Η Ιρλανδία παραμένει μια συντηρητική καθολική κοινότητα, σίγουρα όμως όχι όπως ήταν το 1979, καθώς πλέον η άμβλωση είναι νόμιμη, ενώ η εξάρτηση του κόσμου από τα ιερά σύμβολα έχει περιοριστεί ραγδαία, εν μέρει εξαιτίας των σκανδάλων και εν μέρει καθώς ο πολιτικός ρόλος της Εκκλησίας έχει υποβαθμιστεί μέσα στις δεκαετίες και ιδιαίτερα μετά τη λήξη του ψυχρού πολέμου.
Το Σαββατοκύριακο που πέρασε ο Πάπας Φραγκίσκος επισκέφθηκε την Ιρλανδία, στην πρώτη επίσκεψη Πάπα μετά τον Πάπα Ιωάννη-Παύλο ΙΙ το 1979. Η επίσκεψη αυτή πιστοποίησε και έδωσε ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά στην εξέλιξη της Ιρλανδίας αυτά τα χρόνια.
Οικονομικά, σεξουαλικά σκάνδαλα και υποθέσεις παράνομων υιοθεσιών και εκμετάλλευσης γυναικών, αμαυρώνουν τη φήμη της Καθολικής Εκκλησίας. Παράλληλα, όμως ο νέος περιορισμένος στα ανθρωπιστικά ιδεώδη ρόλος της Καθολικής Εκκλησίας, έναντι της αποστολής ενίσχυσης της δυτικής κυριαρχίας απέναντι στο ανατολικό μπλοκ, λίγο πριν το τέλος του ψυχρού πολέμου, αποτελούν τα βασικά ποιοτικά χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν την αλλαγή που έχει επέλθει.
Όλα αυτά αποτυπώνονται στην πολύ περιορισμένη συμμετοχή των πιστών στην ομιλία του Πάπα Φραγκίσκου στη “Νέα Ιρλανδία”, όπου οι συμμετέχοντες καταγράφηκαν στους 130,000, έναντι 1,2 εκατομμυρίων που είχαν παρακολουθήσει την ομιλία του Πάπα Ιωάννη Παύλου ΙΙ το 1979 στο Phoenix Park.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία μόλις οι μισοί από τους 260,000 που είχαν εισιτήριο τελικό εμφανίστηκαν, τάση που αποδίδεται στον καιρό, τις απαγορεύσεις μετακινήσεων και τις διαδηλώσεις. Ακόμα όμως και όλοι να εμφανίζονταν, η συμμετοχή θα ήταν πάλι υποπολλαπλάσια του 1979, γεγονός που επισφραγίζει την αλλαγή.
