Πολύπλευρες επιπλοκές που δεν είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού και υπό το μονοκυάλι της πολιτικής, μπορεί να προκαλέσει η πρόταση αλλαγής του τρόπου εκλογής του προέδρου της Δημοκρατίας, καθώς η ισχυροποίηση του θεσμού, μέσω της λαϊκής εντολής, διαφοροποιεί την υφή του, χωρίς ωστόσο να προβλέπεται λογοδοσία και δυνατότητα παύσης του.
Όπερ σημαίνει, ότι ο πρόεδρος καθίσταται ενεργός πολιτικός παίχτης, καθώς διεκδικεί την ψήφο του λαού, στην πρώτη θητεία μέσω της προηγούμενης πορείας του, ενώ για τη δεύτερη και τελική, δια μέσου των πεπραγμέων της πρώτης. Συνεπώς, εγείρεται η πρόκληση της δραστηριοποίησής του.
Σε περιόδους κρίσεων και έντονων πολιτικών αντιπαραθέσεων, όμως, τίθενται ηθικά διλήμματα για τη δράση και τα όρια που θα έχει ο θεσμός και τα πρόσωπα, καθώς αν και ο ρόλος του είναι ρυθμιστικός για το πολίτευμα, θα υφίσταται άμεση πίεση από το εκλογικό σώμα ή την παράταξη που τον στήριξε, για να απορρίψει νόμους, διορισμούς υπουργών ή να προβαίνει σε δημόσιες παρεμβάσεις.
Πρόσφατα παραδείγματα στη Μολδαβία και την πΓΔΜ, έχουν καταδείξει την αναγκαιότητα ύπαρξης σαφούς μηχανισμού ελέγχου των πράξεων, ακόμα και παύση ή/και καθαίρεσης του προέδρου της Δημοκρατίας, όταν οι πράξεις ή οι παραλείψεις του υπερβαίνουν τα εσκαμμένα του ρόλου και επηρεάζουν την ομαλή λειτουργία του κράτους. Άλλωστε, περιστατικά δυσλειτουργικότητας του προέδρου της Δημοκρατίας με την κυβέρνηση έχουν καταγραφεί και στην Ελλάδα, ιδιαίτερα επί της θητείας του Χρήστου Σαρτζετάκη.
Πρακτικά, η ενεργοποίηση του προέδρου ακόμα και στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, υπό καθεστλως πολιτικής πίεσης και με ενισχυμένη την απήχηση του θεσμού, θα μπορούσε να προκαλέσει τον εκτροχιασμό της κυβερνητικής πολιτικής, να θέσει εν αμφιβόλω την τήρηση διεθνών συμφωνιών της χώρας και να δημιουργήσει αντίπαλο δέος στον εκάστοτε πρωθυπουργό.
Μια τέτοια προπτική, όμως, αποτελεί παράγοντα που θα επηρεάζει καθοριστικά την αντιμετώπιση της χώρας από τους επενδυτές και τις αγορές, παράμετρος που δεν έχει σταθμιστεί, όπως φαίνεται, επαρκώς στην πρόταση, καθώς τα κομματικά επιτελεία που ασχολούνται με την αναθεώρηση του Συντάγματος απαρτίζονται συνήθως από νομικούς και πολιτικό προσωπικό.
