Σε διαδικασία εξορθολογισμού του ομίλου, εν μέσω επενδυτικού spree, φαίνεται ότι έχει περάσει η διοίκηση της HelleniQ Energy, καθώς επιζητά πλέον μια πιο ξεκάθαρη δομή τόσο στο πετρέλαιο, όσο και στο φυσικό αέριο, ενώ λόγω μεγέθους και καθεστώτος είναι αναγκασμένη να κινείται με πολύ προσεκτικά βήματα σε διεθνή έργα.
- Τί θα γίνει με ΔΕΠΑ Εμπορίας
- Η στρατηγική για τις ΑΠΕ
- Τα πρατήρια σε Ελλάδα και εξωτερικό
- Ο νέος ρόλος του Δημοσίου – Μετοχικές ανακατατάξεις
- Οι προοπτικές της μετοχής
- Η στρατηγική και το κόστος της πράσινης μετάβασης
- Ο αγωγός με τη Βόρεια Μακεδονία
Να ξεκαθαρίσει το χαρτοφυλάκιό της θα επιδιώξει η διοίκηση της HelleniQ Energy, όπως είπε ο CEO της εταιρίας Ανδρέας Σιάμισιης σε συζήτηση με δημοσιογράφους. Σε αυτό το πλαίσιο έχει δρομολογηθεί η επόμενη ημέρα της ΔΕΠΑ Εμπορίας, αναμένονται κινήσεις σε φωτοβολταϊκά στη Βουλγαρία, ενώ υπό διαρκή επαναξιολόγηση βρίσκεται η στρατηγική “πρασινίσματος” του ομίλου, καθώς μελετάται η αποδοτικότητα και το κόστος των επιλογών, ιδιαίτερα στον τομέα των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Όσον αφορά το μέλλον της ΔΕΠΑ Εμπορίας, ο κ. Σιάμισιης, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο η HelleniQ Energy να αγοράσει το ποσοστό του Δημοσίου, αποκτώντας τον πλήρη έλεγχο της εταιρίας, ενώ επί τάπητος παραμένει και το σενάριο αναζήτησης επενδυτή, ώστε να πουλήσει το 35% που διαθέτει σήμερα. Σε κάθε περίπτωση, στόχος είναι να ξεκαθαρίσει άμεσα το τοπίο, εντός του πρώτου τριμήνου και στο 6μηνο να υλοποιηθεί η όποια λύση. Όπως προκύπτει, το ζήτημα για τη HelleniQ Energy είναι τόσο οργανικό όσο και οικονομικό, καθώς η εταιρία δραστηριοποιείται με δύο σχήματα στην αγορά αερίου.
Αναφορικά με τις ΑΠΕ, ο κ. Σιάμισιης έδειξε στην κατεύθυνση της Βουλγαρίας για την επόμενη εξαγορά φωτοβολταϊκού. Η εταιρία διαθέτει ήδη εγκατεστημένη ισχύ 460, ενώ ακόμα 100-150MW θα προστεθούν το 2024 από έργα που ολοκληρώνονται. Συνολικά, η εγκατεστημένη παραγωγική δυναμικότητα της HelleniQ Energy θα ανέλθει στο 1GW μέχρι τα μέσα του 2025, σύμφωνα με τον επενδυτικό σχεδιασμό. Πλέον, η διοίκηση της εταιρίας εξετάζει τις επενδύσεις σε ΑΠΕ κυρίως στη βάση της αποδοτικότητάς τους και όχι στο μονοδιάστατα στο πλαίσιο της πράσινης πολιτικής, με γνώμονα την εξασφάλιση υπεραξίας για τους μετόχους.
Δίκτυο πρατηρίων
Ο κλάδος της εμπορίας υγρών καυσίμων είναι παραδοσιακά όχι ιδιαίτερα κερδοφόρος, έως και ζημιογόνος για τον όμιλο. Σε αυτό το πλαίσιο ακολουθεί στρατηγική για τη βελτίωση των περιθωρίων, μέσω της σταδιακής συρρίκνωσης του αριθμού των πρατηρίων και της λελογισμένης διεύρυνσης του αντικειμένου των πρατηρίων. Επίσης, στην Ελλάδα η διοίκηση αναμένεται να δημιουργήσει και πιλοτικά πρατήρια για την αποκλειστική εξυπηρέτηση ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων. Αυτά, θα έχουν μεγαλύτερη υποδομή, ώστε να παρέχουν τη δυνατότητα καφέ και υποδομής για ολιγόωρη εργασία των οδηγών.
