Βρίθει προβλημάτων η τέταρτη εκλογική νίκη της Άγκελα Μέρκελ καθώς το τελικό αποτέλεσμα, η είσοδος της Ακροδεξιάς στη Βουλή για πρώτη φορά και η απόφαση του Μάρτιν Σουλτς να κρατήσει το SPD στην αντιπολίτευση οριοθετούν ένα ιδιαίτερα ρευστό πολιτικό σκηνικό, μέσα στο οποίο η καγκελάριος αναζητά συνοδοιπόρους και ταυτόχρονα προσπαθεί να πείσει την Ευρώπη και τη διεθνή κοινότητα ότι παραμένει σε θέση να παίξει το ρόλο που είχε αναλάβει.
Η Γερμανία καλείται να διαδραματίσει ιστορικά καταλυτικό και πολιτικά ηγεμονικό ρόλο στην Ευρώπη και στην Ευρασιατική σκακιέρα, ενώ οι επιπλοκές, ενδεχόμενης αδυναμίας του Βερολίνου να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, δεν μπορούν να υπολογιστούν καθώς κάτι τέτοιο θα σημάνει την εγκατάλειψη της Ένωσης στα χέρια των στρατηγικά αδύναμων και πολιτικά ευμετάβλητων Βρυξελλών, ενώ η Γαλλία του Εμμάνουελ Μακρόν διανύει φάση εσωστρέφειας και δεν διαθέτει δομημένες πολιτικές διαχείρισης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Διαβάστε επίσης: Πολιτικό θρίλερ η επόμενη μέρα στη Γερμανία
Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα των γερμανικών εκλογών και της όποιας κυβέρνησης επιτύχει να σχηματίσει η Άγκελα Μέρκελ, καθώς τα ανοιχτά μέτωπα είναι πολλά, οι ισορροπίες εύθραυστες και η ανάγκη ενός ισχυρού παίχτη σε μια ετερόκλητη και χωρίς βαθιά συνοχή Ευρώπη, επιτακτική.
Με τη Γερμανία σε κατάσταση πολιτικών ζυμώσεων, τον Ντόναλντ Τραμπ να αναζητά διέξοδο και ευκαιρίες ανάδειξης του ηγετικού του προφίλ, τον Βλάντιμιρ Πούτιν σε διαρκή αναζήτηση στρατηγικών αδυναμιών της ΕΕ και της Γερμανίας και με τα μέτωπα:
- της Ουκρανίας (προσάρτηση Κριμαίας από Ρωσία)
- της Πολωνίας (αντιπαράθεση γι τη μεταρρύμθιση στη Δικαιοσύνη και το προσφυγικό)
- της Ουγγαρίας (προσέγγιση Ορμπάν-Πούτιν, προσφυγικό, συγκεντρωτικές πολιτικές πρακτικές)
- της Ελλάδας (διαχείριση δημοσίου χρέους, έξοδο από επιτροπεία)
- της Ιταλίας (αντιμετώπιση της τραπεζικής και οικονομικής κρίσης, εκλογές)
- της Ισπανίας (δημοψήφισμα στην Καταλονία, αντιπαράθεση με Μαδρίτη)
- της ΕΚΤ (αντιπαράθεση με Ντράγκι για επιτόκια, QE)
- τον μετασχηματισμό της Ευρωζώνης
- τη διεύρυνση της Ευρώπης και εγκωλπισμό των Βαλκανίων
να καίνε την Ευρώπη εκ των έσω, ενώ
- η Συρία,
- η Λιβύη
- η κρίση στην υποσαχάρεια Αφρική
- η Βόρεια Κορέα,
- το προσφυγικό
- ο Ευρωστρατός
- Η ισορροπία μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας
- Η αντιμετώπιση του κινεζικού οικονομικού επεκτατισμού
αποτελούν τις βασικές πηγές εξωτερικών κινδύνων σε συνδυασμό με το Trump Effect και τις ανακατατάξεις που αυτό φέρνει στο εμπορικό, οικονομικό και γεωπολιτικό τοπίο, η Ευρώπη δεν έχει την πολυτέλεια του χρόνου αλλά ούτε και μιας εσωτερικά ασταθούς ηγεμονικής δύναμης καθώς κάτι τέτοιο δίνει χώρο και επιτρέπει την άσκηση ασύμμετρων πιέσεων από τους υπόλοιπους παίχτες, δημιουργώντας περισσότερα προβλήματα και καθιστώντας το σύστημα ισορροπιών ευάλωτο σε εξωγενείς παράγοντες.
