Η ελληνική οικονομία παραμένει ευεπίφορη στους κραδασμούς και οι επενδυτές βρίσκονται πάντα με το δάκτυλο στη σκανδάλη, αυτό αποδεικνύουν οι έντονες διακυμάνσεις στην αγορά ομολόγων, καθώς εκεί αντικατοπτρίζεται το διεθνές κλίμα, οι ανησυχίες και δοκιμάζονται οι ανοχές, προσδιορίζοντας το εύρος της πολιτικής ανεξαρτησίας.
Μπορεί λοιπόν η κυβέρνηση να οδεύει σε “καθαρή” έξοδο από το Μνημόνιο στις 20 Αυγούστου, οι αγορές όμως δεν φαίνονται διατεθειμένες να αντέξουν πρόσθετο πολιτικό και οικονομικό ρίσκο, αυτό άλλωστε έχουν επισημάνει όλοι οι οίκοι αξιολόγησης στις αναλύσεις τους, όταν επισημαίνουν την ευεργετική δράση της στενής εποπτείας. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε πρόσφατα σε παρέμβασή του και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιάννης Στουρνάρας, όταν διαμήνυσε στην κυβέρνηση ότι η στάση των αγορών θα είναι σκληρή. Για την “ευαισθησία” της Ελλάδας στα εξωτερικά σοκ έχει άλλωστε προειδοποιήσει και η Κομισιόν στο σχέδιο ενισχυμένης εποπτείας της Ελλάδας, επισημαίνοντας πως οι συνθήκες δανεισμού της χώρας παραμένουν “εύθραυστες” λόγω εξωτερικών οικονομικών κινδύνων.
Αυτό αποδεικνύεται εύκολα από το γράφημα της απόδοσης του 10ετούς ομολόγου, όπου η τάση είναι μεν πλαγιοκαθοδική, η νευρικότητα όμως αποτυπώνεται γλαφυρά, καθιστώντας σαφές ότι η σταθερότητα παραμένει ζητούμενο.
Η ελληνική κυβέρνηση ανέβαλλε, μετά τις εκλογές στην Ιταλία την έκδοση ομολόγου, που είχε προγραμματίσει, περιμένοντας να βελτιωθεί το κλίμα και να υποχωρήσουν οι αποδώσεις, ωστόσο η νευρικότητα είναι εμφανής και το παράθυρο ευκαιρίας πολύ στενό.
Επ αφορμής της έκθεσης του ΔΝΤ που επικρίνει στους Ευρωπαίους για το χρέος, αναδεικνύει τα μακροπρόθεσμα προβλήματα στους υπολογισμούς και επισημαίνει τους κινδύνους αντιστροφής μεταρρυθμίσεων και ελάττωσης της μεταρρυθμιστικής ροπής, οι αγορές αντέδρασαν ανεβάζοντας τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων. Τη δυναμική αυτή επέτειναν τα προβλήματα στην Ιταλία, καθώς δημιούργησαν κλίμα ανησυχίας για το Νότο και διεύρυνση του χάσματος στην ΕΕ.
Στο νέο διεθνές sell-off συνέβαλλαν καθοριστικά τόσο οι ανανεωμένες εμπορικές ανησυχίες όσο και η νέα κρίση στην Ιταλία, ενώ η αδύναμη και ευάλωτη ελληνική οικονομία δεν θεωρείται ότι μπορεί να αντέξει -ακόμα- κλιμακούμενα σοκ.
Οι κορυφαίοι υπουργοί της ιταλικής κυβέρνησης συζητούν σήμερα τον προϋπολογισμό της χώρας για το 2019, με την κυβέρνηση να εμφανίζεται διχασμένη σε σχέση με το ύψος των κρατικών δαπανών. Οι επενδυτές ανησυχούν ότι ο Τζιοβάνι Τρία θα παρακαμφθεί ή ακόμη θα εξωθηθεί σε παραίτηση. Ο Ιταλός ΥΠΟΙΚ έχει επανειλημμένως δηλώσει ότι σκοπεύει να μειώσει το τεράστιο δημόσιο χρέος της χώρας και ότι επιθυμεί να συντονίσει τις δημοσιονομικές κινήσεις με την Κομισιόν. Ωστόσο τα δύο κόμματα που συνθέτουν την κυβέρνηση της χώρας, το Κίνημα των Πέντε Αστέρων και το ακροδεξιό Λέγκα, πιέζουν για φιλόδοξα πλάνα κρατικών δαπανών και φορολογικές μειώσεις. Το Ιταλικό 10ετές έφθασε έως το 3,09% και τα ελληνικά ομόλογα ακολουθούν για μία ακόμη φορά τον δρόμο της επιδείνωσης, εξακολουθώντας να παραμένουν εξαιρετικά ευάλωτα στις διεθνείς εξέλιξες.
Η απόδοση του ελληνικού 10ετούς διαμορφώνεται στο 4,135% με άνοδο της τάξης του 1% από χθες, ενώ στο 3,235% διαμορφώνεται η απόδοση του 5ετούς με άνοδο 0,90%, μην μπορώντας να αντιδράσουν από τις χθεσινές ισχυρές πιέσεις.
Όπως σημειώνει ο κ. Λουκάς Παπαϊωάννου, οικονομολόγος της Fast Finance ΑΕΠΕΥ, η καμπύλη επιτοκίων του ελληνικού χρέους ακόμα και μετά την πολυδιαφημισμένη λήξη των μνημονίων, την εκταμίευση της δόσης των 15 δισ. και τα ευμενή σχόλια του διεθνούς Τύπου, δεν άλλαξε τη μεσοχρόνια εικόνα της, ανεβάζοντας ξανά το 10ετές ομόλογο άνω του 4%. Ο βασικός στόχος των ειδικών διαπραγματευτών παραμένει να κρατηθεί σε αυτά και λίγο χαμηλότερα επίπεδα η απόδοσή του, για να επιχειρηθεί άλλη μία προστατευμένη έξοδος στις αγορές, αν το επιτρέψουν οι τότε επικρατούσες συνθήκες.
