Πόσο μετά είναι το αργότερα και πόσο γρήγορα χάνεται ο βηματισμός; Αυτά είναι τα βασικά πολιτικά ερωτήματα που θα κρίνουν τον χρόνο διεξαγωγής του ανασχηματισμού, ώστε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να μην φανεί ανακόλουθος. Στο μεταξύ σενάρια, δημοσιεύματα και δημοσκοπήσεις δημιουργούν κλίμα, καίνε πρόσωπα και προετοιμάζουν το έδαφος στην κοινή γνώμη.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε τηλεοπτική συνέντευξη που έδωσε στις 25 Μαΐου, περίοδο που είχαν κορυφωθεί τα σενάρια για πρόωρες εκλογές και ανασχηματισμό, μεταξύ άλλων, είπε:
Ούτε ανασχηματισμό βλέπω λόγο να κάνω αυτή τη στιγμή».(…) Δεν είναι του παρόντος ο ανασχηματισμός, γιατί θεωρώ ότι βασικά η κυβέρνηση έχει βρει το βηματισμό της και δουλεύει καλά. Και υπάρχει κάποια λογική. Όλοι, όλα τα πολιτικά στελέχη να δοκιμάζονται και να έχουν κάποιο χρόνο να μπορούν να αποδείξουν ότι αξίζουν της εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού, ο οποίος και τους επέλεξε, αλλά όχι βιαστικές κινήσεις και κυρίως όχι κινήσεις που πηγαίνουν κόντρα στη λογική των πραγμάτων.
Αν και η δήλωση “μεταφράστηκε” ως διάψευση των σεναρίων για ανασχηματισμό, στην πραγματικότητα απλά μετέθεσε το χρόνο, αφήνοντας όμως τις διεργασίες για εξελιχθούν στο παρασκήνιο.
Μετά την τοποθέτηση αυτή του πρωθυπουργού πέρασε περίπου μια εβδομάδα σχετικής πολιτικής ηρεμίας, για να ακολουθήσει μπαράζ δημοσιευμάτων που στοχοποιούν υπουργούς και αναδεικνύουν κακώς κείμενα. Δεν θα υπήρχε κανένα θέμα, αν τα δημοσιεύματα αυτά προέρχονταν από media με σταθερό αντιπολιτευτικό προφίλ. Ωστόσο, η πλειονότητα των ρεπορτάζ και θεμάτων προέρχονταν από έντυπα της συμπολίτευσης και με προνομιακές προσβάσεις στο Μαξίμου σε όλα τα επίπεδα. Υπήρξαν όμως και “παρεμβάσεις” κατά υπουργών και στα social media από ομάδες με στενή -αν όχι άμεση- συνάφεια και σχέση με την Πειραιώς και ενδεχομένως με το “σύστημα Σαμαρά”.
Πρώτα ήρθαν τα δημοσιεύματα της Καθημερινής, που αποκαλύπτουν αδράνεια και αναποτελεσματικότητα στο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, τα οποία επαναλαμβάνονται τώρα με νέες κατηγορίες. Η εφημερίδα με μπαράζ ρεπορτάζ αναδεικνύει τα αβάσιμα σχέδια εκκένωσης των δομών και την αδυναμία δημιουργίας κλειστών δομών και περιορισμού της κίνησης στις υπάρχουσες. Με βάση τη διάρθρωση των χαρτοφυλακίων το καθ ύλην αρμόδιο υπουργείο, τα εν λόγω δημοσιεύματα αφορούν κυρίως τον Νότη Μηταράκη.
Το Crisis Monitor έχει εγκαίρως επισημάνει τη δυναμική που δημιουργείται στο πολιτικό σκηνικό, το ρόλο και τα μηνύματα των δημοσιευμάτων και τον τρόπο που το Μαξίμου προσεγγίζει τις εξελίξεις.
Κάπου στο ενδιάμεσο, η Καθημερινή -πάλι, επισήμανε ότι το Μέγαρο Μαξίμου δεν διαθέτει διαύλους επικοινωνίας με το ΚΙΝΑΛ, κάτι που καταγράφηκε από τις τοποθετήσεις της Φώφης Γεννηματά στη Βουλή. Η εφημερίδα υπογραμμίζει έτσι, εξ αντανακλάσεως, την υπερ-δεξιά στροφή που έχει λάβει σε πολλά θέματα το Μαξίμου, χρεώνοντας όμως, με άλλα δημοσιεύματα ευθύνες στην προσωπική ατζέντα υπουργών και όχι στον πρωθυπουργό.
Ένα βήμα παρακάτω, κάνει ο…”Βηματοδότης”, βάζοντας στο στόχαστρο την υπουργό Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, στην οποία χρεώνει σειρά λαθών, εριστικών τοποθετήσεων και αντιδραστικών κινήσεων. Η στήλη μάλιστα επισημαίνει ότι η υπουργός έχει χάσει ερείσματα στην εκπαιδευτική κοινότητα και την αξιοπιστία της.
