Την ανάγκη μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας αλλά και της φορολόγησης της χρήσης ώστε να υπάρξει αναδιάταξη του ανθρώπινου δυναμικού και να καλυφθεί η εισοδηματική ανισότητα, προτείνει ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, ώστε να προληφθούν και να αντιμετωπιστούν ενδεχόμενες αναταραχές που θα προκληθούν από την επέλαση των ρομπότ.
Όπως επισημαίνεται σε δύο επιστημονικά κείμενα του ΟΟΣΑ, η ταχεία ανάπτυξη της αυτοματοποίησης και των τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης σηματοδοτεί μεγάλες αλλαγές στην αγορά εργασίας. Οι υπολογισμοί της ομάδας εργασίας του οργανισμού, είναι μεν ηπιότεροι άλλων, όσον αφορά τις θέσεις εργασίας που θα επηρεαστούν από τα ρομπότ.
Σύμφωνα με νέα έκθεση, που έδωσε στη δημοσιότητα, ο ΟΟΣΑ υπολογίζει ότι περίπου το 14% των θέσεων στις ανεπτυγμένες οικονομίες μέλη του θα μπορούσα να αυτοματοποιηθούν πλήρως, καθιστώντας τα ανθρώπινα χέρια αχρείαστα. Το ποσοστό αντιστοιχεί σε 66 εκατομμύρια θέσεις σε 32 χώρες, καθώς μόνο στις ΗΠΑ θα μπορούσαν να χαθούν 13 εκατομμύρια θέσεις. Είναι, όμως, σαφώς χαμηλότερο σε σχέση με την εκτίμηση των Καρλ Φρέι και Μάικλ Όζμπορν, ακαδημαϊκών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που είχαν προειδοποιήσει ότι η αυτοματοποίηση απειλεί το 47% των θέσεων απασχόλησης στις ΗΠΑ, ενώ ανέμεναν παρόμοια ποσοστά και σε άλλες μεγάλες οικονομίες.
Όπως επισημαίνεται στην έκθεση του διεθνούς οργανισμού, αυτό που ουσιαστικά σώζει τις περισσότερες θέσεις είναι η ανάγκη για ανάπτυξη κοινωνικών σχέσεων, ευέλικτους χειρισμούς, δημιουργικότητα πέραν των καθιερωμένων προτύπων, διαπραγματευτικές ικανότητες και κυρίως δυνατότητα προσαρμογής σε απρόβλεπτες εξελίξεις και εκτέλεσης εργασιών σε μη δομημένο περιβάλλον.
Η απειλή είναι σαφώς μεγαλύτερη για τις θέσεις των ανειδίκευτων εργαζομένων, εξηγούν οι ειδικοί του ΟΟΣΑ, και επισημαίνουν ότι η αντιμετώπισή της απαιτεί πρωτίστως προώθηση προγραμμάτων επανακατάρτισης και ειδίκευσης.
Η ανάλυσή του ΟΟΣΑ δείχνει ότι ένας φόρος στη χρήση ρομπότ θα είχε νόημα, ως πιθανή λύση για την αντιμετώπιση της ανάπτυξης ρομπότ στην αγορά εργασίας. Κάτι τέτοιο όμως θα σήμαινε τη δημιουργία νομικής προσωπικότητας για κάθε ρομπότ, ρύθμιση που αν και φαντάζει σύνθετη έχει αποδειχθεί ότι τα κράτη μπορούν να εισάγουν νέες νομικές προσωπικότητες στα φορολογικά τους συστήματα, σε ad hoc βάση. Παράλληλα, η χορήγηση νομικής προσωπικότητας στα ρομπότ θα μπορούσε να οδηγήσει στην εμφάνιση μιας νέας δυνατότητας ηλεκτρονικής πληρωμής, η οποία θα πρέπει να αναγνωρίζεται για φορολογικούς σκοπούς.
