Παλαιότερα η “διπλωματία των όπλων” επείχε κυρίαρχη θέση στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, ιδιαίτερα τα χρόνια που ακολούθησαν την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, καθώς δεν υπήρχε αντίπαλο δέος και οι ΗΠΑ λειτουργούσαν ανεξέλεγκτα ως η μόνη υπερδύναμη. Το 1997 με διατριβή του ο Τίμοθι Σπάρκς μετάλλαξε τον όρο σε “διπλωματία των πυραύλων”, καθώς από τον πόλεμο του Κόλπου το 1991 οι ΗΠΑ εισήγαγαν τους πυραύλους μέσου και μεγάλου βεληνεκούς στην προσπάθειά τους να επιδείξουν την ισχύ των όπλων και να επιβάλλουν τις θέσεις τους.
Ωστόσο, μετά από εκτεταμένη χρήση τους, σε πλειάδα περιπτώσεων και συγκυριών, η αποτελεσματικότητα της “διπλωματίας των πυραύλων”, ότααν αυτή δεν συνοδεύεται από ισχυρή πολιτική βούληση και εκτενείς στρατιωτικές επιχειρήσεις αμφισβητείται εκ του αποτελέσματος.
Προσφάτως το Πολεμικό Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών εκτόξευσε 59 πυραύλους Tomahawk από δυο καταδρομικά στην Ανατολική Μεσόγειο για να πλήξει μια αεροπορική βάση των δυνάμεων του Μπασάρ Αλ Άσαντ στην επαρχία Homs. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τρόμπ, διέταξε την επίθεση εναντίον ως αντίποινα για την εικαζόμενη -τότε- επίθεση με χημικά όπλα σε περιοχές που ελέγχοντας από ομάδες της ένοπλης αντιπολίτευσης που στηρίζουν οι ΗΠΑ, στην Ιντλίμπ.
Στόχος του Ντόναλντ Τραμπ, καθ’ υπόδειξη του Πενταγώνου και του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας, ήταν να στείλει ένα ηχηρό και επιβλητικό μήνυμα τόσο στον Άσαντ, τη Ρωσία αλλά και τους δικούς τους συμμάχους, ότι οι ΗΠΑ δεν θα περιοριστούν σε ρόλο παρατηρητή στην περιοχή, ούτε θα δεχθούν επιθετική αλλαγή του status quo.
Σήμερα, αρκετούς μήνες αργότερα, οι υποστηριζόμενες από τη Ρωσία δυνάμεις του Άσαντ κυριαρχούν στη Συρία, οι ομάδες της αντιπολίτευσης που πρόσκεινται στις ΗΠΑ αναδιπλώνονται, όπως και οι Κούρδοι, ενώ η ισορροπία δυνάμεων είναι ξεκάθαρα υπέρ του Άσαντ, αποδεικνύοντας ότι το πρώτο πλήγμα δεν ήταν αρκετό για να εμπεδωθεί το μήνυμα, καθώς οι ΗΠΑ δεν είχαν διάθεση να αναπτύξουν ισχυρές χερσαίες δυνάμεις, ούτε όμως να χαλιναγωγήσουν την Τουρκία που επελαύνει στη Βόρεια Συρία.
Σύμφωνα με την κεντρική διοίκηση των ΗΠΑ, οι πύραυλοι κρουζ ήταν το όπλο προτίμησης και του Μπαράκ Ομπάμα, όταν το 2014 εκτόξευσε ευρείας κλίμακας επίθεση κατά του Ισλαμικού Κράτους, με 50 πυραύλου, από υποβρύχια που κινούνταν στην Ερυθρά Θάλασσα.
