Αυξημένα είναι τα φορολογικά βάρη για τους Έλληνες όπως επιβεβαιώνει η μελέτη του ΟΟΣΑ, ένδειξη ότι το υπερπλεόνασμα παράχθηκε από την αφαίμαξη της κοινωνίας. Ωστόσο, η φορολογική επιβάρυνση ατόμων και νοικοκυριών είναι αντίστοιχα υψηλή στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς διατηρούν ευρύ κοινωνικό κράτος.
Ωστόσο, αυτό που είναι ανησυχητικό, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του ΟΟΣΑ είναι ότι η μέση φορολογική επιβάρυνση για οικογένειες στην Ευρώπη, αυξήθηκε στις περισσότερες χώρες ενώ μειώθηκε στην Πολωνία και την Ουγγαρία, χώρες με ακροδεξιές, εθνικιστικές και ξενοφοβικές κυβερνήσεις.\
Η Κομισιόν κατηγορεί τις κυβερνήσεις των χωρών αυτών ότι κάνουν φορολογική πολιτική με τα λεφτά από τις διαβιβαστικές δαπάνες και τα διαρθρωτικά ταμεία της Κομισιόν. Η σύγκρουση αυτή αποτέλεσε και τον βασικό παράγοντας για την αλλαγή των σταθμίσεων στον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που οδήγησε στην ενίσχυση των κονδυλίων για τον νότο.
Η φορολογική επιβάρυνση για έναν άγαμο εργαζόμενο, χωρίς παιδιά, που εισπράττει τον μέσο μισθό αυξήθηκε κατά 0,31% και διαμορφώθηκε στο 40,8% του συνολικού κόστους εργασίας των εργοδοτών. Η μεταβολή αυτή προέκυψε από την αύξηση των εισφορών των εργαζομένων (0,15 της ποσοστιαίας μονάδας) και των εργοδοτών (0,13 της μονάδας) και την οριακή αύξηση του φόρου εισοδήματος (0,04 της μονάδας).
Στο σύνολο των χωρών του ΟΟΣΑ, η φορολογική επιβάρυνση για αυτήν την κατηγορία των εργαζομένων μειώθηκε πέρυσι κατά 0,13 της ποσοστιαίας μονάδας στο 35,9%.
Την υψηλότερη επιβάρυνση είχαν το Βέλγιο (53,7%), η Γερμανία (49,7%), η Ιταλία (47,7%), η Γαλλία (47,6%) και η Αυστρία (47,4%).
Αντίθετα, το χαμηλότερο “tax wedge” σημειώθηκε στη Χιλή (7%), τη Νέα Ζηλανδία (18,1%) και το Μεξικό (20,4%).
Σε σχέση με το 2016, το tax wedge αυξήθηκε σε 18 από τις 35 χώρες του ΟΟΣΑ, ενώ μειώθηκε σε 16 χώρες και έμεινε σταθερό στην περίπτωση της Χιλής.
Για οικογένειες με δύο παιδιά, όπου μόνο ο ένας γονιός εργάζεται και παίρνει τον μέσο μισθό, η συνολική φορολογική επιβάρυνση στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 0,33 της ποσοστιαίας μονάδας και έφθασε το 39%.
Η μέση επιβάρυνση στις χώρες του ΟΟΣΑ για τη συγκεκριμένη κατηγορία εργαζομένων ανήλθε στο 26,1%. Τη μεγαλύτερη επιβάρυνση είχε η Γαλλία με 39,4%, ενώ πέντε ακόμη χώρες είχαν “tax wedge” από 38% έως 39%: η Ελλάδα (39%), η Ιταλία (38,6%), η Φινλανδία (38,4%), το Βέλγιο (38,3%) και η Σουηδία (38,2%). Η χαμηλότερη επιβάρυνση σημειώθηκε στη Νέα Ζηλανδία (6,4%), τη Χιλή (7%) και την Ελβετία (9,1%).
Η διαφορά στη φορολογική επιβάρυνση των οικογενειών με δύο παιδιά σε σχέση με αυτή των άγαμων είναι μικρότερη στην Ελλάδα σε σχέση με τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ. Η διαφορά αυτή είναι μικρότερη από τρεις ποσοστιαίες μονάδες στην Ελλάδα, το Ισραήλ, την Κορέα και την Τουρκία, ενώ η επιβάρυνση είναι η ίδια στη Χιλή και το Μεξικό.
