Χωρίς δυνατά χέρια στο τιμόνι καθώς Γερμανία βιώνει μια πιο δύσκολη απ ότι αναμενόταν κυβερνητική μετάβαση, ο Εμμάνουελ Μακρόν αδυνατεί να αναπληρώσει το κενό ηγεσία που δημιουργεί η εσωστρέφεια της Άγγελα Μέρκελ και η Κομισιόν μοιάζει σαστισμένη και ανήμπορη να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, η Ευρώπη βρίσκεται κυριολεκτικά στο μάτι του κυκλώνα αντιμέτωπη με κρίσεις στο εσωτερικό και εξωτερικές πιέσεις που δοκιμάζουν τη συνοχή, τα αντανακλαστικά και τον πολιτικό πολιτισμό της.
Η Κομισιόν κατευθυνόμενη από τη Γερμανία και τη Γαλλία έχει θέσει επί τάπητος της αλλαγή της αρχιτεκτονικής της Ευρωζώνης, τη διεύρυνση με ένταξη των Βαλκανίων την προώθηση της ενοποίησης με τη δημιουργία Ευρωστρατού, ενώ αγωνίζεται να δώσει διέξοδο στα αδιέξοδα του Brexit, της ασύμμετρης απειλής του Ντόναλντ Τραμπ, να δαμάσει τις γεωπολιτικές βλέψεις της Ρωσίας, τον οικονομικό ιμπεριαλισμό της Κίνας και τη λαίλαπα του μεταναστευτικού.
Αυτά όμως τα προβλήματα είναι εγνωσμένα και κανένα σε καλπάζουσα φάση, όπως είναι όμως η κρίση της Καταλονίας στην Ισπανία, το κουρδικό που αναζωπυρώνεται και η προσπάθεια Πούτιν και Τραμπ να επωφεληθούν από το κενό ηγεσίας που ανακύπτει, εξαιτίας της γερμανικής απουσίας. Η αδυναμία της Γερμανίας να παίξει τον ηγεμονικό της ρόλο και η υποβάθμιση της παρέμβασής της σε επιβλητική δεν βοήθησε στην ανάπτυξη εκείνων των μηχανισμών που θα μπορούσαν να εγγυηθούν τη σταθερότητά της Ένωσης και τη δυνατότητά της να αντικρούσει αποτελεσματικά τέτοιες αντιξοότητες.
Το μείγμα εσωτερικών διεργασιών, οι εξωτερικοί κίνδυνοι που προϋπήρχαν αλλά και αυτοί που αναδύονται λόγω της ακυβερνησίας του ευρωπαϊκού πλοίου σε συνδυασμό με την εύθραυστη οικονομική ανάπτυξη και την απειλή παγίδευσης της Άγγελα Μέρκελ σε έναν δυσλειτουργικό κυβερνητικό συνασπισμό δημιουργούν την τέλεια καταιγίδα την οποία καλείται να διέλθει το σκάφος σχεδόν ακυβέρνητο.
Υπ αυτό το πρίσμα είναι λοιπόν προφανές ότι το πολιτικό, γεωπολιτικό και κατ επέκταση το οικονομικό ρίσκο ενισχύονται αναπόφευκτα και ακαθόριστα. Οι όποιες λύσεις απαιτούνται, επιβάλλονται αντί να εφαρμόζονται ενισχύοντας τους κινδύνους έντονων κοινωνικών αντιδράσεων. Η ανάπτυξη φυγόκεντρων τάσεων, ιδιαίτερα σε χώρες που έχουν εμφανίσει σχετικές και έντονες ενδείξεις, όπως αυτές του club Visegrad, δεν αποκλείεται να αποτελέσει τη θρυαλλίδα για να ξεσπάσει μια νέα φωτιά που πλέον θα απειλήσει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Τα προβλήματα στην Ισπανία, αν και ακόμα περιορισμένα, είναι πολύ πιθανό να αποκτήσουν μεταστατικό χαρακτήρα επιδρώντας στα χρηματιστήρια, πλήττοντας τις τράπεζες και προκαλώντας νέες βίαιες μετακινήσεις κεφαλαίων. Προσφυγικό, τρομοκρατία, κυβερνοασφάλεια, Βαλκάνια και οι σχέσεις της Ευρώπης με Κίνα, ΗΠΑ, Ρωσία και Τουρκία είναι λιγότερο πιεστικά αλλά διαρκώς μείζονα ανοιχτά θέματα.
Την ίδια στιγμή όμως χώρο βρίσκει και το NATO που αναπτύσσει ολοένα και εντονότερη δραστηριότητα, ανεβάζει τους τόνους με τη Ρωσία στα ανατολικά σύνορα της Ευρώπης και εντάσσει στο ίδιο πλαίσιο τα δυτικά Βαλκάνια. Από την Ουκρανία και τη Βαλτική, μέχρι την Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία η Ευρώπη καλείται να αντιμετωπίσει κρίσεις που δεν παρουσιάζουν ενδείξεις ύφεσης και οι οποίες προκαλούν έντονους κλυδωνισμούς.
