Ανησυχία στη διεθνή κοινότητα και ιδιαίτερα στην Ευρώπη και την Ελλάδα προκαλεί το νέο κύμα ταραχών στον Λίβανο, καθώς η χώρα φιλοξενεί εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες και ενδεχόμενη αποσταθεροποίηση της ήδη εύθραυστης πολιτικά ισορροπίας, θα μπορούσε να οδηγήσει σε βαθιά οικονομική κρίση και να δημιουργήσει δευτερογενείς ροές προσφύγων.
Συγκρούσεις ανάμεσα σε υποστηρικτές της παράταξης του υπηρεσιακού πρωθυπουργού του Λιβάνου Σάαντ αλ Χαρίρι και των σιιτικών παρατάξεων Χεζμπολάχ και Άμαλ αναφέρθηκαν χθες Δευτέρα το βράδυ στη Βηρυτό, όπου ακούστηκαν πυρά, σύμφωνα με το λιβανέζικο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων NNA.
Τα βίαια επεισόδια συνεχίστηκαν για δεύτερο συνεχόμενο βράδυ, καθώς η βαθιά πολιτική κρίση στον Λίβανο δεν τερματίζεται, αντιθέτως απειλεί να ωθήσει τις μέχρι τώρα κατά βάση ειρηνικές διαδηλώσεις και τις εκδηλώσεις αγανάκτησης εναντίον της πολιτικής ελίτ σε πολύ πιο αιματηρή κατεύθυνση.
Σε βίντεο που μεταδόθηκε από το τηλεοπτικό δίκτυο LBCI ακούγονται σφοδρά πυρά κοντά σε γέφυρα στη Βηρυτό. Το ποιοι έβαλλαν εναντίον ποίων δεν έγινε σαφές. Δεν αναφέρθηκαν τραυματισμοί.
Στην Τύρο, στο νότιο τμήμα του Λιβάνου, υποστηρικτές της Χεζμπολάχ καθώς και της Άμαλ έσκισαν σκηνές διαδηλωτών που κάνουν καθιστική διαμαρτυρία κι αποπειράθηκαν να τις πυρπολήσουν. Επενέβησαν αστυνομικοί, που πυροβόλησαν προειδοποιητικά στον αέρα, σύμφωνα με λιβανέζικα ΜΜΕ.
Οι κινητοποιήσεις που συνταράσσουν τον Λίβανο από τη 17η Οκτωβρίου έχουν «καύσιμη ύλη» την αγανάκτηση πολλών πολιτών εναντίον της άρχουσας τάξης και της πολιτικής ελίτ, που κατηγορούνται συλλήβδην για την ενδημική διαφθορά και την οικονομική κρίση, τη χειρότερη που βιώνει η χώρα μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου (1975-1990).
Υπάρχουν ωστόσο και πιο πρόσφατα γεωπολιτικά αίτια, καθώς η Χεζμπολάχ θεωρείται ότι χρηματοδοτείται από το Ιράν και ως εκ τούτου αντιμετωπίζεται ως τρομοκρατική οργάνωση από τις ΗΠΑ, που έχον ως κεντρικό στόχο τον περιορισμό της επιρροής της Τεχεράνης στην περιοχή. Με δεδομένο, όμως, ότι Ουάσιγκτον και Άγκυρα αναζητούν εναγωνίως νέα μέτωπα συνοχής, ώστε να δικαιολογηθεί η προσπάθεια παρέκκλισης του Ντόναλντ Τραμπ από την επιβολή κυρώσεων, δεν αποκλείεται οι εξελίξεις στον Λίβανο να αποκτούν τέτοια έκταση μετά από παρέμβαση της Τουρκίας υπέρ αμερικανικών συμφερόντων.
Γεωπολιτικά, πάντως, ενδεχόμενη αποσταθεροποίηση του Λιβάνου, σε αυτή τη φάση, ευνοεί την Τουρκία ως τη μοναδική ισχυρή και πολιτικά σταθερή χώρα σε μια ταραγμένη περιοχή, ενώ παράλληλα υπονομεύει τον ρόλο της Σαουδικής Αραβίας ως καταλύτη εξελίξεων στη Μέση Ανατολή.