Εν τέλει φαίνεται ότι την “εκτελεί” αναφέροντας ότι:
«Παρότι ήταν από τα νέα πρόσωπα στα οποία βασίστηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στις δημοσκοπήσεις πατώνει και οι υπόλοιποι υπουργοί τη θεωρούν δύσκολη. Είχε, λένε, δώσει μάχη για να μην κλείσουν τα σχολεία λόγω κορωνοϊού παρά τις εισηγήσεις των ειδικών, και τώρα αγνοεί τις ανησυχίες για διαρροή προσωπικών στοιχείων των μαθητών».
Ο Βηματοδότης είχε νωρίτερα στοχοποιήσει τον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση, την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, τον Νίκο Δένδια και τον Χάρη Θεοχάρη.
Ο υπουργός Τουρισμού, μάλιστα, δέχεται πυρά πανταχόθεν για τη black list χωρών, η οποία φαίνεται να υπονόμευσε ακόμα και τις σχέσεις με την Ιταλία, τη στιγμή που κλιμακώνεται η επιθετικότητα της Τουρκίας και η Αθήνα αναζητά στηρίγματα και πρωτοβουλίες που θα μπορέσουν να εκτροχιάσουν τους σχεδιασμούς της Άγκυρας.
Αν τα παραπάνω γεγονότα ιδωθούν αποσπασματικά, τότε θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν απλώς “τροχιοδεικτικά πυρά”. Εφόσον τοποθετηθούν υπό το πρίσμα του εν δυνάμει ανασχηματισμού, η εικόνα που δημιουργείται είναι πολύ διαφορετική και παραπέμπει σε εσωκομματικό “ξεκαθάρισμα λογαριασμών” και σε προσπάθεια είτε επηρεασμού του Μαξίμου, είτε προετοιμασίας της κοινής γνώμης με βάση τις βουλές του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος.
Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει πολύς καπνός και φωτιά που είχε ανάψει πριν, δεν έσβησε με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού και τώρα αναζωπυρώνεται.
Τη δυναμική εντείνει τώρα η νέα δημοσκόπηση της Pulse για τον Σκάι, που είδε χθες το φως της δημοσιότητας και σύμφωνα με την οποία μεγάλο ποσοστό που υπερβαίνει το 50%, τόσο στο γενικό κοινό, όσο και στους ψηφοφόρους της ΝΔ επιθυμούν κυβερνητική αλλαγή, ενώ -σύμφωνα με την ίδια δημοσκόπηση- ουδείς επιθυμεί εκλογές και ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός… μακράν.
Επίσης, ενδεικτική του νέο πολιτικού πλαισίου μέσα στο οποίο θέλει να κινηθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο διορισμός του Χρύσανθου Πισσαρίδη στο Μαξίμου, για τη διαχείριση των επερχόμενων κοινοτικών προγραμμάτων. Ο κ. Πισσαρίδη στο παρελθόν ήταν πρόταση του Ανδρέα Λοβέρδου για αντίστοιχες θέσεις και ως εκ τούτου η τοποθέτησή του έχει σαφή πολιτική χροιά.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, ότι αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά του ως πρωθυπουργός, ο Economist και politico είχαν “εισηγηθεί” να δαπανήσει πολιτικό κεφάλαιο για να “πνίξει τα φίδια” στην παράταξή του. Φαίνεται ότι η ώρα για τη σύγκρουση έφτασε. Με βάση την τάση του Κυριάκου Μητσοτάκη να ακολουθεί τις συγκλίνουσες εκτιμήσεις και συστάσεις, φαίνεται ότι προς απομάκρυνση βαίνουν Μηταράκης, Θεοχάρης, Κεραμέως και ενδεχομένως ο Βρούτσης -για τον οποίο θα χρειαστεί να υπάρξει πρόβλεψη για άλλη θέση-. Παρά τις προσπάθειες να αποδυναμωθούν, ισχυροί παραμένουν οι Δένδιας και Παναγιωτόπουλος. Η υπουργός Παιδείας, βέβαια, δύσκολα θα αντικατασταθεί ή θα απομακρυνθεί από την κυβέρνηση, καθώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θέλει να κάψει πολιτικό κεφάλαιο υπονομεύοντας την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, ενώ έχει ανάγκη τις γυναίκες στο Υπουργικό Συμβούλιο.
Όσον αφορά τους υφυπουργούς, ζήτημα γεννάται με τον Αλκιβιάδη Στεφανή, η στρατηγική του οποίου έχει πολλές φορές προκαλέσει τριβές με τον πολιτικό του προϊστάμενο, ενώ πλέον το Μαξίμου, μέσω του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας αντιναύαρχου ε.α Αλέξανδρου Διακόπουλου, ανοίγει απευθείας γραμμή με τους αρχηγούς των επιτελείων, Αν αμφιβόλω είναι και η θέση του υφυπουργού Οικονομικών Γιώργου Ζαββού, ο οποίος δεν έχει καταφέρει ακόμα να ενεργοποιήσει τον “Ηρακλή”, με αποτέλεσμα οι τράπεζες να χάσουν πολύτιμο χρόνο και να μπουν στην κρίση χωρίς να έχουν εκκαθαρίσει τους ισολογισμούς τους. Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι αλλαγές σε επίπεδο υφυπουργών θα κλειδώσουν στο τέλος, καθώς οι υπουργοί θα έχουν προτάσεις για την καλύτερη και πιο αποδοτική λειτουργία των υπουργείων τους.