Στο ευρύτερο πλαίσιο της λειτουργίας της, η HelleniQ Energy παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς της διαδικασία break and sell της Lukoil στη Βουλγαρία. Αν και όπως είπε ο κ. Σιάμισης η εταιρία δεν ενδιαφέρεται για εξαγορά διυλιστηρίων, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο απόκτησης πρατηρίων από το δίκτυο της Lukoil, είτε κεντρικά, είτε και με μικρότερες εταιρίες που ελέγχουν ικανό αριθμό πρατηρίων. Πάντως, η HelleniQ Energy έχει στρατηγικό στόχο την ενίσχυση των πρατηρίων που ελέγχει στη Βουλγαρία.
«Το λιγότερο που πρέπει να κάνουμε είναι να παρακολουθούμε τι γίνεται», επισήμανε ο κ. Σιάμισιης. Σημείωσε με νόημα ότι Helleniq Energy, Lukoil και Gazprom έχουν ήδη συνεργασίες και συναλλαγές για αγορές τελικών προϊόντων που προορίζονται για το δίκτυο πρατηρίων της στη Βουλγαρία και τη Σερβία.
Μετοχικές και διοικητικές ανακατατάξεις
Όσον αφορά τη μετοχική δομή της εταιρίας, μετά το placement η συμμετοχή του Δημοσίου έχει περιοριστεί και κατ’ επέκταση και η επιρροή του στο διοικητικό συμβούλιο. Όπερ σημαίνει ότι ενώ με το προηγούμενο καθεστώς το Δημόσιο μπορούσε να ορίσει μέχρι 7 μέλη στο 13μελες ΔΣ, επιλέγοντας και τον πρόεδρο, μετά το placement δεν διαθέτει δικαίωμα ορισμού μελών. Όμως, μετά από συμφωνία μεταξύ των μετόχων, η διοίκηση έχει προγραμματίσει έκτακτη γενική συνέλευση, στην οποία θα προτείνει την θέσπιση δικαιώματος του Δημοσίου να ορίζει τρία μέλη στο ΔΣ εφόσον ελέγχει ποσοστό 25-35%. Πλέον όμως δεν θα επιλέγει τον πρόεδρο…
Περιθώρια ανόδου της μετοχής
Η εξέλιξη αυτή εκτιμάται ότι περιορίζει το operational political risk της εταιρίας, καθώς αν και το Δημόσιο παραμένει ισχυρός παράγοντας, εν τούτοις δεν παίζει καταλυτικό ρόλο στη λήψη επιχειρησιακών αποφάσεων. Οι νέες ισορροπίες στο ΔΣ αναμένεται ότι θα αποτυπωθούν στα προσεχή report των επενδυτικών οίκων. Συνδυαστικά, μάλιστα, η μείωση συμμετοχής του Δημοσίου, σηματοδοτεί και την ενίσχυση του free float, καθιστώντας τη μετοχή πιο ελκυστική για διεθνή χαρτοφυλάκια και διευρύνοντας -πιθανώς- τα περιθώρια ανοδικής κίνησης. Η προοπτική αυτή υποστηρίζεται και από την συγκριτική προσέγγιση στα θεμελιώδη μεγέθη της εταιρίας, καθώς στο ταμπλό η υπολείπεται του ανταγωνισμού, ενώ οργανικά… υπερτερεί.
Go… Green: Η στρατηγική και το κόστος
Αν και η διοίκηση επιμένει στην πολιτική ενεργειακής μετάβασης και βελτίωσης του ενεργειακού αποτυπώματος, η οδός επίτευξης του στόχου επανεξετάζεται. Από τη μία η αποδοτικότητα των ΑΠΕ περιορίζεται, λόγω συνολικής μείωσης των τιμών της ενέργειας και από την άλλη τα συστήματα αποθήκευσης ενέργειας παραμένουν σε πρώιμα στάδια, γεγονός που δεν επιτρέπει την ευρεία χρήση τους.
