Έντονο παρασκήνιο φαίνεται ότι κρύβεται πίσω από την αίτηση υπαγωγής της Folli Follie αλλά και μετά από αυτή, καθώς αν και αρχικά φάνηκε ότι η εταιρία και η διοίκηση Κουτσολιούτσου κέρδισαν χρόνο, νεότερα δημοσιεύματα δίνουν την αίσθηση ότι αρκετοί παίχτες και παράγοντες δεν είναι ικανοποιημένοι από τις εξελίξεις, ενώ άλλοι φαίνεται ότι προσπαθούν να τις προκαλέσουν…
Η οικογένεια Κουτσολιούτσου βρέθηκε από την αρχή στο στόχαστρο των επικριτών της FF Group, καθώς από τις πρώτες ημέρες της κρίσης δημοσιεύματα έκαναν λόγο για απαίτηση αλλαγής διοίκησης της εταιρίας από ομάδα μετόχων, σενάριο που μέχρι στιγμής δεν έχει ευοδωθεί.
Αντιθέτως, φαίνεται ότι η οικογένεια Κουτσολιούτσου ήρθε σε κάποιου είδους παρασκηνιακή συμφωνία με τους μεγάλους πιστωτές, τις ελληνικές τράπεζες και τα διεθνή funds ώστε να αναζητήσει λύσεις και να παρουσιάσει νέο business plan και εταιρική δομή.
Η σύμφωνη γνώμη των μεγάλων πιστωτών είναι νομικά και ουσιαστικά απαραίτητη για να κερδίσει η εταιρία τη διαταγή προσωρινής προστασίας, καθώς σε διαφορετική περίπτωση οι έχοντες έννομο συμφέρον θα είχαν αντικρούσει την αίτηση ή θα είχαν ασκήσει αίτηση ανάκλησης ή μεταρρύθμισης της απόφασης, κάτι που δεν φαίνεται να έχει, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές.
Όπως αποκαλύπτουν μάλιστα δημοσιεύματα στα media, οι διαταγές πληρωμής που οδήγησαν την Folli Follie σε καθεστώς προστασίας προέρχονται από εταιρίες του ομίλου, κάνοντας χρήση του καθεστώτος συνδεδεμένης εταιρίας.
Σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα, η επιλογή αυτής της νομικής οδού καθιστά “διάτρητη νομικά την προσωρινή διαταγή που έλαβε από το Μονομελές Πρωτοδικείο η Folli Follie για την προστασία από τους πιστωτές της”.
Τεχνικά, η συγκεκριμένη απόφαση μπορεί να ανακληθεί από τον οποιονδήποτε πιστωτή, είτε αυτός είναι τράπεζα, είτε ομολογιούχος δανειστής, είτε οποιοσδήποτε έχει αξίωση κατά της Folli Follie.
Ωστόσο, είναι ακριβώς αυτή η αλληλουχία που καταδεικνύει την ύπαρξη παρασκηνιακής συμφωνίας κυρίων μεταξύ της διοίκησης, μεγαλο-πιστωτών και μετόχων, οι οποίοι δεν προσβάλλουν την απόφαση, αν και μπορούν, αφού δεν ήταν και αυτοί που την πυροδότησαν. Όπερ σημαίνει, ότι διατηρούν το δικαίωμά τους να την προσβάλλουν ανά πάσα στιγμή, αλλά επιλέγουν -προς ώρας- να μην το ασκήσουν δίνοντας στη διοίκηση χρόνο για να βρει λύσεις και να τους ικανοποιήσει.
Η παραδοχή αυτή όμως οδηγεί στο επόμενο σενάριο, ότι μια άλλη ομάδα πιστωτών ή άλλων παραγόντων που θίγονται ή θέλουν να αποκτήσουν λόγο στα τεκταινόμενα, επιχειρεί να αναδείξει τα νομικά προβλήματα της απόφασης για να προσελκύσει και άλλους που θα έχοντας έννομο συμφέρον θα ήθελαν να την προσβάλλουν.
Συνεπώς αποκαλύπτεται, πόλεμος συμφερόντων, επιβεβαιώνοντας παλαιότερα σχετικά δημοσιεύματα στον οικονομικό Τύπο, για τον έλεγχο της Folli Follie, ο οποίος μπορεί ανά πάσα στιγμή να τινάξει στον αέρα την εταιρία και να θέσει σε κίνδυνο θέσεις εργασίας αλλά και τις απαιτήσεις πιστωτών.
Δημιουργώντας πίεση, μέσω των media, δικηγορικά γραφεία επιδιώκουν να οδηγήσουν ομάδες ή μεμονωμένους πιστωτές να αναλάβουν δράση και να ζητήσουν άρση προστασίας εκτελώντας παράλληλα διαταγές πληρωμής ή και προσημείωσης στοιχείων, με στόχο να πυροδοτήσουν τις εξελίξεις.
