Οι εμπορικές εντάσεις ΗΠΑ-Κίνας, η αναζωπύρωση της κρίσης στη Βενεζουέλα και η υπόθεση Κασόγκι, σε συνδυασμό με την ενεργοποίηση των κυρώσεων στο Ιράν και τον υποτροπιασμό του εμφυλίου στη Λιβύη αποτέλεσαν τους βασικούς παράγοντες για το ράλι της τιμής του πετρελαίου, τον Ιανουάριο.
Μετά από ένα τρίμηνο πτώση, το τελευταίο του 2018, ο μαύρος χρυσός επανέκαμψε με κέρδη 20% τον Ιανουάριο, καθώς το διεθνές πολιτικό, οικονομικό και γεωπολιτικό σκηνικό άρχισε να εμφανίζει έντονες ενδείξεις αποσταθεροποίησης.
Ότι δεν είχαν πετύχει να κάνουν τόσο καιρό η Σαουδική Αραβία και η Ρωσία με τις δραστικές μειώσεις προσφοράς, το πέτυχε τελικά ο Ντόναλντ Τραμπ, αψηφώντας τις αντιδράσεις των αμερικανικών πετρελαϊκών κολοσσών, επέβαλε τελικά κυρώσεις στην κρατική πετρελαιοβιομηχανία της Βενεζουέλας.
Οι ΗΠΑ, την πεποίθηση που επικρατεί, δεν είχαν επιβάλλει κανένα εμπάργκο στη Βενεζουέλα, παρά την υψηλών τόνων σύγκρουση με τον Μαδούρο. Αντιθέτως, όπως έδειξαν τα στοιχεία που δημοσίευσε το Crisis Monitor, ήταν ο μεγαλύτερος αγοραστής πετρελαίου της Βενεζουέλας, καθώς για τα αμερικανικά διυλίστηρια, το κόστος ήταν πολύ χαμηλότερο.
Η Βενεζουέλα έχει 25 τάνκερ με περίπου 18 εκατομμύρια βαρέλια αργού έτοιμα, εν αναμονή έγκρισης. Η ποσότητα αντοιστοιχεί σε παραγωγή δύο εβδομάδων της χώρας, αλλά για τη διοχέτευσή τους απαιτούνται, πλέον νέες συμφωνίες, καθώς οι ΗΠΑ είναι εκτός χάρτη αγοραστών. Όπερ σημαίνει ότι εντείνεται η εξάρτηση του Νικολάς Μαδούρο από τον Βλάντιμιρ Πούτιν και κατ’ επέκταση ο ρόλος και η επιρροή της Ρωσίας στον ΟΠΕΚ και τη Μέση Ανατολή.
Με το Ιράν και τη Βενεζουέλα, εκτός αγορών, εξαιτίας των αμερικανικών κυρώσεων, η προσφορά μειώνεται άρδην και οι τιμές, παρά την επιβράδυνση της Κίνας και την προοπτική ανάσχεσης του ρυθμού ανάπτυξης στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, θα αυξηθούν περαιτέρω.