Η δομή ηγεσίας της Κίνας, ο ρόλος του πολιτικού γραφείου, της διαρκούς επιτροπής του politburo, της κεντρικής επιτροπής και η πραγματική δύναμη του Σι Ζινπίνγκ, είναι τα ζητήματα που βρίσκονται στο επίκεντρο αναλύσεων τους διεθνούς Τύπου αναλύοντας το 19ο Συνέδριο του Κομουνιστικού Κόμματος της Κίνας.
Ο Κινέζος πρόεδρος παρουσίασε το όραμά του κατά την έναρξη του συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας, την περασμένη εβδομάδα, αναλύοντας στην τρίωρη ομιλία του ενώπιον 2.000 συνέδρων, τη φιλοσοφία του.
Αδιαμφισβήτητα το συνέδριο ισχυροποίησε τον Σι Ζινπίνγκ, περιβάλλοντας το πολιτικό του όραμα με την τιμή της ανακήρυξης του ιδίου σε ηγέτη ομότιμο του Μάο Τσε Τουνγκ, ενώ παράλληλα η κεντρική επιτροπή επέλεξε τους επτά πιο δικούς του ανθρώπους για τη στελέχωση του ισχυρότερου οργάνου άσκησης εξουσίας στην Κίνα, του politburo. Όπως αναφέρουν σε αναλύσεις τους διεθνείς τράπεζες, οίκοι αξιολόγησης και υπηρεσίες πληροφοριών οι περισσότεροι εκ των στελεχών του πολιτικού γραφείου είναι της άμεσης επιρροής του Σι, ενώ κανείς δεν αποτελεί ενδεχόμενη απειλή για τον Κινέζο πρόεδρο.
Ιδιαίτερα σημαντικός είναι ο βαθμός ανανέωσης του Πολιτικού Γραφείου καθώς πέντε από τα επτά μέλη είναι νέα, που συνεπάγεται κυρίως καρατόμηση άλλων είτε λόγω εμπλοκής σε σκάνδαλα, είτε λόγω ανταγωνισμών με τον Σι, είτε λόγω αλλαγής των κομματικών ισορροπιών. Το νέο politburo έχει πέντε χρόνια για να αναπτύξει, να εξειδικεύσει και να εφαρμόσει το νέο δόγμα που εισήγαγε ο Σι Ζινπίν και το οποίο θεωρήθηκε από την Κεντρική Επιτροπή ισάξιο της “πολιτιστικής επανάστασης” του Μάο.
«Τα τελευταία πέντε χρόνια έχουμε ορίσει μια ευρεία ατζέντα, ορισμένα καθήκοντα έχουν ολοκληρωθεί, ενώ άλλα χρειάζονται περισσότερη δουλειά»
δήλωσε ο πρόεδρος μετά την εισαγωγή της νέας επιτροπής.
«Με δεκαετίες σκληρής δουλειάς, ο κινεζικού χαρακτήρα σοσιαλισμός εχει εισέλθει σε μια νέα εποχή»
ανέφερε, σε μια φαινομενική αναφορά στο «δόγμα Σι Τζινπίνγκ», το οποίο κατοχυρώθηκε στο καταστατικό του κόμματος την Τρίτη. Πρόκεται για τη δεύτερη φορά στην ιστορία που η εξουσία ενός εν ζωή Κινέζου ηγέτη αναγνωρίζεται με αυτόν τον τρόπο.
Λαμβάνοντας αυτή την αναγνώριση ο Σι γίνεται πλέον, σχεδόν ανεξέλεγκτα, ισχυρός, οι πράξεις του περιβάλλονται με απριόρι αποδοχή και η ελευθερία κινήσεών του διευρύνεται.
Wang Huning, “ο Κίσινγκερ της Κίνας”
Ήδη σταθερά μέσα στον εσωτερικό κύκλο του Si, ο Wang Huning είναι ο κορυφαίος σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής του προέδρου και συχνά ταξιδεύει στο εξωτερικό με τον ηγέτη της Κίνας. Πρώην ακαδημαϊκός γνωστός για τις θεωρίες του για τον «νεο-αυταρχισμό», ο Γουάνγκ, 62 ετών, ήταν σύμβουλος των δύο προκατόχων του Σι, ενώ διαθέτει εγνωσμένη επιρροή στη διαμόρφωση των πολιτικών σκέψεων του Σι.
Όπως ο Σι, είναι συγκεντρωτικός, έχοντας απομακρυνθεί από το είδος συλλογικής ηγεσίας που εισήχθη μετά το θάνατο του Μάο Τσε Τουνγκ, ο Γουάνγκ υποστηρίζει ισχυρή κεντρική ηγεσία και είναι γνωστός για τη σκληρότητα που αντιμετωπίζει τη διαφθορά στα υψηλά ανώτερα στρώματα της ηγεσίας.
Λι Ζανσού, “Το μαστίγιο”
Επί μακρόν φίλος του Σι και του σημερινού προσωπάρχη του Κινέζου προέδρου του, ο Li Zhanshu έχει αναδειχθεί σε ισχυρό υποστηρικτής του προέδρου και των πολιτικών του. Ο Λι, 67 ετών, βοήθησε καταλυτικά στην ανάδειξη του οράματος του Ξι και του ιδίου από το κόμμα σε ομότιμο του Μάο.
