Σε θρίλερ εξελίσσονται τα τελευταία 24ωρα για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης καθώς η συμφωνία όσο κοντά διαμηνύεται ότι είναι τόσο μακριά αποδεικνύεται την ώρα της κρίσης. Αυτό συνέβη και στο αποψινό Eurogroup όπου το οικονομικό επιτελείο της ελληνικής κυβέρνησης προσήλθε με υψηλές προσδοκίες για επιστροφή των τεχνικών κλιμακίων, κάτι που παραμένει αβέβαιο.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες το EWG συνέστησε την επιστροφή των θεσμών στην Αθήνα, ώστε να επιτευχθεί η συμφωνία στο πακέτο μεταρρυθμίσεων, αλλά άφησε «θολό» το πότε θα γίνει αυτό. Σε αυτό το πλαίσιο το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης προσανατολίζεται σε νέο μπαράζ επαφών το οποίο θα μπορούσε να λύσει τον γόρδιο δεσμό.
Ωστόσο καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι η στάση του EWG είναι παγίδα ώστε να αναγκαστεί ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ζητώντας από το Eurogroup παρέμβαση -για την επιστροφή των κλιμακίων- να δεχθεί από την άλλη πλευρά να δεσμευτεί, έναντι του ΔΝΤ, ότι το χρέος θα καταστεί βιώσιμο, αν δεν είναι, μετά το 2018 με παρεμβάσεις της Ελλάδας και όχι με επιπλέον μέτρα ελάφρυνσης.
Αν και ο στόχος παραμένει η ολοκλήρωση της τεχνικής συμφωνίας πριν το Eurogroup της 7ης Απριλίου το EWG προειδοποίησε ότι αν χαθούν και οι επόμενες μέρες χωρίς να επιτευχθεί σημαντική πρόοδος και υπάρξουν κι άλλες καθυστερήσεις για την επιστροφή των θεσμών, τότε θα χαθεί και η ευκαιρία για περαιτέρω πρόοδο στο Eurogroup στις 7 Απριλίου στην Μάλτα, κάτι για το οποίο εκτιμούν, ήδη, ότι οι πιθανότητες μειώνονται.
Αν ληφθούν υπόψη στο γενικότερο κλίμα οι δηλώσεις του Γιάννη Στουρνάρα νωρίτερα την Πέμπτη για το “γενναιόδωρο” ασφαλιστικό σύστημα και την διαπίστωση ότι «ένα επαρκές και, ταυτόχρονα, βιώσιμο «αμιγώς κοινωνικοασφαλιστικό» σύστημα δεν είναι οικονομικά εφικτό υπό τις παρούσες συνθήκες στην Ελλάδα», τότε το πρόβλημα έχει ήδη προσδιοριστεί.
Σε κάθε περίπτωση η οικειοποίηση των μεταρρυθμιστικών προσπαθειών σύμφωνα με τον διοικητή της ΤτΕ είναι δύσκολη, αλλά μπορεί να ενισχυθεί με πολιτικές που αυξάνουν το εισόδημα των συνταξιούχων στο μέλλον, παρέχοντας έτσι ένα κατάλληλο κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας και μετριάζοντας τις κοινωνικοπολιτικές αντιδράσεις ή τον κίνδυνο αντιστροφής των μεταρρυθμίσεων.
Οι πολιτικές αυτές περιλαμβάνουν την παράταση του εργασιακού βίου και την αύξηση της απασχολησιμότητας των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας, την ενθάρρυνση της ιδιωτικής αποταμίευσης ή, η μέθοδος που είναι συνηθέστερη και πιο πρόσφορη, τη συμπλήρωση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που συσσωρεύονται στο πλαίσιο των δημόσιων συστημάτων του πρώτου πυλώνα με συστήματα επαγγελματικής ασφάλισης του δεύτερου πυλώνα και με προσωπικά συνταξιοδοτικά προϊόντα του τρίτου πυλώνα.
Όσον αφορά στον χαρακτηρισμό “γενναιόδωρου” ο διοικητής της ΤτΕ επικαλέστηκε τόσο ελληνικά όσο και διεθνή δεδομένα. Ενδεικτικά, πρόσφατη ερευνητική εργασία που εκπονήθηκε από την Ομάδα Ανάλυσης Δημόσιας Πολιτικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών δείχνει ότι πριν από τις διάφορες περικοπές στις συντάξεις που νομοθετήθηκαν την περίοδο 2010-2013, κατά μέσο όρο 50,7% των συντάξεων του ΙΚΑ χρηματοδοτήθηκε από εισφορές, ενώ το υπόλοιπο 49,3% καλύφθηκε με κοινωνικές μεταβιβάσεις, ουσιαστικά δηλαδή με κρατική επιχορήγηση. Λαμβάνοντας υπόψη τις περικοπές της περιόδου 2010-2013, η κρατική επιχορήγηση μειώνεται στο 35,8%.
