Κάλεσμα για συσπείρωση των δημοκρατικών δυνάμεων της Ευρώπης απέναντι στην ακροδεξιά απηύθυνε από το βήμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ο Αλέξης Τσίπρας, κατηγορώντας παράλληλα το ΕΛΚ, τον κυρίαρχο σχηματισμό της Ευρώπης, για την αποτυχία των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, επενδύοντας στη βάση σύγκλισης ή και συμπόρευσης Σοσιαλιστών -Αρισετράς, υπό το φόβο της αποσύνθεσης της ΕΕ και της αποδυνάμωσης των βασικών αξιών.
Η ομιλία του Έλληνα πρωθυπουργού είχε πολλά μηνύματα, τα οποία ενόψει ευρωεκλογών αποκτούν ιδιαίτερη σημασία, καθώς η στοχοποίηση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, του Eurogroup και των τεχνοκρατών, αναδεικνύονται σε πυλώνες σύγκλισης, πολιτικών δυνάμεων, που επιζητούν να παίξουν ρόλο αντίρροπης δύναμης στο μέτωπο της Δεξιάς που, μέσω του κοινωνικού αποκλεισμού, οδηγεί στην άνοδο της ακροδεξιάς, η οποία με τη σειρά της απειλεί την ευρωπαϊκή συνοχή και προοπτική.
«Η αποτυχία της Ε.Ε. να δώσει δημοκρατικές και λειτουργικές απαντήσεις στις σύγχρονες προκλήσεις, θα έχει ως συνέπεια το θρίαμβο του σωβινισμού και την αναζωπύρωση των εθνικιστικών ανταγωνισμών. Θα την καταστήσει κατακερματισμένη ήπειρο, χωρίς ενότητα, συνοχή και χωρίς προοπτική»
τόνισε ο Πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια της ομιλίας του.
«H αποτυχία της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης της κρίσης, τροφοδότησε τελικά το τέρας του σωβινισμού και του ακροδεξιού λαϊκισμού. Μετέφερε την Ακροδεξιά, από το εδώλιο του κατηγορουμένου της Ιστορίας και την απομόνωση, στο πολιτικό προσκήνιο»
πρόσθεσε.
Με τον τρόπο αυτό ο Αλέξης Τσίπρας προσεγγίζει και τον Εμμάνουελ Μακρόν, που προσφάτως είχε κατηγορήσει το ΕΛΚ για τη στήριξη του Ούγγρου σοβινιστή Βίκτορ Ορμπάν, αναλαμβάνοντας μάλιστα και ρόλο εκφραστή του αντίπαλου πόλου.
Ασκώντας κριτική στον τρόπο που λειτουργούσαν τα ευρωπαϊκά όργανα, ο κ, Τσίπρας σημείωσε ότι
«κρίσιμες αποφάσεις να λαμβάνονται πίσω από κλειστές πόρτες άτυπων οργάνων, που δε λογοδοτούν στους ευρωπαίους πολίτες και κρατιούνται μακριά από αυτούς. «Σχήματα τεχνοκρατών όπως αυτό της τρόικα να κρατάνε τα κλειδιά της οικονομικής κυριαρχίας και να μη λογοδοτούν πουθενά.
Ο κ. Τσίπρας εκτίμησε ότι το
«διακύβευμα για την Ευρώπη σήμερα είναι υπαρξιακού χαρακτήρα. Η μέχρι σήμερα διαχείριση της οικονομικής κρίσης, της προσφυγικής κρίσης αλλά και της κρίσης ασφαλείας, έχει αναδείξει τεράστια ελλείμματα και αντιφάσεις».
Η στάση αυτή στόχο έχει να οδηγήσει σε συνεργασία ή ακόμα και συμπόρευση Σοσιαλιστών-Αριστεράς, όπου αυτό είναι εφικτό, εκπληρώνοντας το άνοιγμα που ξεκίνησε με δηλώσεις του στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, που εν συνεχεία αντικατοπτρίστηκε στον ανασχηματισμό και το οποίο στόχος είναι να αποκτήσει και κοινωνική απήχηση.
Επιπροσθέτως, «η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ακόμα και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο πέρασαν σε δεύτερο ρόλο, πίσω από το θεσμικά μη κατοχυρωμένο Eurogroup και απο τα τεχνικά κλιμάκια των τεχνοκρατών της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. Ο δημοσιονομικός φετιχισμός στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης επέτεινε ακόμη περισσότερο τις κοινωνικοοικονομικές ανισότητες τόσο ανάμεσα στα κράτη-μέλη όσο και μέσα σε αυτά».
Ως αποτέλεσμα του τρόπου λειτουργίας μέσω τεχνοκρατών ο πρωθυπουργός παρατήρησε ότι «εξουθένωσε μεγάλα κοινωνικά στρώματα και προκάλεσε σε ακόμα μεγαλύτερα οικονομική ανασφάλεια και φόβο.
«Σήμερα δε βρισκόμαστε αντιμέτωποι μόνο με την εκλογική άνοδο κάποιων ακραίων δυνάμεων της εθνικιστικής και λαϊκιστικής Ακροδεξιάς. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη διείσδυση της ξενοφοβικής και σοβινιστικής της ατζέντας εντός του δημοκρατικού φάσματος»
επεσήμανε ο κ. Τσίπρας, φωτογραφίζοντας τον Βίκτορ Ορμπάν στην Ουγγαρία, τον Ματέο Σαλβίνι, στην Ιταλία, την άνοδο της ακροδεξιάς στη Σουηδία, τη συστηματοποίησή της, δια της συμμετοχής στην κυβέρνηση, στην Αυστρία και τη Βουλγαρία, καθώς και την άνοδο σε Γερμανία, Γαλλία και Ελλάδα.
«Κάποιοι το 2015 φοβήθηκαν τον ΣΥΡΙΖΑ και την αριστερά που διεκδικεί μιa καλύτερη Ευρώπη. Πιστέψατε ότι όποιος αμφισβητεί τη σημερινή Ευρώπη της νεοφιλελεύθερης ηγεμονίας και των κοινωνικών ανισοτήτων, είναι κίνδυνος για το κοινό μας οικοδόμημα»
συνέχισε ο Πρωθυπουργός και πρόσθεσε ότι
«απειλούν πραγματικά την Ευρώπη όσοι παλεύουν για να τη καταργήσουν. Όσοι βρίσκονται στον αντίποδα των ουμανιστικών ιδεών της αλληλεγγύης και της συνεργασίας των λαών. Όσοι πιστεύουμε σε αυτό το όραμα, οφείλουμε να παραμερίσουμε τις διαφορές μας μπροστά στο μεγάλο κίνδυνο».