Ο Λι έχει αναλάβει πρωτοβουλίες και ρόλους που υπερβαίνουν τα όρια των αρμοδιοτήτων του, ένδειξη της εμπιστοσύνης με την οποία τον περιβάλλει ο Σι και της μεταξύ τους σχέσης. Μεταξύ άλλων ο Λι, αποτέλεσε ιθύνων του της προώθησης της, μείζονος σημασίας για τον Σι, πολιτικής κατά της φτώχειας, στο πλαίσιο της οποίας συναντήθηκε και με τον Ρώσο πρόεδρο Βλάντιμιρ Πούτιν το 2015.
Λι Κέικιανγκ,” Ο περίεργος σύμμαχος”
Ως πρωθυπουργός, ο Li Keqiang είναι επίσημα ο δεύτερος πιο ισχυρός πολιτικός της Κίνας, αλλά ο ρόλος του έχει υποβαθμιστεί σημαντικά υπό την ηγεσία του Σι. Ο Λι, 62 ετών, θεωρείται σύμμαχος του πρώην προέδρου Χου Ζιντάο και ο Σι ακολούθησε πολιτική περιορισμού της επιρροή του από τότε που ανέλαβε την εξουσία το 2012.
Η Λι έφερε το κύριο βάρος για την κατάρρευση της χρηματιστηριακής αγοράς της Κίνας το 2015, με αποτέλεσμα να δώσει την αφορμή στον Σι να τον απογυμνώσει από εξουσίες. Υπήρχαν μάλιστα επίμονες φήμες που ο Λι θα υποβιβάσει, ανήκουστο στη σύγχρονη εποχή της κινεζικής πολιτικής, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν συνέβη.
Wang Yang, “Ο Διαπραγματευτής”
Ο Γουάνγκ Γιάνγκ, 62 ετών, είναι ο κορυφαίος διαπραγματευτής των εμπορικών συναλλαγών της Κίνας, ο οποίος συχνά συναντάται με αξιωματούχους των ΗΠΑ. Έχει προηγουμένως διατελέσει επικεφαλής της επαρχίας Γκουανγκντόνγκ, μεγάλης οικονομικής δύναμης της Κίνας, ενώ ξεκίνησε από την Κομμουνιστική Ένωση Νεολαίας, μια φατρία εντός της κυβέρνησης που έχει αποδυναμωθεί σε μεγάλο βαθμό από τότε που ο Σι ήρθε στην εξουσία.
Υπήρξε θιασώτης του ιδιωτικού τομέα και μάλιστα χαρακτηρίζεται ανεκτικός ως προς τις επιδιώξεις της κοινωνίας των πολιτών. Ως αποτέλεσμα, θεωρείται ένας σχετικά φιλελεύθερος, μεταρρυθμιστής πολιτικός, αν και στο πλαίσιο ενός αυταρχικού πολιτικού συστήματος το οποίο έχει προτεραιότητα την κοινωνική σταθερότητα.
Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2008, ο Wang αρνήθηκε να παρέμβει για να αποτρέψει κύμα πτωχεύσεων, προτιμώντας να αφήσει την αγορά να επιλέξει τους νικητές και τους ηττημένους.
Χαν Ζενγκ, “Ο Τεχνοκρατής”
Ο Han Zheng, 63 ετών, έχει περάσει όλη τη σταδιοδρομία του στη Σαγκάη και ήταν αναπληρωτής του Σι κατά τη σύντομη περίοδο του ως αρχηγός κόμματος το 2007. Ο Χαν εργάστηκε για να μετατρέψει την πόλη σε διεθνή οικονομικό κόμβο και πρόσφατα επέβλεπε τη δημιουργία ζώνης ελεύθερων συναλλαγών, με μικτά αποτελέσματα.
Το υπόβαθρό του ως έμπειρου οικονομικού τεχνοκράτη θα είναι ζωτικής σημασίας, καθώς η ανάπτυξη συνεχίζει να επιβραδύνεται και η κυβέρνηση εργάζεται για να επιδιορθώσει μακροχρόνια προβλήματα. Προωθεί τις πολιτικές της αγοράς σε σχέση με τον κεντρικό προγραμματισμό και θα μπορούσε να αναδειχθεί ως κορυφαίος παράγοντας στη διαμόρφωση και εκτέλεση της οικονομικής πολιτικής τα επόμενα χρόνια.
Ο Ζάο Λέιτι, “βασιλομήτωρ”
Ο 60χρονος Zhao Leji, επικεφαλής του ισχυρού και μυστηριώδους Τμήματος Οργάνωσης του ΚΚΚ, επιβλέπει το διορισμό όλων των αξιωματούχων σε ολόκληρη την Κίνα. Είχε μείνει εκτός της διαρκούς επιτροπής του politburo κατά το τελευταίο συνέδριο, το 2012, αφού ο αριθμός των μελών μειώθηκε από εννέα σε επτά. Ωστόσο στη νέα σύνθεση κατάφερε να επανέλθει, μετά από το μικρό διάλειμμα ισχυροποιούμενος καθώς αναλαμβάνει επικεφαλής του παρατηρητηρίου της Κίνας κατά της διαφθοράς.
Μέχρι το 2007, ο Zhao διοικούσε την αραιοκατοικημένη επαρχία Qinghai, όπου κατοικούσε μια μεγάλη θιβετιανή μειονότητα, και ανέλαβε να διπλασιάσει την οικονομική παραγωγή στα επτά χρόνια της θητείας του. Ο πατέρας του ήταν φίλος με τον πατέρα του Σι και ο Τσάο θεωρείται ηγέτης μιας από τις δύο ανερχόμενων πολιτικών φατριών.
