Τα ελληνοτουρκικά επιχειρεί να χρησιμοποιήσει ως μοχλό πίεσης προς την ΕΕ και τη Γερμανία ο Ταγίπ Ερντογάν προκειμένου να σπάσει τη διεθνή καραντίνα που του έχει επιβληθεί. Ο Τούρκος πρόεδρος κλιμακώνει σταθερά την ένταση στις διμερείς σχέσεις επί δίμηνο, ενώ παράλληλα χρησιμοποιεί το προσφυγικό, το κυπριακό, ενώ υποκινεί εντάσεις στις σχέσεις Ελλάδας-Αλβανίας και Ελλάδας-πΓΔΜ.
Οι ενέργειες του Τούρκου προέδρου μπορεί να είναι ηχηρές και προβοκατόρικες στην πραγματικότητα στόχο έχουν να συσπειρώσουν στο εσωτερικό, να κρατήσουν σε επαγρύπνηση τους υποστηρικές του και να κρύψουν αδυναμίες του.
Διαβάστε επίσης: Ο Ερντογάν απειλεί, όλοι το περίμεναν
Το πλαίσιο μέσα στο οποίο ενεργεί όμως είναι γνωστό και πλήρως κατανοητό τόσο από την Ελλάδα όσο και από την Ευρώπη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μπορεί να προβλεφυθούν με ασφάλεια οι αντιδράσεις του.
Ξεκινώντας από την αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης, με στόχο την αναδιανομή εδαφών στη συριακή μεθόριο, ζήτημα μείζονος σημασίας για την Τουρκία, ο Ταγίπ Ερντογάν προσπάθησε εκτροχιάζοντας το κυπριακό να κρατήσει ανοιχτό το μέτωπο με την ΕΕ, ζητώντας περισσότερα, όπως πράττει και με το προσφυγικό.
Σε αυτή τη φάση η Τουρκία έχει εντείνει τις παραβιάσεις του FIR Αθηνών και κλιμακώνει τις προκλήσεις στις διμερείς σχέσεις με δηλώσεις για τα Ίμια και άλλες βραχονησίδες, στοχεύοντας να λάβει απάντηση από την Ελλάδα, ως Ευρώπη, ώστε να μπορέσει να ανοίξει εκ νέου διάλογο και να επανέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Διβάστε επίσης: Μήνυμα Μέρκελ σε Ερντογάν για το προσφυγικό
Οι κινήσεις αυτές όμως δεν αποτελούν δράση αλλά αντίδραση του Ταγίπ Ερντογάν στημν εντεινόμενη διεθνή καραντίνα που του έχει επιβληθεί καθώς συνεχίζει τις πολιτικές και εθνικές εκκαθαρίσεις μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου.
Διαβάστε επίσης: Απελπισμένος ο Ερντογάν πετάει χειροβομβίδες
Θέμα πρώτης προτεραιότητας για τον Ταγίπ Ερντογάν είναι η αντιμετώπιση ενδεχόμενης κουρδικής απειλής, αυτός είναι και ο βασικός λόγος πίσω από την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που κήρυξε στη χώρα και η αιτία της επέμβασης τουρκικών δυνάμεων επί συριακού και ιρακινού εδάφους.
Ωστόσο τόσο γη Ρωσία όσο και οι ΗΠΑ δεν του επιφυλάσσουν θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ενώ το ζητούν μετ επιτάσεως και σε όλους τους τόνους τη διακοπή των οικονομικών σχέσεων με το Ισλαμικό Κράτος.
Διαβάστε επίσης: Φοβούνται κατάρρευση Ερντογάν και κρίση στην Τουρκία
Πολιτική στήριξη του αρνήθηκε και το Ισραήλ με αποτέλεσμα την εν νέου επιδείνωση των διμερών σχέσεων, οι οποίες βρίσκονταν σε διαδικασία αποκατάστασης.
Αδυνατώντας να σηκώσει τους τόνους απέναντι στη Ρωσία, καθώς αποτελεί τη μόνη ελπίδα για την παραπαίουσα οικονομία της Τουρκίας κα έχοντας εξαντλήσει τα περιθώρια στη σύγκρουση με τις ΗΠΑ, ο Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί –για ακόμη μια φορά- να χρησιμοποιήσει την ΕΕ ως μοχλό πίεσης.
Διαβάστε επίσης: Γιατί ο Γιούνκερ πετάει στα σχοινιά τον Ερντογάν
Έχοντας όμως αποκοπεί από τις Βρυξέλλες και με το μήνυμα της διακοπής των ενταξιακών διαπραγματεύσεων από το Ευρωκοινοβούλιο να ηχεί ακόμα στ αυτιά του ο Τούρκος πρόεδρος επιλέγει να δοκιμάσει τις ανοχές και αντοχές της Ελλάδας σε συνάρτηση μάλιστα με τα σύνορα, τα οποία αποτελούν ντε φάκτο και ευρωπαϊκά.
Αν και η στρατηγική κλιμάκωσης της έντασης ήταν σε μεγάλο βαθμό αναμενόμενη τόσο από την ελληνική όσο και από την Ευρωπαϊκή διπλωματία, εν τούτοις δύσκολα μπορεί κανείς να εγγυηθεί για το βαθμό της απελπισίας και της προκλητικότητας που μπορεί να αναπτύξει ο Ταγίπ Ερντογάν.
Αυτά συζήτησαν μεταξύ άλλων στην επικοινωνία τους ο Αλέξης Τσίπρας με την Άνγκελα Μέρκελ, η οποία στη συνέχεια ανέλαβε πρωτοβουλία προς την Άγκυρα. Παρ’ όλα αυτά και παρά τις διαρροές της τουρκικής πλευράς ότι συζητήθηκε η οριστική επίλυση του κυπριακού, οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι το σκηνικό είναι εύφλεκτο.
Η Ευρώπη δεν σκοπεύει να επιτρέψει στην Τουρκία να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων υπό το κράτος εκβιασμών και θέτοντας όρους.
Συνεπώς το ενδεχόμενο περαιτέρω κλιμάκωσης από την Τουρκία δεν μπορεί να αποκλειστεί, αντιθέτως νέες κινήσεις σε αυτή την κατεύθυνση θεωρούνται πλέον αναμενόμενες.