Την ανάγκη να υπάρξει κοινό ανακοινωθέν και αίσθηση σύμπλευσης των μεγάλων του κόσμου εξυπηρέτησε, όπως αποδεικνύεται, το κείμενο του κοινού ανακοινωθέντος των G20 επιχειρώντας να αμβλύνει τις εντυπώσεις μιας συνόδου αντιθέσεων και συγκρούσεων που κρατήθηκαν ελεγχόμενες τόσο σε επίπεδο διαδηλωτών όσο και ηγετών, χωρίς αυτό να σημαίνει όμως ότι δεν κυριάρχησαν.
Ο συμβιβασμός για την αναγνώριση από τις ΗΠΑ της δέσμευσης κατά των προστατευτισμών στο εμπόριο σήμαινε την αναγνώριση του δικαιώματός τους να εξαιρεθούν από τις δεσμεύσεις της Συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα, η οποία κατά άλλα παραμένει μη αναστρέψιμη.
Την ίδια στιγμή όμως, μια πιο προσεκτική ανάγνωση του ανακοινωθέντος αποκαλύπτει αλλαγή στάσης και στο προσφυγικό όπου αναγνωρίζονται εμμέσως πλην σαφώς λόγοι για αυτόματη εξαίρεση χωρών από την ανάγκη τήρησης συνθηκών και συμφωνιών στη βάση των της εθνικής ασφαλείας. Ενώ στο συγκεκριμένο εδάφιο επισημαίνονται όλες οι πάγιες θέσεις για την βραχυχρόνια και μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση του προβλήματος, στην εισαγωγή διευκρινίζεται η ευελιξία διαμόρφωσης εθνικών πολιτικών τόσο στην υποδοχή και τη διαχείριση όσο και στην επαναπροώθηση και την υπακοή στις συνθήκες.
Να επωφεληθεί της αναδιάταξης των ισορροπιών προσπάθησε και ο Ταγίπ Ερντογάν θέτοντας θέμα μη επικύρωσης της συνθήκης από το τουρκικό κοινοβούλιο, στο φως της νέας συμφωνίας με τον Τραμπ για την κλιματική αλλαγή, ενώ κατηγόρησε τη Γαλλία ότι δεν έχει συγκεκριμενοποιήσει τα αντισταθμιστικά οικονομικά οφέλη που υποσχέθηκε κατά την υπογραφή της συμφωνίας προς την Τουρκία.
Η τελική ανακοίνωση της συνόδου στο Αμβούργο φέρει τα σημάδια των διαφωνιών μεταξύ της νέας αμερικανικής κυβέρνησης και του υπόλοιπου κόσμου.
Σε ό,τι αφορά το κλίμα, η G20 επισημαίνει την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και την απομόνωσή τους στο θέμα. Όλες οι άλλες χώρες τονίζουν στο κείμενο της ανακοίνωσης ότι αυτή η διεθνής συμφωνία είναι «μη αναστρέψιμη».
«Εκεί που δεν υπάρχει ομοφωνία, η τελική ανακοίνωση υπογραμμίζει τις διαφωνίες»
δήλωσε η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ, οικοδέσποινα της συνόδου. Ωστόσο, αργότερα η Τουρκία έσπασε το κοινό μέτωπο, απειλώντας να μην επικυρώσει τη Συμφωνία για το Κλίμα.
«Μετά την απόφαση που έλαβαν οι ΗΠΑ, η θέση μας πηγαίνει προς την κατεύθυνση της μη επικύρωσης (της Συμφωνίας) από το κοινοβούλιο»,
δήλωσε ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στους δημοσιογράφους, συμπληρώνοντας ότι η Γαλλία, όταν υπεγράφη η Συμφωνία του Παρισιού, υποσχέθηκε στην Τουρκία οικονομικές αποζημιώσεις που δεν έχουν συγκεκριμενοποιηθεί.
Παράλληλα, οι ΗΠΑ του Τραμπ πήραν λευκή επιταγή από τη G20 να ακολουθήσουν διαφορετική πολιτική. Το κείμενο της ανακοίνωσης αναφέρει ότι θα βοηθήσουν άλλες χώρες του κόσμου «να έχουν πρόσβαση και να χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα».
Η πολιτική αυτή ουσιαστικά είναι αντίθετη με τον στόχο του ΟΗΕ για μια οικονομία που να μην βασίζεται τόσο στον άνθρακα, αν και στο ανακοινωθέν της G20 διευκρινίζεται ότι τα ορυκτά καύσιμα θα χρησιμοποιούνται με «πιο καθαρό» τρόπο. Συγκεκριμένα, πρόκειται για την επιθυμία των ΗΠΑ να πωλούν το σχιστολιθικό αέριό τους.
Ο συμβιβασμός αυτός ήταν θέμα συζήτησης μεταξύ πολλών κρατών που φοβούνται ότι θα έχει «μεταδοτικές συνέπειες», υπογράμμισε ένας διπλωμάτης. Όμως αυτό ήταν το τίμημα για να διατηρηθούν οι δεσμοί της G20 με την Ουάσινγκτον.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έκανε λόγο για τον «καλύτερο» συμβιβασμό στο θέμα της κλιματικής αλλαγής και ο Γάλλος ομόλογός του Εμανουέλ Μακρόν ανακοίνωσε ότι συγκαλεί μια σύνοδο για το κλίμα τον Δεκέμβριο στη Γαλλία, δύο χρόνια μετά τη Συμφωνία του Παρισιού.
Στον τομέα του εμπορίου, ο Αμερικανός πρόεδρος προκαλεί ανησυχία εδώ και μήνες στους βασικούς εταίρους της χώρας του με την τάση του υπέρ του προστατευτισμού.
Στη σύνοδο της G20 οι ΗΠΑ τελικά αποδέχθηκαν την τελική ανακοίνωση, η οποία περιέχει μια καταδίκη «του προστατευτισμού».
Όμως σε αντάλλαγμα οι 20 μεγαλύτερες οικονομίες παγκοσμίως αναγνώρισαν για πρώτη φορά το δικαίωμα των χωρών που είναι θύματα παράνομων εμπορικών πρακτικών να καταφεύγουν «σε νόμιμα μέσα για την υπεράσπιση του εμπορίου».
Οι ΗΠΑ δεν ήταν οι μόνες που ικανοποιήθηκαν από αυτή την εξέλιξη. Ο Μακρόν δίνει μάχη για μια «Ευρώπη που προστατεύει», κυρίως απέναντι στην Κίνα.
«Αυτό αντιπροσωπεύει σωστά τη θέση που υπερασπιζόμαστε: τη μάχη κατά του προστατευτισμού και τη μάχη κατά του ντάμπινγκ. Είναι μια θέση που μας ταιριάζει», σχολίασε μια πηγή από τη γαλλική προεδρία.
