!["msc1 (112).jpg"]({"aperture":"0","credit":"R. Huysamen","camera":"","caption":"\"msc1 (112).jpg\"","created_timestamp":"0","copyright":"MSC Rights","focal_length":"0","iso":"0","shutter_speed":"0","title":"\"msc1 (112).jpg\"","orientation":"1"})
Σε έντονα πολωμένο, αλλά σε σαφώς ηπιότερο περιβάλλον από αυτό που παράνομου Δημοψηφίσματος, προσέρχονται σήμερα στις κάλπες οι Καταλανοί, μετά τη διάλυση της τοπικής βουλής και την προκήρυξη εκλογών από την κυβέρνηση της Ισπανίας.
Πάνω από 5,5 εκατ. Καταλανοί ψηφοφόροι καλούνται σήμερα να αναδείξουν το νέο τους Κοινοβούλιο, σε μία εκλογική αναμέτρηση που επιβλήθηκε από την κεντρική κυβέρνηση της Ισπανίας, έπειτα από τα γεγονότα που ακολούθησαν τη μονομερή διεξαγωγή του δημοψηφίσματος την 1η Οκτωβρίου για την ανεξαρτησία της αυτόνομης αυτής περιφέρειας από τον κρατικό κορμό της χώρας της Ιβηρικής.
Η αντιπαράθεση με την κεντρική κυβέρνηση της Ισπανίας δεν έχει κοπάσει, ελλείψει όμως εκφραστή στην Καταλονία έχει υποχωρήσει, ενώ η φυγή του πρώην προέδρου της ημιαυτόνομης περιοχής στο Βέλγιο και η αποτυχημένη προσπάθεια του για την ανάδειξη του θέματος σε ευρωπαϊκό, αποτέλεσαν σαφές μήνυμα προς τους αυτονομιστές.
Με την αστυνομία να έχει κατακλύσει τους δρόμους, αλλά και τα δημόσια κτήρια και διακριτικά να επιτηρεί τα πάντα, τους πολιτικούς αρχηγούς της πτέρυγας που επιθυμεί την ανεξαρτησία στη φυλακή, ή στην εξορία των Βρυξελλών, οι πολίτες επιλέγουν να εκφρασθούν πιο προσεκτικά. Φανατισμένα μεν, αλλά χωρίς τις προηγούμενες ακρότητες –ιδίως οι νέοι, οι οποίοι εμφανίζονται στην συντριπτική πλειοψηφία τους να στηρίζουν την ανεξαρτησία.
Ο διχασμός στην κοινωνία της Καταλωνίας εντοπίζεται ακόμη κι ηλικιακά. Οι παλαιότεροι, που είτε έχουν βιώσει, ή έχουν προλάβει να γνωρίσουν στα νιάτα τους τη δικτατορία του Φράνκο, όπως κι οι νέοι, όπως ο Γκαλιέν, επιθυμούν να δουν την Καταλωνία ελεύθερο κράτος. Οι πολίτες που καλύπτουν το ηλικιακό φάσμα μεταξύ των 30-50 ετών, που έζησαν την ευημερία της ευρωπαϊκής πορείας, ή αποτελούν γόνους των εσωτερικών μεταναστών από άλλες περιοχές της Ισπανίας, που αναζήτησαν καλλίτερη ζωή και δουλειά στην Καταλωνία, είναι πιο αδιάφοροι για την ανεξαρτησία, ή αντιτίθενται πλήρως σε αυτήν.
Στη χθεσινή «νεκρή» ημέρα πριν τις εκλογές, οπότε τα κόμματα απαγορεύεται να κάνουν εκδηλώσεις και οι πολιτικοί αρχηγοί τους δηλώσεις, η μόνη δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε ήταν εκείνη που φιλοξενούσε το Periodic de Andorra, που έφερε την Esquera Republicana de Ctalunya και τους Ciutadans να δινουν μάχη για την πρωτοκαθεδρία και να αναδεικνύονται οι επικρατέστερες δυνάμεις στα δύο στρατόπεδα, καταλύοντας τον ιστορικό διπολισμό των Συντηρητικών του PDeCat, κληρονόμων της Convergencia i Unio’, που για πάνω από 25 χρόνια διοίκησε την περιοχή στην μετα-Φράνκο εποχή και των Σοσιαλιστών του PSC, που μόνο μετά το δημοψήφισμα έχουν αρχίσει να ανακάμπτουν και πιθανώς να αναδειχθούν σε ρυθμιστική δύναμη — μέχρι που ο ηγέτης τους Μικέλ Ισέτα, να τρέφει ελπίδες ότι σε μία μετεκλογική παρτίδα συνασπισμών μπορεί να γίνει ο επόμενος πρόεδρος της Καταλωνίας. Πάντως, όλα τα αποτελέσματα των σφυγμομετρήσεων δείχνουν πως κανένα από τα κόμματα δεν κατορθώνει να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία των 68 εδρών που απαιτούνται.
