Για τρίτη κατά σειρά ημέρα αναπαράγεται από μερίδα ελληνικών media η συνέντευξη το υπουργού Εξωτερικών της πΓΔΜ στους Financial Times με την οποία η κυβέρνηση των Σκοπίων επιχειρεί να θέσει ως βάση συζήτησης την προσωρινή αλλαγή ονόματος για είσοδο στο NATO.
Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών έχει ξεκαθαρίσει ότι κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα και θα αποτελούσε μέσο για την ντε φάκτο επιβολή της διπλής ονομασίας, όπου τελικά μόνο η Ελλάδα και οι διεθνείς οργανισμοί στους οποίους έχει δικαίωμα βέτο η Ελλάδα θα υιοθετούσαν την προσωρινή ονομασία σε μόνιμη πλέον βάση και για όλες τις άλλες χρήσεις θα κατοχυρώνονταν η συνταγματική ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Παρά την ελληνική θέση ελληνικά media επαναφέρουν το θέμα, επ αφορμής συναντήσεων του νέου πρωθυπουργού με τον γγ του NATO και τον επίτροπο διεύρυνσης της ΕΕ, δημιουργώντας προσδοκίες για την εξεύρεση κοινών τόπων στις συζητήσεις για το όνομα, ενώ βλέπει θετική ατμόσφαιρα λόγω της συνέντευξης του Νικόνα Ντιμιτρόφ στους FT, την οποία ούτε λίγο, ούτε πολύ η ελληνική κυβέρνηση τη θεωρεί Δούρειο Ίππο.
Όπως έχει επισημάνει εγκαίρως το Crisis Monitor οι πιέσεις για εισδοχή στο NATO αναμένεται να κλιμακωθούν καθώς η συμμαχία θέλει να στείλει μήνυμα στη Ρωσία και να διασφαλίσει τη σφαίρα επιρροής της.
Ενδεικτικό της κινητικότητας που υπάρχει στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων είναι ότι χθες ο νέος πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ Ζόραν Ζάεφ γινόταν δεκτός από τον γ.γ. του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ στις Βρυξέλλες. Ο γ.γ. του ΝΑΤΟ επισήμανε την ανάγκη να προωθηθούν οι μεταρρυθμίσεις που θα επιτρέψουν τις «ευρωατλαντικές φιλοδοξίες» της ΠΓΔΜ. Και υπογράμμισε ότι «η πόρτα του ΝΑΤΟ παραμένει ανοικτή», ενώ εξέφρασε την υποστήριξή του «στον δρόμο προς τη σταδιακή είσοδο στη Συμμαχία».
Ο κ. Ζάεφ, έπειτα από την επόμενη συνάντηση που είχε στις Βρυξέλλες με τον επίτροπο Διεύρυνσης Γιοχάνες Χαν, περιέγραψε την Ελλάδα ως «καλό φίλο» και ζήτησε τη στήριξη στην πορεία προς την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ. Στην Αθήνα μιλούν με ικανοποίηση για τη ρητορική Ντιμιτρόφ και Ζάεφ, σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος από τους υπερεθνικιστικούς τόνους Γκρούεφσκι.