Αντιμέτωπη με το κορυφαίο και ίσως το πλέον κρίσιμο στοίχημα για την πορεία της βρίσκεται η κυβέρνηση, καθώς καλείται να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να εκμεταλλευτεί τη δυναμική που δημιουργεί στο πολιτικό σκηνικό η προσπάθεια ανασύνθεσης της κεντροαριστεράς, η επιτάχυνση της αξιολόγησης και οι ζυμώσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τη διαμόρφωση των ισορροπιών και της νέας αρχιτεκτονικής της Ευρώπης και της Ευρωζώνης, ενώ παράλληλα πρέπει να σταθεροποιήσει εστίες κινδύνου όπως η Τουρκία, η Αλβανία και η πΓΔΜ στην εξωτερική πολιτική.
Ενώπιον αυτού του σύνθετου και πολυπαραγοντικού περιβάλλοντος η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν την ευκαιρία να επιδιώξουν ένα νέο κύκλο εμβάθυνσης και προετοιμασίας για επαναπροσέγγιση τόσο μεταξύ τους όσο και με την κοινωνία, καθώς ο αναβρασμός από την κινητικότητα στην κεντροαριστερά δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για πολιτικές διεργασίες. Με όπλο το κοινωνικό μέρισμα και έχοντας ήδη προλειάνει το τοπίο με τα περιφερειακά συνέδρια κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν με τη βάση τους, να αντιπαρατεθούν με την υπό διαμόρφωση κεντροαριστερά και να επιβάλλουν όρια και κατευθύνσεις στον υπό διαμόρφωση φορέα, εκμεταλλευόμενες τις κοινές αναφορές και τα σημεία επαφής σε οργανώσεις, σωματεία και την κοινωνική διαστρωμάτωση.
Η διαμόρφωση και εφαρμογή μιας πολιτικής προσέγγισης με αυτούς τους αντικειμενικούς και ρεαλιστικούς στόχους μπορεί να βοηθήσει στη χαλιναγώγηση του πολιτικού ρίσκου και τον έλεγχο των εξελίξεων. Σε αντίθετη περίπτωση οι ζυμώσεις στην Κεντροαριστερά και η ανάγκη διαμόρφωσης διακριτού πολιτικού στίγματος και νέου αφηγήματος αναμένεται να οδηγήσουν σε νέα πόλωση, εμβάθυνση του χάσματος και ανάδειξη σημείων τριβής, προσφέροντας πολιτικό χώρο για διεργασίες μεταξύ του υπό διαμόρφωση φορέα και της μεταρρυθμιστικής Κεντροδεξιάς, που επιχειρεί να οικοδομήσει η στενή ηγετική ομάδα της ΝΔ.
*Δυνάμεις, Αδυναμίες, Ευκαιρίες και Απειλές
Ένα τέτοιο πολιτικό σκηνικό όμως θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι μπορεί να αποσταθεροποιήσει τις σχέσεις της κυβέρνησης με τους εταίρους, καθώς θα υπάρχει πλέον προοπτική ρεαλιστικής εναλλακτικής λύσης η οποία δεν θα βασίζεται αποκλειστικά στη ΝΔ αλλά σε έναν συνασπισμό που ακόμα και με μικρή κοινοβουλευτική υπεροχή θα έχει ευρύτερη κοινωνική αποδοχή και έρεισμα. Η περίοδος αυτή είναι ιδανική καθώς επανακαθορίζονται οι ισορροπίες στο Βερολίνο, το Παρίσι και κατ επέκταση και στις Βρυξέλλες. Παράλληλα η επιτακτική ανάγκη του NATO για ένταξη της πΓΔΜ και ενίσχυσης της συνοχής στα Βαλκάνια αποτελεί παράγοντα που δρα υπέρ της πολιτικής σταθερότητας στην Ελλάδα.
Η πραγμάτωση μιας πολιτικής διεύρυνσης βάσης και καθορισμού φυσικών συμμαχιών, είναι πολύ πιο σύνθετη απ όσο αρχικά φαντάζει, καθώς κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ έχουν εσωτερικά άλυτα ζητήματα τα οποία θα πρέπει να επιλύσουν την προσεγγίσουν την κοινωνία μέσω του κομματικού μηχανισμού. Σε διαφορετική περίπτωση υφίσταται ο κίνδυνος νέες ανακολουθίες να απομακρύνουν αντί να συσπειρώσουν, δυσχεραίνοντας την κοινωνική παρέμβαση του κόμματος και απήχηση των θέσεων. Κινούμενος σε αυτή την κατεύθυνση ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να ρίξει γέφυρες και να αποκαταστήσει δεσμούς, πολιτική που για την εμπέδωσή της θα απαιτηθεί αντίστοιχη και συντονισμένη κυβερνητική ρητορική, επί υπαρκτών θεμάτων και απτών παραδειγμάτων.
Το κοινωνικό μέρισμα και το βελτιωμένο οικονομικό κλίμα που δημιουργεί η διαρκής πρόοδος και το θετικό κλίμα στην αξιολόγηση και στις σχέσεις με τους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ, είναι κλειδιά που μπορούν να ξεκλειδώσουν τις πρώτες πόρτες και να εξασφαλίσουν μια θέση στο τραπέζι.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση θα πρέπει να βρει και να δημιουργήσει αντίστοιχες διόδους επικοινωνίας με τη νέα κεντροαριστερά στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, χωρίς όμως να προκαλέσει κλυδωνισμούς στον εύθραυστο κυβερνητικό συνασπισμό. Επιτυγχάνοντας μια τέτοια αντιστοιχία δράσεων του μηχανισμού και της κεντρικής εξουσίας ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πιθανότητες εμπέδωσης μιας νέας πολιτικής κουλτούρας που θα περιορίσει τη δυναμική της Νέας Δημοκρατίας, θα ισχυροποιήσει την πεποίθηση αριστερής συγκυβέρνησης σε ενδεχόμενο εκλογών, αυξάνοντας την πίεση προς αυτή την κατεύθυνση από τη βάση, ενώ ταυτόχρονα θα παράσχει τις απαραίτητες διεξόδους σε υψηλό επίπεδο.
Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής τα εθνικά θέματα μπορούν να αποτελέσουν βάση συναινέσεων και απόδειξη της νέας πολιτικής κουλτούρας της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ παράλληλα θα διαμορφώσουν και τις διαχωριστικές γραμμές με το χώρο της Δεξιάς, αναδεικνύοντας τα προοδευτικά χαρακτηριστικά και εξαλείφοντας τις εθνικιστικές κορώνες.
Πριν όμως από αυτά χρειάζεται η δημιουργία ενός σταθερού χώρου, ώστε να μην υπάρχει φόβος διαρροών και κομματικού κανιβαλισμού, απαιτείται η οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης, πολιτικής ειλικρίνειας και εμπέδωση του νέου πολιτικού πολιτισμού.