Στο στόχαστρο του Economist βρέθηκε ο Ταγίπ Ερντογάν, τον οποίο το περιοδικό σκιαγραφεί ως απολυταρχικό ηγέτη και δυνάμει δικτάτορα, τη στιγμή μάλιστα που ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογολου συναντώνταν με τον Αμερικανό ομόλογό του Άντονι Μπλίνκεν. Τέτοια δημοσιεύματα βρίσκουν ιδιαίτερη απήχηση στην Ελλάδα, ιδιαίτερα σε περιόδους αυξημένης ρητορικής έντασης.
Δημοσίευμα – αφιέρωμα στις τουρκικές εκλογές και την “αυτοκρατορία” του Ταγίπ Ερντογάν -όπως τη χαρακτηρίζει- κάνει ο Econimist προειδοποιώντας για την επερχόμενη δικτατορία.
Οι ημέρες και τα έργα Ερντογάν, ιδιαίτερα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, είναι γνωστά και ο ίδιος δεν φαίνεται να πτοείται από τη διεθνή κατακραυγή, ενδεχομένως γιατί το κλίμα που δημιουργείται διεθνώς αποτυγχάνει να βρει αντίστοιχα δυναμική έκφραση στο εσωτερικό. Μάλιστα, δεν αποκλείεται η διαρκής σύγκρουση με τη Δύση, η ισορροπία του τρόμου με τις ΗΠΑ και οι προσωπικές επιθέσεις να ενισχύουν το προφίλ του Ταγίπ Ερντογάν στο εσωτερικό.
Όπως ήταν αναμενόμενο, το δημοσίευμα προκάλεσε την έντονη και πολυεπίπεδη αντίδραση της Τουρκίας. με τον εκπρόσωπο Τύπου της προεδρίας να απαξιώνει το Economist με βιτριολικά σχόλια.
Το βρετανικό περιοδικό αφιέρωσε το ευρωπαϊκό του εξώφυλλο στις επερχόμενες τουρκικές εκλογές, αναδεικνύοντας τις συνθήκες υπό τις οποίες αυτές αναμένεται να λάβουν χώρα και χαρακτηρίζοντας ευθέως τον πρόεδρο Ερντογάν ως δυνάμει δικτάτορα της γείτονος.
«Όσο περισσότερο παραμένει στην εξουσία τόσο πιο αυταρχικός γίνεται», προειδοποιεί ο Economist για τον Τούρκο ηγεμόνα: «Οι επικριτές φιμώνονται, τα δικαστήρια παρενοχλούν αντιφρονούντες, το Ίντερνετ ουσιαστικά λογοκρίνεται.»
«Ο κ. Ερντογάν κάθεται σε ένα τεράστιο παλάτι και μοιράζει εντολές σε αυλικούς πολύ φοβισμένους για να του πουν ότι κάνει λάθος. Έτσι, οι ολοένα και πιο εκκεντρικές πεποιθήσεις του γίνονται άμεσα κρατική πολιτική. Η θεωρία του ότι τα υψηλά επιτόκια προκαλούν πληθωρισμό είναι πραγματικά απογοητευτική, αλλά η προηγουμένως ανεξάρτητη κεντρική τράπεζα της Τουρκίας πρέπει να ενεργεί σαν να είναι ορθή. Εξ ου και ο καλπάζων πληθωρισμός και το συρρικνούμενο βιοτικό επίπεδο της Τουρκίας», επισημαίνει ο Economist.
Auditor’s note: Ροπή στη λήθη και την απολυταρχία
Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί ότι το σύνολο του δυτικού Τύπου προσπερνάει το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, στο οποίο η εμπλοκή υπηρεισών πληροφοριών από τη Δύση και όχι μόνο από τις ΗΠΑ ήταν πρόδηλη. Επίσης, πολλές χώρες της Δύσης, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, ξεχνούν την δολοφονία Κασόγκι από το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας και υποδέχονται και συνομιλούν με τον Μπιν Σαλμάν.Ο Ερντογάν ακολουθώντας πρακτικές Πούτιν επιχείρησε να ανακόψει τις προεδρικές φιλοδοξίες του Δημάρχου της Κωνσταντινούπολης φτάνοντας μια ανάσα από τη φυλάκισή του, κινήσεις που χτυπάνε καμπανάκια στο εξωτερικό και ιδιαίτερα στη Δύση. Η Τουρκία, όμως, ποτέ έχει απομακρυνθεί πολύ από αυτό τον άξονα και επιδιώκει να επανατοποθετηθεί ως η μεγαλύτερη περιφερειακή μη-δυτική δύναμη,
Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι για φίμωση του Τύπου έχει κατηγορηθεί τόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, όσο και η σημερινή κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη που κλυδωνίζεται από το σκάνδαλο των υποκλοπών και της παρακολούθησης πολιτικών και δημοσιογράφων.