Καθαρός μέσος φορολογικός συντελεστής (NPATR) για μεμονωμένους ανθρώπους και οικογένειες
Το 2017, ο υψηλότερος μέσος όρος NPATR για μεμονωμένους εργαζομένους χωρίς παιδιά που λαμβάνουν μέσο μισθό ήταν στο Βέλγιο (40,5%), στη Γερμανία (39,9%) και στη Δανία (35,8%). Τα χαμηλότερα ήταν στη Χιλή (7%), το Μεξικό (11,2%) και η Κορέα (14,5%).
Ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ ήταν σταθερός στο 25,5%.
Ο μέσος όρος NPATR για τις οικογένειες με ανήλικα τέκνα ήταν 14,0% το 2017.
Τα υψηλότερα NPATRs για οικογένειες με ένα άτομο με δύο παιδιά στο μέσο μισθό ήταν στην Τουρκία (25,9) και στη Δανία (25,3%). Τα χαμηλότερα NPATR ήταν στην Τσεχική Δημοκρατία (0,7%), τον Καναδά και την Ιρλανδία (και τα δύο 1,2%). Το NPATR ήταν αρνητικό για την Πολωνία (-4,8%) καθώς οι παροχές σε χρήμα υπερέβαιναν τους φόρους και τις κοινωνικές εισφορές.
Το NPATR για οικογένειες με δύο εργαζόμενους αυξήθηκε σε 25 χώρες το 2017, μειώθηκε σε εννέα και αμετάβλητο στη Χιλή. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις σημειώθηκαν στην Ιρλανδία (2,88 ποσοστιαίες μονάδες (σελ.)) Και στην Αυστραλία (2,90 μονάδες βάσης). Οι μεγαλύτερες μειώσεις σημειώθηκαν στο Λουξεμβούργο (1,03 μονάδες βάσης) και στην Πολωνία (5,06 μονάδες βάσης). Ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ αυξήθηκε κατά 0,23 ποσοστιαίες μονάδες.
Φορολογικές υποχρεώσεις για μεμονωμένους ανθρώπους και οικογένειες με παιδιά
Η μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης της ζώνης του ΟΟΣΑ το 2017 οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό σε μεγάλες μειώσεις στη Φινλανδία, την Ουγγαρία και το Λουξεμβούργο.
Η μέση φορολογική επιβάρνση μειώθηκε σε 16 χώρες και αυξήθηκε σε 19 χώρες.
Το 2017, οι υψηλότεροι φορολογικοί συντελεστές για τους μεμονωμένους εργαζομένους χωρίς παιδιά που κέρδισαν τον μέσο εθνικό μισθό ήταν στο Βέλγιο (53,7%), στη Γερμανία (49,7%), στην Ιταλία (47,7%), στη Γαλλία (47,6%) και στην Αυστρία (47,4%).
Αντιστοίχως οι χαμηλότεροι ήταν στη Χιλή (7%), στη Νέα Ζηλανδία (18,1%) και στο Μεξικό (20,4%). Ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ μειώθηκε κατά 0,13 ποσοστιαίες μονάδες σε 35,9%.
Ο μέσος όρος της φορολογικής επιβάρυνσης για μια οικογένεια με έναν εργαζόμενο το 2017 ήταν 26,1%.
Ο υψηλότερος φορολογικός συντελεστής για τις οικογένειες ενός μισθωτού με δύο παιδιά στο μέσο μισθό το 2017 ήταν στη Γαλλία (39,4). Το Βέλγιο, η Φινλανδία, η Ελλάδα, η Ιταλία και η Σουηδία ήταν μεταξύ 38% και 39%. Για αυτόν τον τύπο οικογένειας, η Νέα Ζηλανδία είχε τη χαμηλότερη φορολογική επιβάρυνση (6,4%), ακολουθούμενη από τη Χιλή (7,0%) και την Ελβετία (9,1%).
Οι μεγαλύτερες αυξήσεις στη φορολογία αυτού του οικογενειακού τύπου το 2017 ήταν στην Αυστραλία (2,74%), στην Ιρλανδία (2,60%) και στη Λετονία (1,06%). Οι μεγαλύτερες μειώσεις σημειώθηκαν στην Πολωνία (4,35%) και στην Ουγγαρία (3,05%).
Η φορολογική σφαίρα για τις οικογένειες με παιδιά με μικρότερο εισόδημα είναι χαμηλότερη από ό, τι για τους άνδρες χωρίς παιδιά σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ εκτός από τη Χιλή και το Μεξικό, όπου τα επίπεδα φορολογίας είναι τα ίδια και για τα δύο. Το χάσμα υπερβαίνει το 15% του κόστους εργασίας στο Βέλγιο, τον Καναδά, την Τσεχική Δημοκρατία, τη Γερμανία, την Ουγγαρία, την Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο και τη Σλοβενία.
