Σε διαδικασία ευρέων ανακατατάξεων φαίνεται ότι εισέρχεται η Εθνική Τράπεζα μετά την καρατόμηση του CEO, Λεωνίδα Φραγκιαδάκη, οι αδυναμίες εντόπισαν τα stress tests και ο σχεδόν πλήρης εκτροχιασμός του επιχειρησιακού σχεδίου, έχουν δημιουργήσει συνθήκες καχεξίας στην τράπεζα. Παράλληλα, η η προοπτική εξόδου της Ελλάδας από το Μνημόνιο και ενίσχυσης της πολιτικής ανεξαρτησίας της κυβέρνησης, δημιουργεί δυναμική για την ανάπτυξη νέας στρατηγικής στο τραπεζικό σύστημα.
Η προοπτική χαλάρωσης της εποπτείας, το κεφαλαιακό μαξιλάρι που συσσωρεύει το υπουργείο Οικονομικών και η προοπτική ανάκαμψης της οικονομίας αποτελούν τη βάση της νέας συλλογιστικής που έχει αναπτυχθεί σε κυβερνητικό επίπεδο, η οποία δείχνει στην κατεύθυνση της επανεξέτασης του στρατηγικού σχεδιασμού στις τράπεζες.
Ωστόσο, τέτοιες πρωτοβουλίες απαιτούν χρόνο, lobbying και συμβιβασμούς, παραδοχές που δυσκολεύουν την άσκηση και υπό τις παρούσες συνθήκες αυξάνουν το ρίσκο για την Εθνική Τράπεζα, η οποία βρίσκεται στα ραντάρ επενδυτών και αποτελεί “βιτρίνα” του τραπεζικού συστήματος και της κυβερνητικής σταθερότητας στο εξωτερικό. Η υπόθεση της Εθνικής Τράπεζας είναι, παραδοσιακά, πιο σύνθετη από τις υπόλοιπες τράπεζες, λόγω της καθολικής διείσδυσης στην κοινωνία, του ενεργού ρόλου και της δυνατότητας εκμετάλλευσης των ποιοτικών, αυτών, χαρακτηριστικών για στο πλαίσιο μιας εκστρατείας αλλαγής κλίματος.
Υπ αυτό το πρίσμα, το σενάριο της επανεξέτασης της στρατηγικής της τράπεζας, διαδικασία που θα μπορούσε να εξελιχθεί παράλληλα με αυτή της επιλογής νέου CEO, μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας, που θα μπορούσε να φτάσει και τους έξι μήνες, θα έστελνε αρνητικά μηνύματα στις αγορές, οδηγώντας σε επανεξέταση της στρατηγικής και από τους επενδυτές, με κίνδυνο να καθυστερήσουν περαιτέρω οι εισροές κεφαλαίων.
Την εξίσωση δυσχεραίνουν οι πολύπλευρες και πολυεπίπεδες πιέσεις που δέχονται η διοίκηση της τράπεζας, η κυβέρνηση και το ΤΧΣ από διεθνείς παράγοντες, ακόμα και σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, καθώς επιχειρούν να καταστήσουν τράπεζα μέρος του δυσεπίλυτου προβλήματος εξόδου και ανάκτησης εθνικής κυριαρχίας επί της οικονομικής πολιτικής.
Συνεπώς οι αποφάσεις για τον τρόπο, χρόνο και τη διαδικασία αποεπένδυσης από την Εθνική Ασφαλιστική, κυρίως, αλλά και η επιλογή αγοραστών για τα κόκκινα δάνεια, αποτελούν αποφάσεις που αν δεν ληφθούν άμεσα και με σταθερό χέρι, τότε ελοχεύει ο κίνδυνος να αναδειχθούν σε τροχοπέδη με ευρύτερες συνέπειες.
Ο διορισμός του αναπληρωτή CEO, Παύλου Μυλωνά, σε μεταβατικόδιευθύνοντα σύμβουλο με διευρυμένες αρμοδιότητες, αποτελεί συμβατική κίνηση, που εφόσον αποκτήσει προοπτική μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στην εξεύρεση σημείο ισορροπίας μεταξύ των μετόχων, της κυβέρνησης και των ξένων.