Αμέσως μετά τις εκλογές του 2019 ο Economist με άρθρα του καλούσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να καθαρίσει το κόμμα του από τους ακραίους, να πάρει μέτρα και να εγκαταλείψει την ακροδεξιά. Εν τέλει, ο Κυριάκος Μητσοτάκης διόριοσε δύο υπουργούς με έντονο και αγωνιστικό αντισημιτικό παρελθόν…
Αυτή την περίοδο, η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο διεθνούς κριτικής καθώς δικάζεται η υπόθεση 24 ακριβιστών-διαστωστών μελών ΜΚΟ, οι οποίοι συνελήφθησαν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και κατηγορήθηκαν για σωρεία αδικημάτων, μεταξύ των οποίων και… κατασκοπεία.
Η Ελλάδα, όμως, καλείται να σταθμίσει τη θέση της απέναντιο στον Ερνρογάν διαφορετικά, με κριτήριο την προοπτική επίλυσης των διεθνών θεμάτων, τον κίνδυνο διάχυσης και στρατιωτικοποίησης των εντάσεων και την αξιοπιστία του στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Επίσης, τέτοια δημοσιεύματα ο Economist και άλλα διεθνή μέσα έχουν κάνει για τους Έλληνες -και όχι μόνο για την ηγεσία τους-, γεγονός που στα μάτια πολλών ανθρώπων στην Ελλάδα, την Τουρκία και διεθνώς, να τα απορρίπτει…
Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ηττηθεί ο Ερντογάν
«Ο κ. Ερντογάν πρότεινε αυτή την εβδομάδα να διεξαχθούν εκλογές στις 14 Μαΐου. Εάν η αντιπολίτευση ενωθεί γύρω από τον καλύτερο υποψήφιό της και η ψηφοφορία είναι σχετικά ελεύθερη και δίκαιη, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ηττηθεί ο κ. Ερντογάν. Δυστυχώς, φαίνεται αποφασισμένος να αλλοιώνει το παιχνίδι ακόμη περισσότερο υπέρ του από όσο είναι ήδη αλλοιωμένο. Η κυβέρνησή του προσπαθεί να κλείσει ένα από τα κύρια κόμματα της αντιπολίτευσης και ένας από τους πιο συνετούς αντιπάλους του κ. Ερντογάν έχει αποκλειστεί από την πολιτική επειδή αποκάλεσε έναν αξιωματούχο “ηλίθιο”», γράφει το περιοδικό, αναφερόμενο στο φιλοκουρδικό κόμμα και στον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου.
«Η Δύση πρέπει να μιλήσει. Η Τουρκία είναι ένας ουσιαστικός – αν και ενοχλητικός, σύμμαχος – που βρίσκεται σε ένα από τα πιο στρατηγικώς ευαίσθητα μέρη στον κόσμο. Θα ήταν καταστροφή αν ο κ. Ερντογάν προσχωρούσε στη λέσχη των δικτατόρων», προειδοποιεί περαιτέρω η βρετανική επιθεώρηση.
Η αντίδραση της Άγκυρας
Δεν άργησε να έρθει και η έντονη αντίδραση από επίσημα χείλη στην Άγκυρα. Μέσα σε λίγες ώρες ο διευθυντής επικοινωνίας της τουρκικής προεδρίας, Φαχρετίν Αλτούν ανήρτησε στο Twitter σειρά βιτριολικών σχολίων κατά του Economist.
«Άντε πάλι! Ο Economist ανακυκλώνει την τεμπέλικη, βαρετή και σκόπιμα αδαή απεικόνιση της Τουρκίας. Φαίνεται ότι αισθάνονται υποχρεωμένοι να ανακοινώσουν το τέλος της τουρκικής δημοκρατίας μέσα από κλισέ, παραπληροφόρηση και κραυγαλέα προπαγάνδα. Οι εξωφρενικοί τίτλοι και οι προκλητικές εικόνες μπορεί να τους βοηθήσουν να πουλήσουν το λεγόμενο περιοδικό τους, γι’ αυτό τους συγχαίρουμε για τις έξυπνες τεχνικές μάρκετινγκ! Αλλά πρέπει να υπενθυμίσουμε στο κοινό ότι πρόκειται για εντυπωσιακή δημοσιογραφία που βασίζεται σε φτηνή προπαγάνδα και παραπληροφόρηση» είπε ο επικοινωνιολόγος του κ. Ερντογάν στην ανάρτησή του.
«Οι λεγόμενοι δημοσιογράφοι και συντάκτες του Economist προφανώς ποτέ δεν μπήκαν στον κόπο να προσφέρουν αξιοπρεπή δημοσιογραφία για τον αγώνα του λαού μας για τη δημοκρατία μας. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ανεξήγητο και διαρκές μίσος τους εναντίον του δημοκρατικά εκλεγμένου Προέδρου μας, ο οποίος έχει κερδίσει όσες εκλογές έχει λάβει μέρος. Εάν δεν μπορείτε να μπείτε στον κόπο να διερευνήσετε πώς και γιατί το τουρκικό κοινό εμπιστεύεται τον Ερντογάν, γιατί να σας πάρει κανείς στα σοβαρά;!» γράφει.
«Είμαι πεπεισμένος ότι ο Economist δεν θα μπει ποτέ στον κόπο να κάνει αναφορά για το τι πραγματικά συμβαίνει στην Τουρκία. Θέλω απλώς να προειδοποιήσω τους ανυποψίαστους αναγνώστες για τη θλιβερή τους κατάσταση!» σχολιάζει μεταξύ άλλων ο κ. Αλτούν.