Ταυτόχρονα, κινήσεις γίνονται και στην κατεύθυνση του ελέγχου των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, όπου αναζητούνται βιώσιμες λύσεις. Η σύλληψη του αερίου και η επανυγροποίησή του, με στόχο την αποθήκευση αποτελεί λύση που προάγεται διεθνώς, απευθύνεται ωστόσο σε μεγαλύτερα σχήματα, όταν εξετάζεται αυτόνομα, ή στο πλαίσιο στρατηγικών συνεργασιών σε μικρότερα. Αυτό συνεπάγεται ότι υπάρχουν χώροι αποθήκευσης και εγκαταστάσεις μετατροπής. Αυτή τη στιγμή, ο κύκλος για την εφαρμογή τέτοιων λύσεων στην Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου δεν είναι ολοκληρωμένος. Δηλαδή, υπάρχουν κάποιες εγκαταστάσεις, όπως ο Πρίνος, αλλά αυτές δεν διαθέτουν την πλήρη υποδομή ακόμη, ενώ απαιτούνται πλοία επανυγροποίησης και σχετικές άδειες για εγκαταστάσεις.
Οι επενδύσεις που απαιτούνται ώστε να καταστεί μια τέτοια λύση βιώσιμη και λειτουργική σε τοπικό επίπεδο είναι μεγάλες και όπως φαίνεται τόσο η HelleniQ Energy όσο και άλλες εταιρίες του κλάδου αναμένουν τις εξελίξεις στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, τις οποίες οδηγούν οι μεγάλοι παίχτες του κλάδου, που έχουν δυνατότητα επιρροής στη διαμόρφωση κεντρικών πολιτικών και διεθνών τάσεων.
Ο αγωγός Ελλάδας – Βόρειας Μακεδονίας
Η επαναλειτουργία του πετρελαιαγωγού που συνδέει τις εγκαταστάσεις της Θεσσαλονίκης με αυτές στην πόλη των Σκοπίων αποτελεί project που απορρέει από τη Συμφωνία των Πρεσπών, ενώ αποτελεί και μείζον πολιτικό θέμα εσωτερικά στη Βόρεια Μακεδονία. Υπ΄ αυτό το πρίσμα εξελίσσεται σε περιβάλλον πολιτικού και γεωπολιτικού κινδύνου. Σε αυτό το σκηνικό οφείλονται -κυρίως- οι καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση του έργου.
Πλέον. η διοίκηση της HelleniQ Energy είναι συγκρατημένα αισιόδοξη, με τον κ. Σιάμιση να προβλέπει την έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του εντός του 2024. Ο ίδιος εντοπίζει ακόμη «αγκάθια» που πρέπει να διευθετηθούν.
Πάντως, τους τελευταίους μήνες η κινητικότητα έχει ενταθεί, με καθοριστικό βήμα την έκδοση άδειας λειτουργίας που από τη Ρυθμιστική Αρχή της Βόρειας Μακεδονίας. Αυτό επέτρεψε την έναρξη πρόδρομων εργασιών, προκειμένου να ελεγχθεί η σωστή λειτουργία του αγωγού.
Η “ανοιχτή πληγή” των 25 εκατ.
Σοβαρή είναι και η οικονομική εκκρεμότητα που υπάρχει και προέρχεται από την απόφαση του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία η Βόρεια Μακεδονία υποχρεούται να πληρώσει την αγορά 500.000 τόνων πετρελαίου σε ετήσια βάση από το διυλιστήριο της ΟΚΤΑ. Πρόκειται για ποσό της τάξης των 25,6 εκατ., το οποίο αποτελεί σοβαρό κονδύλι για τον προϋπολογισμό της γειτονικής χώρας.
Ανοιχτό παραμένει και το ζήτημα προσδιορισμού του τρόπου λειτουργίας του αγωγού. Σε αυτό το ζήτημα εστιάζεται η εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση των δύο μεγάλων κομματικών συνασπισμών.
Ο CEO της HelleniQ Energy πάντως, αναγνώρισε ότι αν και τα ρίσκα παραμένουν, εν τούτοις είναι λιγότερα και πιο διαχειρίσμα σε σχέση με το παρελθόν. Ο ίδιος έδειξε εμφορείται από την αίσθηση ότι το “νερό έχει μπει στο αυλάκι” και ότι ενδεχόμενες διακυμάνσεις δεν θα εκτροχιάσουν το έργο.