυμίσει “Ελλάδα”, από τις μνημονιακές διαδηλώσεις πριν την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία:
“Οι ογκώδεις πέτρες, τις οποίες κάποιοι ξέσκαψαν από τα λιθόστρωτα πεζοδρόμια, μετατράπηκαν σε επικίνδυνα πυρομαχικά στα χέρια των πιο βίαιων, με στόχο τους αστυνομικούς, που αντιδρούσαν με δακρυγόνα. Πάμπολλες βιτρίνες κατά μήκος της λεωφόρου θρυμματίσθηκαν, οι φωτιές ξεπηδούσαν ανεξέλεγκτα σε αυτοκίνητα, περίπτερα, καφέ. Ανάμεσά τους και η περίφημη μπρασερί Fouquet’s με τη χρυσοποίκιλτη κόκκινη τέντα, που αναλώθηκε στις φλόγες”.
Το τοπίο αυτό καθιστά σαφές ότι η νέα υφή των “κίτρινων γιλέκων” είναι πλέον άρρηκτα -για πολλούς λόγους- συνυφασμένη με τη βία, ενώ η δυναμική δεν επιφυλάσσει καλύτερες μέρες στη συνέχεια. Υπάρχουν όμως και άλλες διαφορές, που αναδεικνύουν την αλλαγή της σύνθεσης του πυρήνα, τη νέα στόχευση και το ευρύτερο μέτωπο του κινήματος, το οποίο δεν ζητά πλέον υποχωρήσεις, ή περισσότερες δημόσιες δαπάνες, αλλά ανατροπή του μοντέλου. Σίγουρα, κάτι τέτοιο δεν φαντάζει ρεαλιστικό, αλλά αυτός είναι ο στόχος, να μην έχει τρωτά σημεία το μέτωπο.
“«Λεηλασία = κοινωνική δικαιοσύνη» ήταν ένα από τα αναρίθμητα αντικαπιταλιστικά συνθήματα γραμμένα στους τοίχους, που δικαιολογούσαν τις πράξεις. Πολυάριθμα και τα συνθήματα κατά του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, που η ειρωνεία θέλησε να βρίσκεται για σκι στα Πυρηναία, με αποτέλεσμα η φωτογραφία του στα χιόνια να προβάλλεται παράλληλα με τα Ηλύσια στις φλόγες”
Και αυτή η παράγραφος από το άρθρο της DW, δείχνει επίσης, πως οι Γερμανοί αντιλαμβάνονται τη δυναμική των “κίτρινων γιλέκων”, πως επισημαίνουν τα πολιτικά και επικοινωνιακά λάθη του Μακρόν, ενώ το δημοσίευμα συνεχίζει:
“Προφανώς είχε πιστέψει ότι με το τέλος της αποκαλούμενης «Μεγάλης Συζήτησης» την Παρασκευή είχε λήξει και ο κίνδυνος των κίτρινων γιλέκων. Υποχρεώθηκε βέβαια να επιστρέψει κατεπειγόντως. «Μονίμως αποσυνδεμένος από το λαό», θα τονίσει η αντιπολίτευση”.
και τον προειδοποιούν για τον επικίνδυνο ελιτισμό του, όχι γιατί το λέει η αντιπολίτευση, αλλά γιατί το εντοπίζει η DW. Το άρθρο σε μια προσπάθεια να κρατήσει τις ισορροπίες και να μην αφήσει πικρή αλλά ουδέτερη επίγευση, κλείνει με αναφορά στην «Πορεία του Αιώνα» για το κλίμα και τη σωτηρία του Πλανήτη, που συγκέντρωσε ειρηνικά και χωρίς το παραμικρό επεισόδιο πάνω από 40.000 άτομα γύρω από την Όπερα.
Τώρα, είναι άγνωστο σε πιο βαθμό τα ¨κίτρινα γιλέκα” αναδιαρθρώθηκαν οικεία βουλήσει, αν και σε πιο βαθμό χειραγωγούνται, ποδηγετούνται ή κατευθύνονται, αυτό που είναι σαφές, πάντως, είναι ότι τόσο για τις υπηρεσίες πληροφοριών της Γαλλίας, όσο και της Γερμανίας, η χθεσινή διαδήλωση ήταν, όπως αναφέρει η DW, “αναπάντεχη”.
Αυτό είναι ίσως το πιο ανησυχητικό, πολιτικοί, μηχανισμοί ασφαλείας και αναλυτές πιάστηκαν εξαπίνης και εκτός θέσης, κυριολεκτικά. Το καλό σενάριο, τώρα, είναι τα “κίτρινα γιλέκα” να είναι ένα γνήσιο λαϊκό, ριζοσπαστικό και ανατρεπτικό συνονθύλευμα που εξελίσσεται σε κίνημα, γιατί αν είναι υποκινούμενο από ξένο δάκτυλο, τότε η Γαλλία έχει παραδοθεί αμαχητί, ο εχθρός πέρασε τη “γραμμή Μαζινό” του ελέγχου των fake news, των χρηματοδοτήσεων και των υπηρεσιών πληροφοριών, χωρίς να ρίξει “ούτε μια σφαίρα”.
Πριν χρόνια, η αριστερή Liberation έγραφε με πηχυαία γράμματα στον κεντρικό της τίτλο:
“Ο Ντε Γκωλ πέθανε,
ο Μιτεράν στα σκατά,
το μποζολέ είναι καλό,
η Γαλλία προχωρά”
Σήμερα, η κατάσταση φαντάζει ακόμα χειρότερη και δεν φαίνεται και καλή οινοποιητική χρονιά.
