Για δεκαετίες Ελλάδα και Τουρκία κινούνται πολλές φορές στην κόψη του ξυραφιού ενός πολέμου, ο οποίος έγινε πιο αισθητός από ποτέ όταν τουρκικές δυνάμεις κατέλαβαν τη Βόρεια Κύπρο το 1973, ενώ το πιο έντονο περιστατικό στην πρόσφατη ιστορία είναι η νύχτα των Ιμίων.
Κατά καιρούς η τουρκική προκλητικότητα ενισχύεται, κυρίως για εσωτερικούς λόγους ή για να εξυπηρετήσει η εκάστοτε τουρκική κυβέρνηση πολιτικές και στρατηγικές της σκοπιμότητες, οδηγώντας όμως τις δυο χώρες σε επικίνδυνες καταστάσεις.
Διαβάστε εδώ όλες τις εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά
Και οι δυο χώρες είναι μέλη του NATO, ενώ η Τουρκία προσπαθεί άλλοτε δια της ευθείας οδού να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλοτε δια της πλαγίας, δηλαδή μέσω της επίλυσης του Κυπριακού.
[graphiq id=”1466p9xA5Nz” title=”Ελλάδα: Διαχρονική εξέλιξη αμυντικών δαπανών ως ποσοστό του ΑΕΠ” width=”700″ height=”549″ url=”https://w.graphiq.com/w/1466p9xA5Nz” ]
Αυτό συνεπάγεται ότι εφόσον ο διακηρυγμένος στόχος της Άγκυρας είναι η εμβάθυνση των σχέσεων με την Ευρωπαϊκή οικογένεια η προοπτική μιας ένοπλης σύρραξης ή αμφισβήτησης των συνόρων της Ελλάδας και κατ επέκταση της Ευρώπης τίθεται απριόρι εκτός συζήτησης.
[graphiq id=”eNM1TpJbwgJ” title=”Ελλάδα: Διαχρονική εξέλιξη προσωπικού των ενόπλων δυνάμεων” width=”700″ height=”549″ url=”https://w.graphiq.com/w/eNM1TpJbwgJ” ]
Οι δυο χώρες όμως είναι και σημαντικοί καταναλωτές πολεμικού υλικού, αφενός λόγω της έντασης στις διμερείς σχέσεις και αφετέρου -η Τουρκία- λόγω των προβλημάτων με το κουρδικό και τις εντάσεις στα ανατολικά σύνορά της. Εσχάτως την κούρσα στα εξοπλιστικά της Τουρκίας οδηγεί ο μεγαλοϊδεατισμός του Ταγίπ Ερντογάν για την ανάδειξη της χώρας του στη μεγαλύτερη περιφερειακή υπερδύναμη.
[graphiq id=”f947YOVSiYR” title=”Τουρκία: Διαχρονική εξέλιξη αμυντικών δαπανών ως ποσοστό του ΑΕΠ” width=”700″ height=”549″ url=”https://w.graphiq.com/w/f947YOVSiYR” ]
Ωστόσο στην περιοχή της Μέσης Ανατολής ο πλέον σύγχρονος και ισχυρός στρατός είναι αυτός του Ισραήλ, ενώ αμέσως μετά ακολουθεί το Ιράν, καθιστώντας την Τουρκία τρίτη και… μακριά από τους δυο πρώτους που ελέγχουν την κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή και που αποτελούν τους κεντρικούς διεθνείς παίχτες στη σκακιέρα της περιοχής, μαζί με τις ΗΠΑ και τη Ρωσία.
[graphiq id=”5wTnxrcyj3f” title=”Τουρκία: Διαχρονική εξέλιξη προσωπικού ενόπλων δυνάμεων” width=”700″ height=”549″ url=”https://w.graphiq.com/w/5wTnxrcyj3f” ]
Η Τουρκία όπως και η Ελλάδα παίζουν κυρίως ρόλο “αερόσακου” στις εντάσεις, θέση από την οποία επιχειρούν κατά καιρούς να δρέψουν οφέλη και να αναβαθμίσουν τη θέση του, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν έχε καταστεί εφικτό για διαφορετικούς λόγους για την κάθε χώρα. Στην πραγματικότητα, αν και η μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας διαφορά δυνάμεων είναι τεράστια οι ρόλοι των δυο χωρών είναι απόλυτα αναλογικοί, αν και η Άγκυρα κάνει παραδοσιακά περισσότερη.. “φασαρία”.
Σε επίπεδο αμυντικών δαπανών η Τουρκία εκμεταλλευόμενη την -κατά τα προηγούμενα χρόνια- μεγέθυνση της οικονομίας της, δαπανούσε περισσότερα κεφάλαια σε εξοπλισμούς, χωρίς αυτό να έχει αντίκτυπο στον λόγο δαπανών/ΑΕΠ, που εξετάζεται διεθνώς.
Αντιθέτως η Ελλάδα υπό το βάρος της κρίσης έχει υποχρεωθεί σε σημαντική μείωση του αμυντικού της προϋπολογισμού, αν και παραμένει ιδιαίτερα υψηλός ο λόγος αμυντικών δαπανών προς ΑΕΠ, αυτές έχουν συρρικνωθεί σωρευτικά κατά 35%.
Το πρόσφατο αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία πυροδότησε μια τεραστίων διαστάσεων οικονομική κρίση και φυγή κεφαλαίων, θέτοντας το ΑΕΠ της χώρας σε τροχιά συρρίκνωσης. Τα αποτελέσματα της οικονομικής δυσπραγίας στις αμυντικές δαπάνες της Τουρκίας θα αρχίσουν να γίνονται εμφανή από τα τέλη του 2017, έτος κλειδί για την Ελλάδα η οποία βρίσκεται σε τροχιά εξόδου από την κρίση και έχει ήδη αρχίσει να αυξάνει τις δαπάνες για εξοπλισμούς.
[graphiq id=”l9FQvr0X3r7″ title=”NATO Military Expenditures as Percent of GDP in 2016″ width=”660″ height=”904″ url=”https://w.graphiq.com/w/l9FQvr0X3r7″ ]
