Μια ακόμη ένδειξη προσέγγισης Σερβίας και Ρωσίας καταγράφηκε στον ΟΗΕ, με το Βελιγράδι να στηρίζει τη Μόσχα καταψηφίζοντας το ψήφισμα για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κριμαία, το οποίο χαρακτήριζε τη Ρωσία κατοχική δύναμη.
Η κίνηση αυτής της Σερβίας έρχεται παράλληλα με το αίτημα προς τη Ρωσία για άσκηση διαμεσολαβητικής παρέμβασης στο ζήτημα του Κοσόβου, εφόσον η Πρίστινα επιμείνει στο δικό της προς τις ΗΠΑ.
Η Σερβία ήταν η μόνη χώρα στα Βαλκάνια που στήριξε τη Ρωσία ενάντια στο ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών που υπέβαλε η Ουκρανία, το οποίο καταδικάζει την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην προσαρτημένη από Κριμαία και αποκαλεί τη Ρωσία ως «κατοχική δύναμη».
Η Γενική Συνέλευση ενέκρινε την Τρίτη ψήφισμα με θέμα “Η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην αυτόνομη δημοκρατία της Κριμαίας και η πόλη της Σεβαστούπολης [Ουκρανία] με την υποστήριξη 70 αντιπροσωπειών.
Είκοσι έξι κράτη, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, της Κίνας, του Ιράν και της Βενεζουέλας, αντιτάχθηκαν στο ψήφισμα. Ωστόσο, 76 κράτη μέλη του ΟΗΕ συμπεριλαμβανομένης της Βοσνίας, απείχαν από την ψηφοφορία.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας ευχαρίστησε τις χώρες που στήριξαν το ψήφισμα του Κιέβου σε ένα tweet.
Το ψήφισμα, μεταξύ άλλων, καταδικάζει τις αυθαίρετες κρατήσεις και άλλες παραβιάσεις δικαιωμάτων στην Κριμαία, την υποχρεωτική πολιτογράφηση των Ουκρανών υπηκόων και την αναδρομική εφαρμογή των ρωσικών νόμων για την Κριμαία, ζητώντας την επανάληψη της διδασκαλίας Ουκρανικών και τατάρικων στα σχολεία.
Η Ρωσία κατέλαβε τη χερσόνησο από την Ουκρανία, αφού ο φιλοΡώσος πρόεδρος της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, καταδικάστηκε στο Κίεβο τον Φεβρουάριο του 2014. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι περισσότεροι κάτοικοι της Κριμαίας είναι Έλληνες και Ρώσοι.
Το καθεστώς της περιοχής υπήρξε αντικείμενο διαμάχης από τη στιγμή που η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 αλλά έγινε ένα ζωντανό ζήτημα μόλις αναληφθεί η κυβέρνηση υπέρ της ΕΕ στο Κίεβο.
Η Ρωσία πιθανότατα θα αγνοήσει το ψήφισμα. Ωστόσο, η έγκρισή του δείχνει ότι η Ουκρανία καταφέρνει να διατηρήσει το θέμα στη διεθνή ατζέντα, τη στιγμή ου πρόεδρος της χώρας, Πέτρο Ποροσένκο αντιμετωπίζει πολιτική κρίση στο εσωτερικό.