Σαφείς είναι πλέον οι ενδείξεις ότι η πολιτική λιτότητας που ακολουθεί ο Οίκος των Σαούντ στη Σαουδική Αραβία έχει εξαντλήσει τα όρια κοινωνικής ανοχής και ότι έχει αρχίσει να προκαλεί αντιδράσεις.
Ως ο μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου παγκοσμίως, και με την οικονομία της σχεδόν καθολικά στηριζόμενη στο μαύρο χρυσό, η Σαουδική Αραβία είναι σε υψηλό βαθμό εξαρτώμενη από την παγκόσμια αγορά πετρελαίου.
Διαβάστε επίσης: Game changer για τη Σαουδική Αραβία η στροφή στην ηλιακή ενέργεια
Παρόλη την τάση του βασιλείου να επαινεί τους δημοσιονομικούς μηχανισμούς προστασίας της και τα χαμηλά επίπεδα χρέους της, έχει υπομείνει την εντονότερη επιβράδυνση της οικονομικής της δραστηριότητας από όλους τους μεγάλους παραγωγούς πετρελαίου της Μέσης Ανατολής.
Ο ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ της Σαουδικής Αραβίας αναμένεται να επιβραδυνθεί αισθητά από 5% που κατέγραψε το 2015 στο 1,9% μέχρ το 2020. Αν και δεν μιλάμε για ύφεση είναι προφανές ότι οι θέσεις εργασίας θα περιοριστούν και η κοινωνία θα δοκιμάσει τις ανοχές και αντοχές της, ενώ θα είναι πιο ευάλωτη σε εξωτερικές πιέσεις και ριζοσπαστικές τάσεις σε μια περίοδο που η τρομοκρατία στην περιοχή αναζητά ερείσματα ανάμεσα στους… κατατρεγμένους και αδικημένους.
[graphiq id=”6CMBmwH0lcV” title=”Σαουδική Αραβία: ΑΕΠ” width=”700″ height=”512″ url=”https://w.graphiq.com/w/6CMBmwH0lcV” ]
Από το 2014, όπου οι τιμές του μαύρου χρυσού κατέρρευσαν, η Σαουδική Αραβία έχει υποστεί τη μεγαλύτερη πτώση εισροών ως ποσοστό των συνολικών κρατικών εσόδων εκτοξεύοντας το έλλειμμα της στο 20% του ΑΕΠ, το υψηλότερο από όλους τους μεγάλους παραγωγούς πετρελαίου.
[graphiq id=”hXpQeWrMgHb” title=”Σαουδική Αραβία: Κρατικά έσοδα ως ποσοστό του ΑΕΠ” width=”700″ height=”528″ url=”https://w.graphiq.com/w/hXpQeWrMgHb” ]
Η υποχώρηση της εγχώριας χρηματιστηριακής αγοράς το 2016 εκφράζει την πεποίθηση των επενδυτών πως η μείωση των εσόδων θα ωθήσει την οικονομία σε βαθιά ύφεση.
Η παρατεταμένη ύφεση της τιμής του πετρελαίου έχει δημιουργήσει ένα διαρκώς διογκούμενο έλλειμμα στον προϋπολογισμό της χώρας και έχει οδηγήσει στην κατάρρευση του νομίσματος, αναγκάζοντας τη Σαουδική Αραβία να μειώσει τις κρατικές δαπάνες, να εφαρμόσει μέτρα λιτότητας και να αυξήσει το Δημόσιο (εξωτερικό) χρέος προκειμένου να καλύψει το μεγάλο κενό στα δημόσια οικονομικά της.
Η εγχώρια ζήτηση έχει μειωθεί από τις χαμηλότερες δαπάνες σε έργα υποδομής και τις περικοπές στα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων, αφήνοντας την οικονομική ανάπτυξη να εξαρτάται αποκλειστικά από τον τομέα του πετρελαίου. Η αναμενόμενη ανάκαμψη των τιμών του πετρελαίου για το 2017 θα μπορούσε να επιτρέψει στην κυβέρνηση να αυξήσει τις δαπάνες και να τροφοδοτήσει έτσι την ανάκαμψη της οικονομίας, προσπαθώντας να ενισχύσει τους μη εξαρτώμενους από το πετρέλαιο πυλώνες της.
Η τωρινή τιμή διαπραγμάτευσης του μαύρου χρυσού στα $54 το βαρέλι, παρότι ενισχυμένη συγκριτικά με την προ συμφωνίας του ΟΠΕΚ περίοδο, υπολείπεται σημαντικά της αναγκαίας τιμής προκειμένου να ισοσκελίσει η Σαουδική Αραβία τον προϋπολογισμό του 2016, περίπου $80 το βαρέλι, έντονο σημάδι της πρόκλησης που έχει να αντιμετωπίσει το βασίλειο σε αυτό το σημείο της αγοράς.
Διαβάστε επίσης: «Who needs what» στο παζάρι του ΟΠΕΚ