Ο αντίκτυπος της πολιτικής και γεωστρατηγικής αβεβαιότητας που γεννά το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερμανία είναι ήδη ορατός στο ευρώ, αλλά και στις διεργασίες που πυροδοτούνται στις Βρυξέλλες και στις χώρες-μέλη της ΕΕ για τη διαχείριση του κενού εξουσίας και ηγεμονίας που ενδεχομένως να προκύψει.
Η άνοδος της Ακροδεξιάς στη Γερμανία, οι γνωστές σχέσεις που έχει με ακροδεξιούς κύκλους στη Ρωσία και τις ΗΠΑ που ακουμπούν στο Κρεμλίνο και στο ναζιστικό κίνημα ALTRight που δημόσια στήριξε ο Ντόναλντ Τραμπ, σε συνδυασμό με τις φυγόκεντρες τάσεις που ασκούνται από τις ακροδεξιές κυβερνήσεις του Club Visegrad (Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία, Σλοβακία) και η διαφαινόμενη προσάρτηση και της Αυστρίας σε αυτή την ομάδα, στην ΕΕ, δημιουργούν μια ιδιαίτερα εκρηκτική και πολιτικά επικίνδυνη κατάσταση. Οι έντονες πιέσεις από το εξωτερικό περιβάλλον και η αντιστοιχία τους στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, θα αναγκάσουν την όποια γερμανική κυβέρνηση να λάβει αισθητά διαφοροποιημένη στάση, υιοθετώντας και νέα ατζέντα και ρητορική, η οποία θα απομακρύνει το Νότο και θα οδηγήσει de facto σε διζωνική Ευρώπη, προοπτική ακόμα πιο τρομακτική από την Ευρώπη πολλαπλών ταχυτήτων.
Γεωπολιτικά το Βερολίνο βρίσκεται αντιμέτωπο με την υπαρκτή απειλή να καταστεί υποχείριο των δορυφόρων του, που επί μακρόν εξέτρεφε και τον έλεγχο των οποίων έχασε η Άγκελα Μέρκελ υποτιμώντας τις επιπτώσεις των πολιτικών που ακολούθησε στην περιοχή το NATO.
Η εσωτερική πολιτική σκηνή στη Γερμανία έχει πλέον μεταβληθεί άρδην, νέα σημεία ισορροπίας αναζητώνται, ενώ ακόμα κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με ασφάλεια στο ερώτημα αν μια κυβέρνηση μειοψηφίας των Χριστιανοδημοκρατών και των Φιλελευθέρων θα ήταν καλύτερη από ένα πολιτικά ετερόκλητο και κοινωνικά ερμαφρόδιτο κυβερνητικό συνασπισμό τύπου “Τζαμάϊκα”, ήτοι Χριστιανοδημοκράτες, Φιλελεύθεροι και Πράσινοι στο ίδιο κυβερνητικό σχήμα.
Αυτοί όμως είναι οι άμεσα ορατοί και απολύτως προσδιορισμένοι κίνδυνοι που αναδύονται από γνωστές πολιτικές και στρατηγικές επιλογές, η Ευρώπη όμως είναι ένας ζωντανός οργανισμός μέσα σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο, υψηλής επικινδυνότητας διεθνές γεωπολιτικό σκηνικό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις προκλήσεις και απειλές που εγείρονται από εγγενείς και εξωγενείς αδυναμίες και παρεμβάσεις.
[infogram id=”3481dcad-d777-49a6-89bd-d9b64598bf94″ prefix=”rCS” format=”interactive” title=”German Elections”]
