Να σηματοδοτήσει την απαρχή της επόμενης ημέρας με συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, στις 15:00, από το θεσμικό χώρο της Βουλής, στέλνοντας παράλληλα μηνύματα πολιτικής κυριαρχίας και σταθερότητας, θα επιχειρήσει ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, θέτοντας παράλληλα τις προτεραιότητες του κυβερνητικού έργου για τους προσεχείς μήνες και με ορόσημο τις ευρωπαϊκές και αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου.
Ο Αλέξης Τσίπρας αναμένεται να θέσει πρώτη στη λίστα των προτεραιοτήτων την Οικονομία, όπου θα κάνει αναφορά -και ίσως προαναγγείλει- την έξοδο στις αγορές, αν και κρίνοντας από την ώρα, μπορεί να απλά να ανακοινώσει την υπερκάλυψη του νέου 5ετούς ομολόγου. Παράλληλα θα αναφερθεί στα εργασιακά, με την αύξηση του κατώτατου μισθού και στο φάσμα μέτρων για τη βελτίωση της καθημερινότητας, στα οποία περιλαμβάνονται και οι ρυθμίσεις οφειλών στα Ταμεία και το Δημόσιο. Ο πρωθυπουργός, όμως, θα κάνει ιδιαίτερη μνεία και στα ενεργειακά, εστιάζοντας στους αγωγούς της Ανατολικής Μεσογείου και στη διασύνδεση της Ελλάδας με τα Βαλκάνια, ως χώρα κόμβος τροφοδοσίας και διακίνησης φυσικού αερίου, πετρελαίου και παραγωγής ηλεκτρισμού.
Από το βήμα του ανώτατου κυβερνητικού οργάνου και με τη σημειολογία που υπογραμμίζει η Βουλή, που έγινε στόχος εισβολής, ο πρωθυπουργός θα ανοίξει όλη τη βεντάλια, επιδεικνύοντας την πολιτική υπεροχή που του χαρίζουν οι δύο διαδοχικές νίκες: η πρώτη με την ψήφο εμπιστοσύνης και η δεύτερη με την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Επίσης, αναμένεται να επισημάνει και την αναδίπλωση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία δεν κατέθεσε -τελικά- πρόταση μομφής.
Πολιτικά, η κίνηση του Αλέξη Τσίπρα να ξεκινήσει με τις ανακοινώσεις, για τις αγορές και να ξεδιπλώσει το σύνολο της κυβερνητικής ατζέντας, συνιστά επίδειξη πολιτικής κυριαρχίας και εμπέδωσης της σταθερότητας, η οποία είχε τεθεί υπό αμφισβήτηση εξαιτίας των επιπλοκών που έφερε η Συμφωνία των Πρεσπών. Πλέον, το Μαξίμου θα επικεντρώσει στη θετική ατζέντα, στοχεύοντας αφενός στην επιβεβλημένη σύγκλιση, επί των μέτρων τόνωσης, ή και στην εξαναγκασμένη αντίδραση της Νέας Δημοκρατίας, ώστε να αναδειχθούν οι διαχωριστικές γραμμές. Επίσης, το επιτελείο του πρωθυπουργού σχεδιάζει τη σταδιακή ανάπτυξη των αξόνων σύγκλισης με το Κέντρο και την Κεντροαριστερά, επιδιώκοντας την εδραίωση της λογικής των ad hoc πλειοψηφιών και την οικοδόμηση εμπιστοσύνης με τους εν δυνάμει συμμάχους ή ακόμα και εταίρους.
Επικοινωνιακά, ο πρωθυπουργός φαίνεται να εφαρμόζει στρατηγική “φυγή προς τα μπρος” θέλοντας έτσι να ελέγξει τον αντίκτυπο της Συμφωνίας των Πρεσπών με τη λογική του “μπαζώματος”, δηλαδή υπέρθεσης πλημμυρίδας άλλων θεμάτων, που θα τη θέσουν σε δεύτερη μοίρα. Ιδανικά, θα επιχειρήσει να θέσει χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των εξαγγελιών του, μέχρι τέλος Φεβρουαρίου, ώστε να μπορέσει να φανεί και να καταγραφεί ο αντίκτυπος στην κοινωνία. Την επικοινωνιακή διαχείριση του Αλέξη Τσίπρα, βοηθά και η σκληρή και πολυμέτωπη επίθεση που δέχεται από τον μέχρι πρότινος κυβερνητικό του εταίρο Πάνο Καμμένο.
Στρατηγικά, ο πρωθυπουργός θέλει να επιδείξει ισχυρή πολιτική βούληση για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, διαψεύδοντας σενάρια για πρόωρες εκλογές, τα οποία δρουν ανασταλτικά στην προσέλκυση επενδύσεων.
Σημείο τριβής, όμως, για την κυβέρνηση αποτελούν ακόμα οι τράπεζες και οι σχέσεις με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα, καθώς θεσμοί και ΕΚΤ διατυπώνουν σθεναρές επιφυλάξεις για τη χορήγηση εγγυήσεων από το ελληνικό Δημόσιο, εξαιτίας του προβλεπόμενου αντίκτυπο στα δημοσιονομικά. Ακόμα και η μικτή λύση ΤΧΣ-Δημοσίου, για τη χρηματοδότηση των τραπεζών, ενέχει ρίσκα που δεν είναι εύκολα ορατά, αλλά εκτιμάται ότι θα αποτελέσουν τροχοπέδη για την αναβάθμιση του αξιόχρεου.
Τα μηνύματα Τσίπρα μέσω… Economist
Ο πρωθυπουργός σε άρθρο του στην ελληνική έκδοση του «Economist-Ο Κόσμος το 2019» αναφέρει, μεταξύ άλλων:
«Αν κάποιος τολμούσε μια πρόβλεψη πριν από 6-7 χρόνια, για την κατάσταση στην οποία θα βρισκόταν η Ελλάδα στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα, είμαι βέβαιος ότι θα είχε διαψευστεί» σημειώνει ο πρωθυπουργός και «δικαίως θα σκεφτόταν, πως μία χώρα η οποία βρισκόταν στη δίνη του κυκλώνα της κρίσης, με τα δημόσια οικονομικά της σε τραγική κατάσταση και την κοινωνία της σε απόγνωση, αν έχει κάποια ελπίδα ανάκαμψης αυτή βρίσκεται πολλές δεκαετίες μακριά. Όμως, σήμερα, το 2019, η Ελλάδα διαψεύδει κάθε δυσοίωνη πρόβλεψη».
Ενώ συμπληρώνει
«υπάρχει όμως ξανά προοπτική. Η χώρα βρίσκει ξανά βηματισμό, η κανονικότητα έχει επιστρέψει και η κοινωνία έχει λόγο να αισιοδοξεί ξανά» καθώς «αφήνει πίσω της 8 χρόνια λιτότητας και εφαρμογής πολιτικών που έπληξαν την κοινωνική συνοχή. Η περίοδος των μνημονίων έληξε, τυπικά και ουσιαστικά, τον περασμένο Αύγουστο».
Όπως επισημαίνει στο άρθρο του ο Αλ. Τσίπρας,
«οι πληγές όμως δεν έχουν ακόμα ολότελα επουλωθεί. Χρειάστηκε η παρουσία μια νέας κυβέρνησης, διαφορετική από όλες όσες γνώρισε ο ελληνικός λαός από τη Μεταπολίτευση και μετά, η οποία από το 2015 πορεύτηκε με κριτήριο την έξοδο από την κρίση και τη στήριξη της κοινωνικής πλειοψηφίας».
