Διαστάσεις που θα μπορούσαν να ανακόψουν τη δυναμική ενοποίησης της ΕΕ, εντείνοντας το fragmentation σε πολιτικό, επιχειρηματικό και κοινωνικό επίπεδο, λαμβάνει πλέον η κρίση του κορονοϊού, καθώς ολοένα αυξανόμενος αριθμός χωρών καταθέτουν αιτήματα επιβολής ελέγχων στα σύνορά τους, που συνεπάγεται μερική αναστολή της Συνθήκης Σένγκεν.
Η Σένγκεν, όμως, τελεί σε μερική αναστολή από το 2015-16, με την κρίση του προσφυγικού, με την Αυστρία, την Ουγγαρία, τη Γερμανία και άλλες χώρες να έχουν επιβάλλει επιπλέον ελέγχους σε
Αιτήματα για εσωτερικούς ελέγχους λόγω κορονοϊού, στα σύνορα εντός Ε.Ε. από τις εξής χώρες μέχρι στιγμής: Αυστρία, Τσεχία, Δανία, Εσθονία, Γερμανία, Ουγγαρία, Λιθουανία, Πολωνία, Νορβηγία και Ελβετία.
Με δεδομένο ότι η απελθούσα Κομισιόν δεν κατάφερε να αποκαταστήσει την πλήρη λειτουργικότητα της Σένγκεν, την οποία θέσει ως διακηρυγμένο στόχο, είναι εύκολα αντιληπτό, ότι με το ποσφυγικό ante portas και τον κορονοϊό εν εξελίξει, όποιες τροποποιήσεις εισαχθούν θα είναι πρακτικά εξαιρετικά δύσκολο να αναιρεθούν.
Αυτό σημαίνει ότι όλες οι χώρες αυτές μπορούν άμεσα να επιβάλουν ελέγχους στα σύνορα. Παρά τις εκκλήσεις της Προέδρου της Κομισιόν για αναλογικά μέτρα και διευκόλυνση της εσωτερικής αγοράς, τα κράτη-μέλη φαίνεται ότι θυσιάζουν την Ζώνη Σένγκεν για να περιορίσουν τη διασπορά του κορονοϊού.
Σε μια προσπάθεια να χαλιναγωγηθεί η ανασφάλεια αυτή, η Κομισιόν ετοιμάζει νέο πλαίσιο μέτρων για τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, τα οποία θα αυστηροποιούν τους ελέγχους.
Μια τέτοια εξέλιξη, όμως, αναμένεται να εξαγριώσει την Άγκυρα, η οποία ζητά επιμόνως φιλελευθεροποίηση της βίζα.
Οι επιπτώσεις της υποβάθμισης και απενεργοποίησης της Σένγκεν, όμως, σε ενωσιακό επίπεδο είναι τεράστιες, καθώς υπονομεύεται η ενιαία αγορά, αυξάνονται τα κόστη και προκαλούνται κλυδωνισμοί σε βασικό συνεκτικό κρίκο της ΕΕ. Μια τέτοια εξέλιξη αποδυναμώνει τις Βρυξέλλες και οδηγεί σε αναδιάταξη ισορροπιών με αναβάθμιση του ρόλου των εθνικών κυβερνήσεων. Μια τέτοια προοπτική αποδυναμώνει τη συλλογική ισχύ της ΕΕ και επιτρέπει στους ισχυρούς να διαπραγματεύονται κατά μόνας. Ταυτόχρονα, η απορρύθμισης της οικονομικής ένωσης επιτρέπει στις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Κίνα, να δημιουργήσεις σφαίρες επιρροής και να επιβάλλουν τα συμφέροντά τους…
