Τόσο κοντά όσο και μακριά είναι η συμφωνία για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης καθώς η ελληνική κυβέρνηση εγείρει ως μείζον ζήτημα την άμεση ενεργοποίηση μέτρων που θα καθιστούν βιώσιμο το ελληνικό χρέος και ένταξη στο QE και ζητά από την ΕΕ συμπαράσταση στο ζήτημα των εργασιακών, ώστε να μπορέσει να διαχειριστεί το πολιτικό κόστος νέου γύρου μειώσεων στις συντάξεις.
Το χρονοδιάγραμμα ωστόσο μεταβάλλεται διαρκώς καθώς η κυβέρνηση θέλει να παρουσιάσει συμφωνία-πακέτο και όχι ενδιάμεση με ασάφειες επί καίριων θεμάτων και αβεβαιότητες, με στόχο την επιθετική πολιτική διαχείριση της και την άμεση πλήρη εφαρμογή ώστε να μετρήσει με ένα sprint τον πολιτικό αντίκτυπο και να λάβει αποφάσεις.
Οι καθυστερήσεις οδηγούν σε αναδιάταξη ισορροπιών τόσο στο διαπραγματευτικό επιτελείο της ελληνικής κυβέρνησης όσο και στους δανειστές, γεγονός που εντείνει αποτελεί τροχοπέδη για την άμεση λήψη αποφάσεων και εντείνει τις τριβές.
Διαβάστε επίσης: Μήνυμα Τσίπρα: Είμαστε στην «ίδια σελίδα» με Λαγκάρντ, πάμε για Απρίλιο
Η Αθήνα χρησιμοποιώντας ως βάση τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου δέχεται τις παρεμβάσεις στο συνταξιοδοτικό επιχειρώντας όμως να περάσει το παράλληλο πρόγραμμα που δίνει επιδόματα στήριξης και αναπληρώνει εισοδήματα που είναι κάτω από το όριο της φτώχειας της ΕΕ.
Το πλέγμα των ελληνικών απαιτήσεων σε πολιτικό επίπεδο και των κριτηρίων που θέτει το ΔΝΤ είναι δημιουργούν ένα μείγμα το οποίο ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν φαίνεται διατεθειμένος να δεχθεί, εκτός αν υπάρξει ουσιαστική πολιτική παρέμβαση.
Διαβάστε επίσης: Η Λαγκάρντ παίζει καθυστερήσεις αλλά μαζί με Τσίπρα
Οι δηλώσεις και οι διαρροές στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας από την Αθήνα, την Ουάσιγκτον, τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο δημιούργησαν αίσθηση προόδου, η εικόνα όμως δεν έχει μεταβληθεί ουσιωδώς.
Διαβάστε επίσης: Απάντηση Λαγκάρντ σε Σόιμπλε: Συμφωνία για χρέος τώρα, όχι αργότερα
Η ανακοίνωση των στοιχείων από την ΕΛΣΤΑΤ άλλαξαν το τοπίο στη διαπραγμάτευση καθώς επηρεάζουν το σύνολο των προβλέψεων με αποτέλεσμα όλες οι πλευρές να περιμένουν τα τελικά στοιχεία -που θα ανακοινώσει η Eurostat, στο τέλος Μαρτίου προκειμένου να ολοκληρώσουν τη συμφωνία.
Παράλληλα, όμως, ο πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται πως με δεδομένη την επιμονή των εταίρων –και κυρίως σύμφωνα με συνομιλητές του τού ΔΝΤ– στα μέτωπα του εργασιακού, του ασφαλιστικού και των λεγόμενων αντιμέτρων, η όποια συμφωνία στην παρούσα φάση αποτελεί κίνηση υψηλού ρίσκου.
Σοβαρές ενστάσεις για μέτρα που φαίνεται διατεθειμένο να δεχθεί το Μαξίμου διατυπώνουν οι υπουργοί που χειρίζονται τις επιμέρους πτυχές της διαπραγμάτευσης, γεγονός που συνεπάγεται ότι τυχόν αποδοχή τους, θα προκαλούσε κραδασμούς στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ετσι, επί του παρόντος η κυβέρνηση εμφανίζεται να προκρίνει μια στρατηγική που έχει ως βασικό πυλώνα να μεταδίδεται η αίσθηση ότι η διαπραγμάτευση δεν έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο, αλλά αντιθέτως ότι σταδιακά διαμορφώνονται συγκλίσεις που θα μπορούσαν να οδηγούσουν σε συμφωνία-πακέτο μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Ηδη, την Παρασκευή από τις Βρυξέλλες, ο κ. Τσίπρας άφησε σαφώς να εννοηθεί ότι τοποθετεί πλέον την πιθανή συμφωνία όχι στο Eurogroup της 20ής Μαρτίου, που ήταν το αρχικό ορόσημο για την κυβέρνηση. Αλλά τη μεταθέτει για τις αρχές Απριλίου, με ορίζοντα τη συνεδρίαση του Δ.Σ. της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στις 27 του ίδιου μήνα, ώστε, εάν όλα τα κομμάτια του παζλ του ελληνικού προβλήματος έχουν συμπληρωθεί, η Ελλάδα να ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.