Εντείνονται οι κλυδωνισμοί για την Ευρωζώνη, κυρίως, όμως, για ην Ιταλία, καθώς η κόντρα Ρώμης-Βρυξελλών για τον προϋπολογισμό κλιμακώνεται και συμβιβασμός δεν είναι ορατός, τουλάχιστον όχι σε αυτή τη φάση.
Η Ιταλία αποτελεί πλέον τον βασικό κίνδυνο διάχυσης της κρίσης για τις αγορές, ενώ η προοπτική αύξησης επιτοκίων από την ΕΚΤ ανεβάζει το ρίσκο και σε συνδυασμό με την εντεινόμενη αντιπαράθεση ωθεί τους επενδυτές σε πρόωρη έξοδο από τα ιταλικά ομόλογο και τις μετοχές, ενώ ανεβάζει υπερβολικά τις αντίστροφες θέσεις σε μετοχές και ομόλογα, ήτοι το short interest, δημιουργώντας ισχυρό και διαρκές μέτωπο που περιορίζει την όποια προοπτική ανάκαμψης και βελτίωσης του κλίματος στις αγορές.
Αναλυτές και επενδυτές φαίνεται πως χάνουν σταδιακά την εμπιστοσύνη προς τα ιταλικά assets, γεγονός το οποίο επιδρά δυσμενώς και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης.
Το προσχέδιο του ιταλικού προϋπολογισμού, το οποίο προβλέπει έλλειμμα 2,4% για το 2019, δεν έγινε αποδεκτό από την Κομισιόν, η οποία κάλεσε τη Ρώμη να καταθέσει νέα πρόταση, η οποία να ευθυγραμμίζεται με τους κανόνες του δημοσιονομικού συμφώνου.
Με το δημόσιο χρέος της Ιταλίας στο 130% του ΑΕΠ, και το κόστος εξυπηρέτησής στο καθόλου ευκαταφρόνητο 4% του ΑΕΠ, η διεύρυνση του ελλείμματος είναι μάλλον απαγορευτική, διαφορετικά η δυνατότητα της χώρας να εξυπηρετήσει τις ανάγκες κινδυνεύει να τεθεί υπό αμφισβήτηση.
