Η στρατηγική διαφοροποίησης της οικονομίας του Κατάρ είχε ήδη τεθεί σε εφαρμογή από το 2016 και ονομάζεται “Vision 2030”, πρόκειται για τον στρατηγικό σχεδιασμό απεξάρτησης από τα πετροδόλαρα και ενίσχυσης του παραγωγικού ιστού του μικρού αλλά πάμπλουτου εμιράτου, με στόχο την αποφυγή συστημικών κρίσεων λόγω ραγδαίων μεταβολών στην τιμή ή τη ζήτηση πετρελαίου.
Η μεγαλύτερη συνέπεια του επιβεβλημένου αποκλεισμού για το Κατάρ είναι η έλλειψη τροφίμων, τα οποία καλύπτονταν στο σύνολό τους από τη Σαουδική Αραβία. Τώρα, αεροσκάφη και πλοία από το Ιράν και την Τουρκία επιχειρούν να αντισταθμίσουν τις ελλείψεις μέχρι να αποκατασταθεί η κατάσταση.
Το Κατάρ όμως δεν μένει εκεί, ένας τοπικός επιχειρηματίας, κατασκευαστής είχε αρχίσει -προ του εμπάργκο- να κατασκευάζει μια φάρμα με πρόβατα και κατσίκια με στόχο την παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων, ωστόσο η δυναμικότητα της φάρμας ήταν πολύ μικρή.
Λύση στο πρόβλημα που δημιούργησε το εμπάργκο των αραβικών χωρών στο Κατάρ επιχειρεί να δώσει επιχειρηματίας ο οποίος προωθεί στο απομονωμένο εμιράτο 4,000 αγελάδες, οι οποίες θα είναι σε θέση να παράξουν γάλα στο τέλος του μήνα, με στόχο να καλύψουν περίπου το 30% της συνολικής κατανάλωσης γάλακτος.
Η επάρκεια των τροφίμων περιλαμβάνεται στο φιλόδοξο σχέδιο Vision 2030, όπως άλλωστε και οι 4,000 αγελάδες οι οποίες ήταν προγραμματισμένο να μεταφερθούν στο εμιράτο δια θαλάσσης. Η απρόσμενη(;) κρίση όμως αναγκάζει επιχειρηματίες και κράτος να επισπεύσουν τα σχέδια τους.
