Σενάρια πολιτικών εξελίξεων αναδύονται στην επικαιρότητα λίγες ώρες μετά την παραίτηση-καρατόμηση του υφυπουργού παιδείας, Κώστα Ζουράρι, ενώ στη Βουλή ψηφίζεται το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα και τα εθνικά θέματα παγιώνονται στην κορυφή της ατζέντας. Το Crsis Monitor επιχειρεί ένα δυναμικό-προοπτικό S.W.O.T (Strenghts Weaknesses Opportunites and Threats) analysis, αναγνωρίζοντας το τοπίο και τις ενδεχόμενες επιπλοκές.
Media όλων των αποχρώσεων αναδεικνύουν την προοπτική ενός ανασχηματισμού, ως επικείμενη, με αφορμή την παραίτηση του Κώστα Ζουράρι. Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι είναι πλέον πιθανό ο πρωθυπουργός να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία για να πραγματοποιήσει αλλαγές που θα επιλύσουν προβλήματα συγχρονισμού, συντονισμού και αποτελεσματικότητας της κυβέρνησης, με γνώμονα την διαμόρφωση ομάδας που θα μπορέσει να περάσει τη γραμμή του τερματισμού, τον Αύγουστο του 2018 και να προετοιμάσει την επόμενη -μεταμνημονιακή- ημέρα.
Το ενδεχόμενο ανασχηματισμού σύρεται επί μακρόν, σενάρια διαρρέονται και διαψεύδονται εκ των πραγμάτων, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας επιμένει στη διαμόρφωση κλίματος σταθερότητας στην κυβέρνηση, στρατηγική η οποία γίνεται αντιληπτή, από το διεθνές ακροατήριο, ως επιβεβαίωση πολιτικής κυριαρχίας.
Τα ρίσκα ενός ανασχηματισμού, ακόμα και “διορθωτικού” είναι αυξημένα, ιδιαίτερα σε αυτή τη φάση, καθώς με σειρά μειζόνων ζητημάτων ανοιχτά, από τα εθνικά θέματα και το μεταναστευτικό, μέχρι την οικονομική και κοινωνική πολιτική, αλλαγές στην κορυφή της πυραμίδας της εκτελεστικής εξουσίας θα μπορούσαν να έχουν τα αντίθετα αποτελέσματα.
Όπερ σημαίνει καθυστερήσεις, αρρυθμίες και τριβές. Αν σε αυτά προστεθούν οι πολιτικές ζυμώσεις στο εσωτερικό των κυβερνητικών κομμάτων που θα πυροδοτούσε ένας ανασχηματισμός και αλλαγές σε επίπεδο οργανισμών, που ακολουθούν συνήθως μια τέτοια κίνηση, αυξάνουν τον κίνδυνο και μετεγχειρητικών επιπλοκών.
Με τη δημοσκοπική απήχηση της κυβέρνησης να βελτιώνεται, με την ώθηση από την κοινωνική πολιτική, το πολιτικό επιτελείο τόσο του Μαξίμου όσο και του ΣΥΡΙΖΑ δύσκολα θα προέκρινε ένα σενάριο ευρέων αλλαγών, καθώς αυτό θα είχε αβέβαιη κατάληξη.
Εσωτερικά στην κυβέρνηση επί ξυρού ακμής βρίσκονται ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, η αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, Θεανώ Φωτίου, ο υπουργός Ενέργειας, Γιώργος Σταθάκης και αρκετοί υφυπουργοί.
Ο Αλέξης Τσίπρας σε μια προσπάθεια να βρει διέξοδο στην ένταση με τον Γιάννη Μουζάλα, διαχειριζόμενος παράλληλα το πολιτικό κόστος της αντικατάστασής του, τον πρότεινε για τη θέση του επιτρόπου Μετανάστευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ακόμα όμως και σε μια τέτοια περίπτωση η παρέμβαση στο κυβερνητικό σχήμα θα είναι χειρουργική, με περιορισμένο κίνδυνο και με στόχο την ανακούφιση πιέσεων που προέρχονται και από το εσωτερικό. Η αντικατάσταση των υπολοίπων αν και έχει από καιρό ωριμάσει θεωρείται δυσκολότερη, λόγω ισορροπιών τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς.
Ωστόσο, ένας ανασχηματισμός θα μπορούσε να αποτελέσει ιδανική συγκεκαλυμμένη απειλή-προοπτική, σε αυτή τη φάση και με το πολυνομοσχέδιο στη Βουλή, για την ενίσχυση της κυβερνητικής συνοχής. Σε επόμενη φάση και καθώς το Σκοπιανό θα απαιτεί πιο προσεκτική πολιτική διαχείριση, το σενάριο ανασχηματισμού θα μπορούσε να αποτελέσει αντίβαρο στις απειλές για πτώση της κυβέρνησης, λόγω απώλειας της δεδηλωμένης, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσε να το εκμεταλλευτεί ακόμα και για αντικατάσταση του κυβερνητικού εταίρου, που θα οδηγήσει σε αλλαγή προφίλ και ανανέωση της ώθησης ώστε να εξαντληθεί η τετραετία.