Σε εξέλιξη βρίσκονται παρασκηνιακές διεργασίες τις οποίες έχει πυροδοτήσει η Άγκυρα για το Κυπριακό, με την κυπριακή και την ελληνική κυβέρνηση να τηρούν σιγή ιχθύος, ενώ δηλώσεις Τούρκων και Ευρωπαίων αξιωματούχων φαίνεται ότι καλλιεργούν έδαφος χωρίς ωστόσο να έχουν ολοκληρωθεί οι συζητήσεις ελληνοκυπρίων-τουρκοκυπρίων.
Αρχικά ο Τούρκος υπυοργός Εξωτερικών επανέφερε την πενταμερή διάσκεψη για το Κυπριακό στη Νέα Υόρκη, πρόταση που είχε απορρίψει η κυπριακή πλευρά το Δεκέμβριο του 2015 και τον Ιανουάριο του 2015.
Ή πρωτοβουλία που έχει αναλάβει η Άγκυρα σε αυτή τη φάση φαίνεται πολύ πιο οργανωμένη καθώς φαίνεται να έχει προσεγγίσει όλες τις πλευρές και να έχει δώσει αντισταθμιστικά οφέλη, ενώ προσπαθεί να καταστήσει την πρωτοβουλία της κοινή δράση με την ΕΕ.
Για το λόγο αυτό εμπλέλεται στη διαδικασία ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σούλτς ζητώντας την οικονομική εμπλοκή της ΕΕ στο κυπριακό.
Την ίδια ώρα όμως ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων σκληραίνει τη γραμμή και χαρακτηρίζει την Τουρκία ως μόνη εγγυήτρια δύναμη.
Ενδεικτική της συντονισμένης προσπάθειας της τουρκικής διπλωματίας είναι το μήνυμα του Μάρτιν Σούλτς ο οποίος δήλωσε:
«Διαπίστωσα στην Άγκυρα για πρώτη φορά μια ειλικρινή διάθεση για την επίλυση του Κυπριακού μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας»
Σε δηλώσεις που ακολούθησαν την επίσκεψή του στην Άγλυρα, ενώ χαρακτήρισε την το ενδεχόμενο λύσης του Κυπριακού:
«Καταπληκτικό μήνυμα σε μια εποχή δύσκολων ευρωπαϊκών κρίσεων» συμπληρώνοντας ότι διαπίστωσε για πρώτη φορά ειλικρινή διάθεση για επίλυση του προβλήματος από Ελλάδα και Τουρκία.
Οι τοποθετήσεις Σούλτς είναι τόσο κραυγαλέα υποστηρικτικές για την Άγκυρα που εγείρουν ερωτηματικά, καθώς διαχρονικά η Τουρκία δεν έχει πείσει για την ειλικρίνειά της, ειδικά στο Κυπριακό.
Οπότε είτε ο Μάρτιν Σουλτς ακολυθεί κατευναστική πολιτική προς τον Ταγίπ Ερντογάν, είτε συμμετέχει σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό που στόχο έχει να φέρει Ελλάδα και Κύπρο προ τετελεσμένων και να επιβάλλει ντε-φάκτο λύση στο Κυπριακό.
Ο Ευρωπαίος αξιωματούχος διαπίστωσε επίσης, ότι οι διαπραγματευτές των δύο πλευρών και του ΟΗΕ εκφράζονται με αισιοδοξία στο θέμα της επανένωσης, «βλέποντας» να διαγράφεται μια σημαντική εξέλιξη, η οποία «πρέπει να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατό», ενώ παράλληλα κάλεσε την Ευρωπαϊκή Ένωση να βοηθήσει και οικονομικά: «Στο τέλος η Ε.Ε. πρέπει να αναγνωρίσει και να φροντίσει πως θα συμμετάσχει και οικονομικά στην επανένωση της Κύπρου λ.χ. πώς θα πρέπει να αποζημιωθούν οι περιουσίες που απαλλοτριώθηκαν (στα κατεχόμενα).»
Οι υπόκωφες αντιδράσεις των Κυπρίων
Η τουρκική πλευρά θεωρεί πως αλλάζουν τα δεδομένα, οι τρεις εγγυήτριες του 1960 εγγυούνταν ολόκληρη τη χώρα ενιαία, ενώ εάν λυθεί το Κυπριακό και δημιουργηθούν δυο συνιστώντα κρατίδια αυτό θα διαφοροποιήσει την κατάσταση άρδην. Είναι σαφές πως μια τέτοια φόρμουλα δεν μπορεί να ικανοποιήσει την ελληνική πλευρά καθώς συνιστά χειρότερο σενάριο από αυτό που συμφωνήθηκε το 1960 και αξιοποιήθηκε από την Τουρκία για να εισβάλει στο νησί. Πέραν της ανασφάλειας η παροχή εγγυήσεων στο ένα από τα δυο συνιστώντα παραπέμπει και σε δυο κράτη.
Όπως επισημαίνει σε άρθρο του στο mignatiou.com ο Κώστας Βενιζέλος, ο Κύπριος πρόεδρος, Νίκος Αναστασιάδης δήλωσε, χωρίς να αποκαλύπτει το περιεχόμενο της συζήτησης που είχε με τον Ακιντζί, ότι ναι μεν παρουσιάσθηκε διαφοροποιημένη θέση σε σχέση με τις εγγυήσεις του 1960, ωστόσο, όπως υπέδειξε το γεγονός ότι άκουσε «κάτι διαφορετικό δεν σημαίνει όμως ότι μας βρίσκει σύμφωνους».
