Διαρκώς επιδεινούμενη είναι η κατάσταση της τουρκικής οικονομίας μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 16ης Ιουλίου του 2016 και ενώ ο Ταγίπ Ερντογάν ισχυροποιεί τη θέση του και αποκτά υπερεξουσίες στο εσωτερικό.
Οι πολιτικές-διπλωματικές συγκρούσεις που πυροδοτεί η συμπεριφορά της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας καθιστούν την Τουρκία “διεθνή ταραξία” εντείνοντας το κλίμα ανασφάλειας και οδηγώντας διεθνή επενδυτικά κεφάλαια σε φυγή.
Η δραματική υποτίμηση της τουρκικής λίρας έναντι δολαρίου και ευρώ σε συνδυασμό με το εμπορικό έλλειμμα, τις υψηλές υποχρεώσεις των τραπεζών σε ξένο νόμισμα και τη μείωση των συναλλαγματικών αποθεματικών δημιουργούν μια ιδιαίτερα προβληματική κατάσταση στο χρηματοοικονομικό σύστημα της χώρας.
Παράλληλα η αύξηση του δανεισμού και κατά συνέπεια διεύρυνση των ισολογισμών των τραπεζών δεν συνοδεύεται από αντίστοιχη αύξηση της κατανάλωσης, ούτε της βιομηχανικής παραγωγής, δίνοντας πλέον την αίσθηση δημιουργίας φούσκας χρέους και παράλληλα της διοχέτευσης χρήματος στο εξωτερικό.
Αν σε αυτά προστεθεί η δραματική μείωση του τουρισμού και των τουριστικών εσόδων, η αύξηση του κινδύνου τρομοκρατικού χτυπήματος και η μείωση των άμεσων ξένων επενδύσεων το 2016 στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2010, τότε είναι εύκολα αντιληπτό ότι η χώρα βιώνει ακατάσχετη οικονομική αιμορραγία.
Υπό την πίεση της καταρρέουσας οικονομίας ο Ταγίπ Ερντογάν επιχείρησε να ενεργοποιήσει το ντόπιο επιχειρηματικό κεφάλαιο, προσπάθησε να δημιουργήσει εικόνα πλασματικής ευφορίας και να εξοστρακίσει επικοινωνιακά και με προπέτασμα καπνού τα σοβαρά προβλήματα.
Επενδύοντας στα εθνικιστικά και μουσουλμανικά-συντηρητικά αντανακλαστικά της τουρκικής κοινωνίας ο Ταγίπ Ερντογάν ανεβάζει τους τόνους σε εθνικά ζητήματα και δίνει καθημερινά πολιτικό σόου θέλοντας να δημιουργήσει εχθρούς και απειλές και να συσπειρώνει γύρω του.
Η στρατηγική όμως αυτή έχει αρχίσει να μην αποδίδει, μετά από το πογκρόμ στον κρατικό μηχανισμό, τα σώματα ασφαλείας, τις Ένοπλες Δυνάμεις και το κυνήγι στους επιχειρηματίες το παραγωγικό κεφάλαιο, η παραγωγική βάση και η μεσαία τάξη της χώρας βρίσκεται κυριολεκτικά σε απόγνωση και αναζήτηση λύσεων εκτός της χώρας.
Το πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί αποτελεί τον πρόλογο μιας μεγάλης οικονομικής κρίσης η οποία θα πλήξει την Τουρκία και θα οδηγήσει σε κοινωνική απομόνωση τον Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος παρά τις υπερεξουσίες που έχει συγκεντρώσει μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος θα βρεθεί ανήμπορος να δώσει λύσεις και απαντήσεις και θα βιώσει το τίμημα των πολιτικών του επιλογών.
Το εμπορικό έλλειμμα της Τουρκίας μειώθηκε οριακά στα 4,5 δισεκατομμύρια δολάρια το Μάρτιο του 2017, σε σύγκριση με τα 5 δισ. δολάρια τον αντίστοιχο μήνα του προηγούμενου έτους, καθώς οι εξαγωγές αυξήθηκαν περισσότερο από τις εισαγωγές.
Στο πρώτο τρίμηνο του 2017, το εμπορικό έλλειμμα καταγράφηκε στα 12,5 δισ. δολάρια
Οι εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 13,6% στα 14,5 δισ. δολ., κυρίως λόγω της εξόρυξης και λατομείων, και της μεταποίησης. ,
Οι εισαγωγές αυξήθηκαν κατά 6,9% στα 19,0 δισ. Δολ.
