Μερικές μόνο ώρες μετά το μήνυμα του Τζέρι Ράις για την ανάγκη πολιτικής παρέμβασης ώστε να γεφυρωθούν μεγάλες αποστάσεις σε αρκετά ζητήματα που προκύπτουν από τις διαφορετικές προσεγγίσεις η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ παίρνει τη σκυτάλη με συνέντευξή της στη γαλλική εφημερίδα, Παριζιέν, όπου αποκαλύπτει ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός της ζήτησε να “δεσμευτεί το ΔΝΤ δίπλα στην Ελλάδα”.
Με δεδομένο ότι οι διαπραγματεύσεις σε τεχνικό επίπεδο έχουν τελματώσει η παρέμβαση της Κριστιν Λαγκάρντ με αυτή τη δήλωση και τον όρο ότι για να συμβεί αυτό τότε το χρέος θα πρέπει να καταστεί βιώσιμο, είναι προφανές ότι το ΔΝΤ έπιχειρεί να ενταχθεί -εκ νέου- στον άξονα Αθήνας-Βρυξελλών απέναντι από τον ESM-Βερολίνο.
Απαντώντας σε ερώτημα σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, και τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, η κ. Λαγκάρντ, δήλωσε:
«Για να δεσμευθούμε δίπλα στην Ελλάδα» -πράγμα που μου έχει ζητήσει ο Έλληνας πρωθυπουργός- εκτός από τις μεταρρυθμίσεις, θα πρέπει να είναι βιώσιμο το χρέος της χώρας. Τούτο απαιτεί μια αναδιάρθρωση, που θα μπορούσε να γίνει με διάφορες ενέργειες όπως, με σημαντική επιμήκυνση των αποπληρωμών, ή με πολύ χαμηλά τα ανώτατα όρια των επιτοκίων».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει όμως η προσέγγισή της απαντώντας στην ερώτηση “με ποιον τρόπο θα μπορέσουν να πεισθούν οι πιστωτές;”. Εκείη Κριστίν Λαγκάρντ εξηγεί:
«Παίρνουμε το ραβδί του προσκυνητή και περιοδεύουμε, εξηγώντας και ξαναεξηγώντας και ξαναεξηγώντας. Αυτό προσπαθώ να κάνω»
Η απάντηση αυτή δείχνει ότι το ΔΝΤ επιμένει κυρίως στο μέτωπο του χρέους και δευτερευόντως στις μεταρρυθμίσεις καθώς βασικό για την έγκριση του προγράμματος είναι η αυτόνομη βιωσιμότητα του χρέους και όχι η υπό προϋποθέσεις αποκατάστασή της.
Η -έστω και έμμεση- δημόσια παραδοχή του αξιώματος αυτού μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική για τη συνέχεια των διαπραγματεύσεων καθώς μετατοπίζει το κέντρο βάρους από το τεχνικό στο πολιτικό.