Ανησυχία για το ενδεχόμενο αποσταθεροποίσης των Βαλκανίων προκαλεί η τάση ομογενοποίησης των διαδηλώσεων που αναδύεται στα social media, καθώς μερίδα χρηστών τις ονομάζει “βαλκανική Άνοιξη”. Η τάση αυτή, αν και πρώιμη, αποτελεί εν δυνάμει απειλή, καθώς με δεδομένο το πάντα εύφλεκτο κλίμα στην περιοχή, τις ευάλωτες λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, κοινωνίες και την αποτελεσματικότητα των κοινωνικών δικτύων, στην πρόκληση και οργάνωση αντιδράσεων, μια θρυαλλίδα μπορεί να είναι αρκετή, ενώ οι τα ανοιχτά μέτωπα είναι πολλά και μεγάλα.
“Η Βαλκανική άνοιξη στο προσκήνιο”, αναφέρει ένας χρήστης στο Twitter, ενώ άλλος δημιούργησε hashtag: “#BalkanSpring, αναφέροντας στην ανάρτησή του: Τα 20 χρόνια που περιμένουν να ενταχθούν στην ΕΕ για να έχουν μια καλύτερη ζωή είναι πολύς χρόνος. Οι άνθρωποι χάνουν την υπομονή τους. Όσοι δεν έφυγαν από τις χώρες τους βλέπουν τώρα την τοπική πολιτική ηγεσία ως εμπόδιο, ενώ συνεχίζει με hashtags από τις κινητοποιήσεις σε Σερβία, Μαυροβούνιο και Αλβανία.
Αν μάλιστα οι ενδείξεις αυτές συνδυαστούν με τις δηλώσεις της Άγκελα Μέρκελ περί απρόβλεπτης και πολυσχιδούς δράσης των ρωσικών μηχανισμών προπαγάνδας, καθώς και με τις προειδοποιήσεις των υπηρεσιών πληροφοριών για εκτεταμένη δράση trolls και μηχανισμών παραπληροφόρησης και fake news στα social media, τότε ενισχύεται η αίσθηση συντονισμένων και στοχευμένων κινήσεων.
Στην Αλβανία, χιλιάδες υποστηρικτές της αντιπολίτευσης το Σάββατο συγκρούστηκαν με την αστυνομία σε συγκέντρωση εναντίον της κυβέρνησης, του σοσιαλιστή πρωθυπουργού Έντι Ράμα, ζητώντας την παραίτησή του και πρόωρες εκλογές. Το κίνημα, αυτό, όμως, δεν είναι αυτόφωτο, αλλά βασίζεται στη δυναμική του φοιτητικού κινήματος, το οποίο επιδιώκει να καπελώσει και να εκμεταλλευτεί.
Λίγες ώρες αργότερα, αρκετές χιλιάδες άτομα διαδήλωσαν στην πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου, την Ποντγκόριτσα, ζητώντας τις παραιτήσεις του προέδρου Μίλο Ντζουκάνοβιτς και του γενικού εισαγγελέα για το οργανωμένο έγκλημα.
Ταυτόχρονα, δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν για ενδέκατη φορά στο Βελιγράδι, καλώντας τον πρόεδρο Αλεξάνταρ Βούτσιτς και την κυβέρνηση του να παραιτηθούν.
Κοινή συνιστώσα των κινημάτικών ενεργειών αυτών είναι η μάχη κατά της διαφθοράς, θέμα, που ωστόσο δεν είναι νέο στα Βαλκάνια, αλλά αποτελεί διαχρονικό ζητούμενο.
Αν και οι εστίες προσδιορίζονται σε αυτές τις χώρες, οι άμεσες συνέπειες θα πλήξουν πολύ περισσότερες, λόγω του εύφλεκτου κλίματος, της εθνοτικής και θρησκευτικής διασύνδεσης περιοχών και πληθυσμών, στοιχεία που μπορούν να επιταχύνουν εκθετικά το μέτωπο ενδεχόμενης πυρκαγιάς.
Με δεδομένους μάλιστα τους ισχυρούς και πολωτικούς γεωπολιτικούς, γεωοικονομικούς και ενεργειακούς ανταγωνισμούς που πάντα υπέβοσκαν στην περιοχή, αλλά τώρα εκδηλώνονται, η έκρηξη θεωρείται βέβαιη, ο χρόνος είναι αυτό που εξετάζεται.
Τούτων δοθέντων, ο πόλεμος λάσπης που φαίνεται να ξεκινά στην Ελλάδα, ενόψει εκλογών και που απειλεί να εκμαυλίσει θεσμούς και να απαξιώσει πολιτικά πρόσωπα, σχηματισμούς και να κονιορτοποιήσει το πολιτικό σκηνικό, μπορεί να αποβεί μοιραίος για την πολιτική σταθερότητα, ακόμα και σε δεύτερο χρόνο.
